വൂൾഫ് – ലോക്കഡോൺ ഇൻ പാരിപ്പള്ളി 10 [റിച്ചി] [Climax]

Posted by

സഞ്ജയ്:- അമ്മെ…..

മായ:-(സഞ്ജയേ മുഴുവിപ്പിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ)ഇപ്പോൾ ഒന്നും പറയണ്ട. നാളെ മോൾ വന്നിട്ട് സംസാരിക്കാം.

സഞ്ജയ് പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല. അവൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു പ്ലേറ്റ് കഴുകിയിട്ട് ഹാളിൽ പോയി അന്നത്തെ പത്രം എടുത്തു വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

മായയും അപ്പോഴേക്കും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു വന്നിരുന്നു.

മായ:- ഞാൻ കിടക്കാൻ പോകുകയാണ്. ലൈറ്റ് പെട്ടെന്നു അണക്കണം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു മായ റൂമിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി.

സഞ്ജയ്:- അമ്മെ എനിക്ക് അല്പം സംസാരിക്കണം.

മായ:- എനിക്ക് സംസാരിക്കേണ്ട ഇപ്പോഴൊന്നും.

എന്നും പറഞ്ഞു മായ റൂമിൽ പോയി കതകടച്ചു. സഞ്ജയ് ആകെ നിരാശനായി അവിടെ ഇരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവൻ മായയുടെ റൂമിലേക്കായി നടന്നു. അവൻ എന്നിട്ടു ക്‌നോക്ക് ചെയ്യും മുൻപ് പിടി തിരിച്ചു നോക്കി. ഡോർ ലോക്ക്ഡ് ആണ്. അവൻ ടൂറിൽ ശക്തിയായി തട്ടി. മായ വാതിൽ തുറന്നു.

സഞ്ജയ്:- എനിക്ക് ഇപ്പോൾ സംസാരിക്കണം.

മായ എന്തെങ്കിലും എതിര് പറയും മുൻപ് അവൻ റൂമിലേക്ക് തള്ളി കയറി.

സഞ്ജയ്:- അമ്മെ വലിയ തെറ്റാണു ഞാൻ ചെയ്തത്. അതിനു എന്ത് പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്യുമെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ അമ്മയുടെ കാലുപിടിക്കാം.

മായ:- കാലുപിടിച്ചാൽ തീരുന്നതാണോ നീ ചെയ്തത്. നിനക്ക് എങ്ങനെ എന്നെ ഇപ്പോഴും അമ്മെ എന്ന് നാണമില്ലാതെ വിളിക്കാൻ തോന്നുന്നു.

സഞ്ജയ്:- എനിക്ക് എന്തുപറ്റി എന്നറിയില്ല അപ്പോൾ. എന്റെ സകല നിയന്ത്രണങ്ങളും വിട്ടു പോയി. ഇതുവരെ ആരോടും തോന്നാത്തത് എന്തോ എനിക്ക് അപ്പോൾ അമ്മയോട് തോന്നി. തടയാൻ എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റിയില്ല. എന്ത് ചെയ്തു ഈ തെറ്റ് തിരുത്തുമെന്നും അറിയില്ല. സഞ്ജയ് വിതുമ്പി കരയാൻ തുടങ്ങി.

മായ അപ്പോഴേക്കും കുറച്ചു അടങ്ങി. അവൾ നടന്നു ചെന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു.

മായ:- കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു. എന്റെ മകളുടെ ജീവിതമാണ് എനിക്ക് വലുത്. ചെയ്തത് തെറ്റാണു എന്നൊരു ബോധമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ നിനക്ക് ഒരു അവസരം കൂടെ തരാം. ഇന്ന് നടന്നത് നടന്നിട്ടില്ല. ഇനി അങ്ങനെയേ പെരുമാറാവു എന്നോട്. രാവിലെ 11 മണി അടുപ്പിച്ചു ആശ എത്തും. അപ്പോൾ നോർമൽ ആയെ പെരുമാറാവുള്ളു നീ. ഞാനും അങ്ങനെയേ പെരുമാറു. അത് വരെ നമ്മൾ തമ്മിൽ അധികം സംസാരിക്കേണ്ട.

സഞ്ജയ് അപ്പോഴേക്കും പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി. അവനു സങ്കടവും

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *