ഒടുവിൽ ലേബർ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് ഒരു നഴ്സ് പുറത്തേക്ക് വന്നു. കൈയിൽ തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ് ഒരു കുഞ്ഞ്.
” പെൺകുഞ്ഞാണ് ….”
കുഞ്ഞിനെ ശാരദ കൈയിൽ വാങ്ങി അവന്റെ കൈകളിലേക്ക് കൊടുത്തു.
“മോൾക്ക്…????”
“ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലമ്മേ….കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് റൂമിലേക്ക് മാറ്റും..”
തന്റെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തേക്ക് അവൻ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. തന്റെ ചോര…അവന്റെ കണ്ണുകൾനിറഞ്ഞു…
“കുഞ്ഞിനെ അങ്ങ് കൊടുക്കുമോനെ…”
അമ്മൂമ്മയുടെ വാക്കുകൾ.
അവൻ കുഞ്ഞിനെ നഴ്സിന്റെ കൈകളിൽ ഏൽപ്പിച്ചു.
***********************************
മുറ്റത്തു നിന്ന കാറിൽ നിന്ന് അവൻ ആദ്യമിറങ്ങി. തൊട്ടു പിന്നാലെ കൈകളിൽ കുഞ്ഞുമായി അവളിറങ്ങി. കൈയിൽ ബാഗുമായി ഒടുവിൽ ശാരദയും.
ടാക്സിക്കൂലി കൊടുത്ത് അവൻ വന്ന് അമ്മയെയും അമ്മൂമ്മയെയും ഇരുകൈകളാലും ചേർത്തുപിടിച്ച് പൂമുഖത്തേക്ക് കയറി.
“ഞാൻ ഒരുകൂട്ടം തീരുമാനിച്ചു…”
ശാരദയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് രാഹുലും രേവതിയും അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി.
“വേറൊന്നുമല്ല. നമ്മുടെ അവിടുത്തെ തറവാടും പുരയിടവും ഒക്കെ വിറ്റിട്ട് നിങ്ങളോടൊപ്പം സ്ഥിരമായി താമസിക്കാൻ..ആത് മറ്റൊന്നുംകൊണ്ടല്ല…ഒറ്റക്ക് അവിടെ ഇനി പറ്റില്ല. ഞാൻ വഴിപിഴച്ചു പോകും…ഇനി…ഇനിയത് വേണ്ട…”
“ആഹാ…എന്റെ അമ്മൂട്ടീ….നീ ഇപ്പോഴാണ് ശരിയായ തീരുമാനമെടുത്തത്…”
പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവൻ ശരദയെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു…
“ഡാ… പൊട്ടാ…ഇതൊക്കെ വീടിനുള്ളിൽ കയറിയിട്ട് മതി കേട്ടോ…”
അവന്റെ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു തിരിച്ചുകൊണ്ട് രേവതി പറഞ്ഞു. വരാനിരിക്കുന്ന ഉത്സവനാളുകളെക്കുറിച്ചോർത്ത് അവർ മൂന്നുപേരും വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി. രേവതിയുടെ കൈയിലിരുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.
(അവസാനിച്ചു)