വേറൊരു ഒരുമ്പെട്ടവൾ!!!!!!…. [സിമോണ]

അമ്പതു പോയിന്റെങ്കിലും കാണും…. ബെറ്റ്….”
സുധേട്ടൻ ടേബിളിലിരുന്ന ഗ്ളാസ്സിൽ നിന്ന് ഒരു വലി വലിച്ച് എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി…

“ഹോ… രണ്ടു കളി നാലുനിലയിൽ പൊട്ടീട്ടും അവന്റെ അഹങ്കാരത്തിനൊരു കുറവുമില്ല…
ആഹാ…. എന്നാൽ ദേ… ഇക്കളിയിൽ നീ എന്നെ തോൽപ്പിച്ചാൽ എന്റെ ഭാര്യേടെ മാക്സി നിനക്ക് ഞാൻ ഊരിത്തരും…. ദാ പിടിച്ചോ… എന്റെ പെണ്ണിന്റ മാക്സി പണയത്തിൽ…. ”
പറഞ്ഞു തീർന്നതും അച്ചായൻ കൈയിലുള്ള ഒരു ചീട്ട് ടേബിളിലേക്ക് ശബ്ദത്തിൽ അടിച്ചിട്ടു…ഒപ്പം എന്റെ കൊഴുത്തമുലയിൽനിന്ന് അച്ചായന്റെ കൈക്കരുത്തിൽ ബ്രേസിയറിലേക്ക് വീണ്ടും മുലപ്പാൽ ചുരന്നു…

ഇച്ചായന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ബെറ്റ് കേട്ടതും ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി…
“ഈശ്വരാ… ഇവര് രണ്ടുപേരും കൂടി എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ???? എന്നെ ശരിക്കുമൊരു പാഞ്ചാലിയാക്കുകയാണോ????…”
പൂർവ്വജന്മങ്ങളുടെയാണോ അതോ പൂറിന്റെ കടിയുടെയാണോ എന്നറിയില്ല… പൊടുന്നനെ ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞത് രാമാനന്ദസാഗറിന്റെ മഹാഭാരതം സീരിയലായിരുന്നു….

അന്തപുരത്തിൽ നിന്ന് കൗരവസഭയിലേക്ക് ദുശ്ശാസനനെപ്പോലെ പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുധേട്ടൻ എന്റെ മാക്സി താഴെനിന്ന് പൊക്കി അരയോളം ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് പാന്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞ മുഴുത്ത കുണ്ടികളും വെളുത്തുവണ്ണിച്ച തുടക്കൊഴുപ്പുകളും പ്രദർശിപ്പിച്ച് വലിച്ചിഴച്ചുകൊണ്ടുവരുന്ന ദൃശ്യം പൊടുന്നനെ എന്റെയുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു…

“അരുതേ… ഞാൻ ഇന്ന് രജസ്വലയാണ്… എന്നെ പബ്ലിക്കായി വസ്ത്രാക്ഷേപം ചെയ്യരുതേ….”
വലിഞ്ഞുകീറാൻ നിൽക്കുന്ന മാക്സിയുടെ അരയിൽ പിടിച്ച് കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി ഞാൻ സഭാതലത്തിലേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ സഭയിൽ ആ സമയം ഇരുന്നിരുന്ന കരണവന്മാരെല്ലാം തങ്ങളുടെ മൊബൈലെടുത്ത് എന്റെ തടിച്ചു വീർത്ത കുണ്ടികളിലേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്തുകൊണ്ട് വെടലച്ചിരി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു….

വല്യച്ഛന്റെ കാഴ്ചയില്ലാത്ത കണ്ണിൽ നിന്ന് മാത്രം കണ്ണീരുവരുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പാവം!!!.. സങ്കടം കൊണ്ടാണോ??? അതോ എന്റെ തുണിയഴിക്കുന്ന സീൻ കാണാൻ പറ്റാത്തതിലുള്ള വിഷമം കൊണ്ടോ???

സത്യത്തിൽ അല്ലിക്ക് കല്യാണത്തിന് സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ വാങ്ങാൻ നകുലേട്ടന്റെകൂടെ ഹസ്തിനപുരിയിലേക്ക് വിരുന്നുപോയതായിരുന്നു ഞാൻ.. പോരാൻ നേരം അടിപ്പാവാടയിടാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ നകുലേട്ടൻ തന്നെയായിരുന്നു തടഞ്ഞത്…
“ഒരു വേലിക്കപ്പുറത്തുള്ള വല്യമ്മേടെ വീട്ടിൽ പോവാൻ എന്തിനാടി നിനക്ക് പാവാടേം ജാക്കറ്റുമൊക്കെ…” എന്നും ചോദിച്ചുകൊണ്ട്… പുള്ളിക്കാരൻ ജെട്ടിയിടാൻ സമ്മതിച്ചത് തന്നെ മഹാഭാഗ്യമെന്നു വേണം കരുതാൻ…

വല്യമ്മേടെ വീട് പുല്ലുമേഞ്ഞതും തറമുഴുവൻ വെച്ചൂർ പശുവിന്റെ