പിറകിലേ നിൽക്കാറുള്ളു…
ആ!!!.. ഒന്നുരണ്ടുകൊല്ലം കഴിഞ്ഞോട്ടെ… അറപ്പാണോ ആർത്തിയാണോ എന്ന് അപ്പൊ നോക്കാം…
സ്റ്റെപ്പുകളിൽ നിന്ന് മേലോട്ട് കാലെടുത്തുവെക്കും മുൻപുതന്നെ ക്ളാസ്സിലെ കുട്ടികളൊന്നും ബസിലില്ലെന്ന് ഒന്നോടിച്ചുനോക്കി ഉറപ്പുവരുത്തിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അല്പംകൂടി പുറകിലേക്ക് ഇറങ്ങിനിന്നു… പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല.. ഇന്നേവരെ തെറ്റിയിട്ടുമില്ല….
അങ്ങനെ തെറ്റാൻ മാത്രം ശോഷിച്ച നിതംബസൗഭാഗ്യമല്ലല്ലോ ദൈവം എനിക്ക് തന്നത്….
അധികം വൈകാതെ തന്നെ ബസിന്റെ ആയത്തിനൊപ്പം ഏതോ ഒരു അരക്കെട്ട് വലിച്ചുടുത്ത സാറ്റിൻ സാരിയിൽ നിന്ന് തള്ളിനിന്നിരുന്ന എന്റെ നിതംബങ്ങളിലേക്ക് വന്നമർന്നു.. അറിയാത്തപോലെ മുൻപോട്ട് നോക്കിനിന്നുകൊണ്ടുതന്നെ ഞാൻ എന്റെ അരക്കെട്ടിനെ ബസിന്റെ താളത്തിനൊപ്പിച്ച് പിറകോട്ട് തള്ളിപ്പിടിച്ചുനിന്നുകൊടുത്തു… ഒരു രണ്ടുമൂന്നു നിമിഷത്തിനുള്ളിൽ എന്റെ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ ചന്തികളുടെ മാംസളതയിൽ അമർത്തിയുരസിക്കൊണ്ട് അതിരുന്നു പെരുക്കുന്നത് എനിക്കറിയാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ആരാണ് ആളെന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കാൻ വയ്യ. അത് കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന സ്ത്രീകൾക്ക് നാണക്കേടാണ്.. പ്രത്യേകിച്ച്, ഭർത്താവിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ വലുതായൊരു പരിഗണയും ലഭിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം വാരിയണിഞ്ഞുനടക്കുന്ന ഉത്തമയായ എന്നെപ്പോലൊരു ഭാര്യക്ക്.. ഒരു പ്രൈമറി സ്കൂൾ അദ്ധ്യാപിക കൂടിയാണെങ്കിൽ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ട…
ചുറ്റും സദാചാരവാദികളുടെ ദുരമൂത്ത പിറുപിറുക്കലുകളാണ്… തനിക്ക് ലഭിക്കാത്തത് മറ്റാരെയും അനുഭവിക്കാനനുവദിക്കാത്ത വഷളക്കൂട്ടങ്ങൾ…
“സ്വേച്ഛയോടെ ഇന്ദ്രിയധർമ്മങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കാൻ സ്വാതന്ത്രമില്ലാത്ത ഒരേയൊരു വര്ഗ്ഗമേ ലോകത്തുള്ളൂ.. വിശേഷബുദ്ധിയുണ്ടെന്ന് സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്ന മനുഷ്യവർഗ്ഗം…. പ്രകൃതിയുമായി ഇടപഴകാൻ മനുഷ്യനാവശ്യം പ്രാകൃതബുദ്ധിയാണ്… അല്ലാതെ വിശേഷബുദ്ധിയല്ല.. ഒരു കൊറോണക്കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും അതുമനസ്സിലാക്കാനുള്ള വകതിരിവ് മനുഷ്യന് വന്നില്ലെങ്കി….”
കഴിഞ്ഞ സാഹിത്യസമാജം ക്ളാസിൽ ഈപ്പൻമാഷ് ശർദ്ദിച്ചിട്ടുപോയ ഫിലോസഫി മനസ്സിലേക്ക് തിക്കിക്കയറിവന്നു…… ഇപ്പോഴാ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് എത്രമാത്രം സത്യമാണെന്ന് മനസ്സിലാവുന്നത്…
അല്ലെങ്കിലും ഫിലോസഫി തലക്കുപിടിക്കണമെങ്കിൽ ഇത്തിരി അവിഹിതചിന്തകൾ നല്ലതാണെന്നാണ് എന്റെ എപ്പോഴത്തെയും അനുഭവം… വിഹിതമല്ലാത്തതെന്ന് സ്വയം തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനാണല്ലോ ഒരു സപ്പോർട്ടിന്റെ ആവശ്യം…
ഈപ്പൻ മാഷിന്റെ സപ്പോർട്ടിൽ മനസ്സൂന്നി, പതിയെ കവിൾ ചൊറിയുന്നതുപോലെ തല ചെരിച്ച് ഷോൾഡറിലൊന്ന് ഉരസിക്കൊണ്ട് ചന്തികളുടെ സുഖത്തിലേക്ക് കടന്നുകയറ്റം നടത്തുന്ന ആ വിപ്ലവകാരിയെ ഇടംകണ്ണിട്ടു നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..
ഇല്ല!!!.. പറ്റുന്നില്ല!!!..
അയാൾ ഒരല്പം പിറകോട്ട് നീങ്ങിയാണ് നിൽക്കുന്നത്.. അരക്കെട്ട് മാത്രമേ