വേറൊരു ഒരുമ്പെട്ടവൾ!!!!!!…. [സിമോണ]

ആ തടിച്ച ലിംഗത്തിന്റെ മുഴുപ്പും ചൂടും ഉള്ളംകൈയിലറിഞ്ഞത് ഓർത്തുകൊണ്ട് തുടകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മുമ്പോഴാണ് പെട്ടെന്ന് സുധേട്ടൻ കിച്ചണിലേക്ക് കയറിവന്നത്… വേഗം തന്നെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് അടുപ്പിൽ നിന്നിറക്കിവെച്ചിരുന്ന ചോറും കലം സിങ്കിലെ അലുമിനിയം ഡവറയിലേക്ക് ചെരിച്ചുവെച്ചു…

“ആ സുധേട്ടാ… അപ്പൊ രമേഷേട്ടനോട് കമ്പനി തരാൻ പറയായിരുന്നില്ലേ.. ഇനീപ്പോ ഒറ്റക്കിരുന്നു കഴിക്കണ്ടേ…”

“കൊള്ളാം.. അസ്സലായി… കമ്പനി കൂടാൻ പറ്റിയ മൊതലും… എന്റെ രമ്യേ.. അതിലും എത്രയോ ഭേദമാണ് ഞാൻ നിന്നെ പിടിച്ച് കമ്പനിക്കിരുത്തുന്നത്…”
പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുധേട്ടൻ കിച്ചണിലെ മരത്തിന്റെ പഴയ ടേബിളിൽ ഇരുന്നിരുന്ന കാബേജ് തോരനിൽ നിന്ന് ഒരു നുള്ളുവാരി വായിലേക്കിട്ടു.

“പിന്നേ.. ഒരു കള്ളിമുണ്ടും ബെഡിൽ വെച്ചേക്ക്.. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കുളിച്ചു വരാം…”

പിന്നാമ്പുറത്തെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ സുധേട്ടനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കബോഡിൽ നിന്ന് രമേശേട്ടന്റെ ഒരു കാവിമുണ്ടും ഒരു പാത്രത്തിൽ വെള്ളവും ചില്ലുഗ്ളാസ്സും സുധേട്ടന് കിടക്കാനായി ഒരുക്കിയ മുറിയിൽ കൊണ്ടുവച്ചു… തിരികെ അടുക്കളയിലെത്തി തിളപ്പിച്ച് മാറ്റിവെച്ച പരിപ്പുകറിയിലേക്ക് വറവിടുമ്പോഴേയ്ക്കും ഏട്ടന്റെ കുളി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
ഒരു തോർത്തുമാത്രമുടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിവന്ന അദ്ദേഹത്തെ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ നോക്കിനിന്നുപോയി…

അവിടവിടെയായി നരകയറിയ മുടിയും കുറ്റിത്താടിയും.. അധികം മെല്ലിച്ചതല്ലതാത്ത, എന്നാൽ ഉറപ്പുള്ള ശരീരം മുഴുവൻ ചുരുണ്ടു കറുത്ത രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു… ഉടുത്തിരിക്കുന്ന തോർത്തിനുതാഴെ തുടകളുടെ ഏതാണ്ട് കാൽഭാഗത്തുനിന്ന് താഴോട്ട് കണങ്കാൽ വരെയും രോമാവൃതമാണ്.. അല്പം കൂടി പ്രായമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ സുധേട്ടൻ അയാളെപ്പോലെയിരുന്നേനെ… മനസ്സ് വീണ്ടും വീണ്ടും മോട്ടോർ ഷെഡിലേക്ക് പിടിച്ചുവലിക്കുന്നു…

“ന്താ മോളെ.. വെള്ളോം ഗ്ലാസും എടുത്തുവെച്ചോ???..”
പെട്ടെന്ന് ഏട്ടന്റെ ചോദ്യമാണ് മനസ്സിനെ അടുക്കളയിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്…

“ആ…. ഞാൻ…. ആ.. മുണ്ടും എടുത്തുവെച്ചിട്ടുണ്ട് ഏട്ടാ… കൂടെ കഴിക്കാൻ എന്താ വേണ്ടേ… കപ്പലണ്ടി വറുത്തത് കാണും.. ചിലപ്പോ തണുത്തിട്ടുണ്ടാവും.. ഞാൻ വേണേൽ ഒന്ന് ചട്ടിയിലിട്ട് ചൂടാക്കി കൊണ്ടുവരാം…”
പൊടുന്നനെ ദിവാസ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണർന്നപ്പോൾ ഞാനൊന്നു പതറി..

“ഹോ… അതൊന്നും വേണ്ട കുട്ടീ… നീ ഇത്തിരി കാബേജ് തോരൻ കൊണ്ടുവന്നാൽ മതി.. നമുക്കെങ്ങനെ ഇന്നതുവേണമെന്നൊന്നും ഇല്ല… ലാലേട്ടൻ പറയുന്നത് പോലെ ഇതിലേക്ക് എന്തും പോവും…. ”

സുധേട്ടൻ തന്റെ ഉറപ്പുള്ള വയറ്റിൽ അമർത്തിയൊന്നുഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതുകേട്ട് ഞാനും ഇളകിച്ചിരിച്ചു…
ഏതാണ്ട് ഏഴേമുക്കാലായപ്പോൾ അടുക്കളപ്പണികളെല്ലാം തീർത്ത് ഞാൻ സുധേട്ടന്റെ മുറിയിലേക്കെത്തി.

“സുധേട്ടാ… ഇപ്പൊ അത്താഴം കഴിക്കുന്നുണ്ടോ??? രമേശേട്ടൻ വരാൻ ഇനിയും