Posted by ”എന്തൊക്കെയാ ഈശ്വരാ കാട്ടണേ…നമ്മള്‍ അങ്ങനൊന്നും പാടില്ല പൊന്നൂ..ഏടത്തിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നാപ്പോരെ മോന്..വേണെങ്കില്‍ എത്ര ഉമ്മ വേണേലും തന്നോ..പക്ഷെ ഇങ്ങനൊന്നുംവേണ്ട..
മഹാപാപമായിപ്പോകും..ന്റെ അനിയന്റെ സ്ഥാനാ..!”
ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ ശബ്ദം പതറി.
പക്ഷെ അത് അരുതാത്തത് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടുള്ള വേവലാതി കൊണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് വ്യക്തം.
ഏതോ ഒരു അദൃശ്യശക്തി ആ സുഖമനുഭവിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കുന്നില്ലെന്ന പരിഭവം പോലെയാണ് ആ സ്വരം പുറത്തു വരുന്നത്.
ഞാന്‍ പകര്‍ന്ന് നല്‍കിയ സുഖാലസ്യത്തിന്റെ നനവ് ഒരു നേര്‍ത്ത ചുവപ്പ് രാശിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ് ഇപ്പോഴും ആ കണ്ണിലുണ്ട്.
ഞാന്‍ മെല്ലെ ആ ശരീരത്തില്‍ നിന്നു അടര്‍ന്നു മാറി.
എന്റെയാ പ്രവൃത്തി അവരെ തെല്ലൊന്നുലച്ച പോലെ തോന്നി.
ഒരു നേരിയ തിരയിളക്കം പോലൊരു നിരാശ ആ കണ്ണുകളില്‍ മിന്നി മാഞ്ഞു.
ഞാന്‍ കൈമുട്ട് കിടക്കയില്‍ കുത്തിക്കൊണ്ടു തല ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചു.
ശേഷം അവരുടെ തോളില്‍ കൈ വച്ച് മെല്ലെ ബലം കൊടുത്തു.
എന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞ പോലെ യാതൊരു എതിര്‍പ്പുമില്ലാതെ അവര്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു.
ഞാനാ മുഖത്തേയ്ക്ക് നിര്‍ന്നിമേഷം നോക്കി.
”ഏടത്തീ…!”
അവര്‍ എന്റെ കണ്ണിലേയ്ക്ക് നോക്കി.
”ഏടത്തീടെ കാര്യത്തില്‍ എനിക്ക് ശരിയേതാ തെറ്റേതാന്നൊന്നും ചിന്തിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.. എനിക്കറിയാന്‍ വയ്യ, എന്തൊക്കെയാണ് ഞാനെന്റെ ഏടത്ത്യോട് ചെയ്യുന്നേന്ന്..ന്നാലും..ന്നാലും ഇതൊന്നും എനിക്ക് വേറെ ആരോടും ചെയ്യാന്‍ തോന്നീട്ടില്ല..ഏടത്ത്യോട് മാത്രാണ് ഞാനിങ്ങനൊക്കെ കാണിക്കുന്നുള്ളൂ..അത്രയ്ക്കിഷ്ടാ..!
അതോണ്ടാ ഏടത്തീടെ മുഖമൊന്ന് മാറിയാ നെഞ്ചു പറിഞ്ഞു പോണ പോലൊക്കെ…!”
ശബ്ദം അറിയാതെ മുറിഞ്ഞു.
ഞാന്‍ മെല്ലെ ആ മാറിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു.
”എനിക്കെന്റെ ഏടത്തിയെ വേണം..ജീവിതകാലം മുഴുവനും വേണം..
ഏടത്തിയ്ക്ക് എന്നെ വെറുപ്പാണേല്‍ പറഞ്ഞോ..ഒട്ടും ദേഷ്യം വരില്ല..ന്നാലും ഞാന്‍ സ്‌നേഹിക്കും. !”