മദജലമൊഴുക്കുന്ന മോഹിനിമാര്‍ 2 [യോനീ പ്രകാശ്‌]

Posted by

ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ആ മാറിലൊന്നു അമര്‍ത്തി മുത്തി.
എനിക്ക് ദേഷ്യമല്ല, അടങ്ങാത്ത സ്‌നേഹമാണ് എന്ന് വിളിച്ചു പറയുന്നത് പോലുള്ള ഒരു ചുടുചുംബനമായിരുന്നു അത്.

ഏട്ടത്തിയമ്മ ആ സിഗ്‌നല്‍ പിടിച്ചെടുത്തത് പോലെ എന്റെ മൂര്‍ദ്ധാവില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ ചേര്‍ത്തു.

”അതേയ്..ഇനി മതീട്ടോ..ഏടത്തി ഒരു കുഞ്ഞു സമ്മാനാ തരാന്ന് വച്ചേ..ഇതിപ്പോ കൂടിപ്പോയല്ലോ..മതി…ഇനി ഏടത്തീടെ പൊന്ന് നേരെ കിടന്നേ…!”

അവരെന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നു വിട്ടു മാറാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

പക്ഷെ ഞാനെന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മയെ വിട്ടു മാറാന്‍ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു.

നിഷേധത്തോടെ കനപ്പിച്ചൊന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ അതേ കിടപ്പ് തുടര്‍ന്നു.

”പിന്നെ..? നേരം വെളുക്കണ വരെ ഇങ്ങനെ കിടക്കാനാണോ ചെക്കന്റെ പ്ലാന്‍..!”

അവരുടെ ശബ്ദത്തില്‍ ഒരു കൊഞ്ചലിന്റെ വശ്യത പടര്‍ന്നിരുന്നു.

ഒന്നുടെ ശക്തിയായി പുണര്‍ന്നു കൊണ്ട് ഞാന്‍ അതെയെന്ന മൂളലോടെ തലയാട്ടി.

”അപ്പൊ ഉറങ്ങോന്നും വേണ്ടേ..ന്റെ പൊന്നിന്..!”
അവര്‍ കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.

വേണ്ട എന്ന മൂളലില്‍ ഞാനെന്റെ മറുപടിയൊതുക്കി.

അല്പനേരത്തെ നിശബ്ദത.

”മ്ഹും…എന്നാ ശരി.. ഒരിത്തിരി നേരം മോനോന്ന് മാറിത്തന്നെ..ഏടത്തി മുടിയോന്നു വാരിക്കെട്ടട്ടെ..അഴിഞ്ഞൊരു കോലമായി കെടക്കാ…ജട പിടിക്കും.!’
അവര്‍ അവരുടെ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാന്‍ വേണ്ടി എന്നോട് അനുവാദം ചോദിക്കുന്നു..!
ദൈവമേ..ഇത് സത്യമോ മിഥ്യയോ..

അവര്‍ക്ക് വേണമെങ്കില്‍ എന്നെ തള്ളി മാറ്റി എണീക്കാം..
പക്ഷെ എന്ത് കൊണ്ടോ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നില്ല…പകരം എന്റെ അനുവാദം ചോദിക്കുന്നു..
ഇനി അതൊരടവാണോ എന്ന സംശയവും മറ്റൊരു വഴിയില്‍ എന്നിലെക്കെത്തി.

”ഏടത്തി മുടിയൊക്കെ കെട്ടീട്ട് വേണേ വെളുക്കുവോളം അമ്പുട്ടന്‍ ഇങ്ങനെ കെടന്നോ..ഏടത്തീടെ പൊന്നല്ലേ..ഒറ്റ മിനിറ്റ് മതി..!”

ആ കൊഞ്ചലോടെയുള്ള അപേക്ഷ ഞാന്‍ സ്വീകരിച്ചു.
മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ഞാനാ മാറില്‍ നിന്നും മുഖമടര്‍ത്തി.

എന്റെ കവിളില്‍ മെല്ലെയൊന്നു കിള്ളിക്കൊണ്ട് അവര്‍ എണീറ്റിരുന്നു മുടി മാടിത്തുടങ്ങി.

ആ സമയം എനിക്ക് മുന്നില്‍ അവരുടെ പിന്നഴക് ദൃശ്യമായി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *