പറക്ക മുറ്റാത്ത കിളികൾ [കൊമ്പൻ]

ഇഷാരാ…….

എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ അജയ് ചപ്പി വലിച്ചു. അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകളെ ഞെക്കി ഞെരുക്കുമ്പോ അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുകയടച്ചു.

പപ്പാ ന്ന് വിളിക്കാൻ ഉള്ള ശക്തിപോലും അവൾക്കുണ്ടായില്ല!! കുതറാൻ ശ്രമിച്ചു നടന്നില്ല.

പപ്പയുടെ ഇരുകൈകളും അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകളിൽനിന്നും മുഖത്തും മാൻ കഴുത്തിലും ഒടിയോടി നടന്നു.!!

നിഷാരയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീര് ഒഴുക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഒരുനിമിഷം സോബോധംവന്ന അജയ്. നിഷാരയെ വിട്ടുകൊണ്ട്. അവളെ നോക്കാൻ ശക്തിയില്ലാതെ, ഇഷാര അല്ല നിഷാര ആയിരുന്നു എന്ന ബോധം എത്തുമ്പോഴേക്കും നിലവിളിച്ചു കരഞ്ഞ നിഷാരയുടെ മുഖം കാണാനും കഴിയാതെ അജയ് തിരിച്ചു കാർപോർച്ചിലേക്ക് നടന്നു.

മനസിനെ ശപിച്ചു!!
നശിച്ച നിമിഷം!!

കാറോടിച്ചു പോകുമ്പോ. അവളെ ഒന്ന് നോക്കാൻ പോലും ശക്തി തനിക്കില്ലെന്ന് മനസിലാക്കിയപ്പോ താൻ എത്ര ഭീരുവാണ് എന്ന് അജയ് സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

പിയാനോയിൽ മുഖം ചേർത്തുകൊണ്ട്. നനഞ്ഞൊട്ടിയ കൺപീലിയുമായി അവൾ കുറെ നേരം ഇരുന്നു.

പപ്പ എന്തിനാണ് എന്നെയിങ്ങനെ !!!
പപ്പയോടുള്ള എല്ലാ ഇഷ്ടവും പോകുന്നപോലെ. ഇന്നലെ ഇഷാര തന്നോട് ചെയ്തത് തന്നെയാണ് പപ്പയും ചെയ്തതെന്ന് ആലോചിക്കാൻ ഉള്ള ബുദ്ധി അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ആകെ തളർന്നു!!

പക്ഷെ ഒന്ന് മനസിലായി!! പപ്പയും ഇഷാരയും അവർക്കിടയിൽ താൻ വിചാരിക്കുന്ന ബന്ധം അല്ല!

വൈകീട്ട് ഇഷാരയ്ക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരുന്ന്. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ മമ്മയുടെ ഓര്‍മ്മ വീണ്ടുമെത്തിയപ്പോൾ അവൾ എല്ലാം കൊണ്ട് മരവിച്ചു.

പപ്പ…. മമ്മ…..

എമിലിയോടപ്പം അവൾ വീടിനു മുൻപിലേക്ക് വന്നപ്പോ വാടിയ മുഖം കണ്ട ഇഷാര ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. നിഷാര ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുകളിലെ മുറിയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

ഇഷാര വന്നു അവളെ പൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഞാൻ വൈകീട്ട് വരും എനിക്ക് ഒരു സമാധാനം ഇല്ലയിരുന്നു. ക്ലാസ്സിൽ