പാവാടത്തുമ്പികൾ [ക്യാ മറാ മാൻ]

ഞാൻ ; ” എന്നിട്ട് ആ കളി എങ്ങനുണ്ടായിരുന്നു ?…വിശദമായി ആ പരിപാടികൾ മുഴുവൻ ഒന്ന് പറ ചേച്ചീ, കേൾക്കട്ടു…..”

ചേച്ചി ; ” കഥ വേണേൽ വിശദമായി ഇവൾതന്നെ പറഞ്ഞുതരും…ഇവളാണ് കഥപറയാൻ മിടുക്കി. ഞാൻ ബാക്കി കൂടി പറയട്ടെ…..”

ഞാൻ ; ”എന്നാൽ അത് പറ…”

ചേച്ചി ; ” കളി തീർന്നുകഴിഞ്ഞു, ഞങ്ങൾ പിന്നീട് മുന്നിൽ പോയി തട്ടിവിളിച്ചു, കതക് തുറപ്പിച്ചു അകത്തുകേറി. പിന്നെ, പോയകാര്യമൊക്കെ ഭംഗിയായി നിർവ്വഹിച്ചു, അമ്മയെയും കണ്ട് വേഗം ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. അന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെകഴിഞ്ഞു.

അങ്ങനെ, അന്നത്തെ ആ കളികണ്ട് വീട്ടിൽ തിരികെവന്നശേഷം…കണ്ണടച്ചാൽ എപ്പോഴും ആ കളി രംഗങ്ങളാണ് കണ്ണിലും മനസ്സിലും നിറയെ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നത്. അതിൽ നിന്നൊന്ന് രക്ഷനേടാൻ നോക്കിയിട്ട് ഒരു വഴിയും കണ്ടില്ല. അച്ഛൻറെയല്ലേ ?…ഒന്നുകൂടി കാണാൻ ചിന്തിക്കുന്നതുപോലും വലിയ തെറ്റാണെന്നറിയാം. എങ്കിലും, കണ്ടത് മറക്കാൻ കഴിയാതെ, വീണ്ടും കാണുന്നതിനെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാൻ ആവാതെ തീരെ വയ്യ, എന്ന അവസ്‌ഥവന്നു. ഇവൾക്കാണെങ്കിൽ എന്നെക്കാളിലും…എപ്പോഴും അതുതന്നെ മാത്രം… എന്ന ചിന്ത മുന്നിട്ട് നിൽക്കുന്നു. എപ്പോൾനോക്കിയാലും ” അമ്മേ നമുക്ക് അമ്മവീട്ടിൽ പോകാം…പോകാം”… എന്ന പല്ലവി മാത്രമായി പെണ്ണിന്. അങ്ങനെ എല്ലാംകൂടി സഹിക്കാൻവയ്യാത്ത നിലയിൽ ആയപ്പോൾ വീണ്ടും പെണ്ണിനേയും കൂട്ടിയിറങ്ങി…അതുകാണാൻ. അന്നും ഒരിക്കൽക്കൂടി എല്ലാം വിശദമായി കണ്ടു. ആ പോക്കോടെ…അവരുടെ കളി നടക്കുന്ന ദിവസവും സമയവുമെല്ലാം കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കിവക്കാനും പഠിച്ചു. അതോടെ, ഞാനും മോളുമായി വളരെ ” ഫ്രണ്ട്ലി” ആവുകയും ചെയ്‍തു, എന്നതായിരുന്നു അതിൻറെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത. പിന്നെ, അവൾ ആവശ്യപ്പെടാതെതന്നെ അവളെയുംകൂട്ടി പോകുന്നത് പതിവായി. എന്നാൽ അത് അധികദിവസം തുടരാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, കുറച്ചു ദിവസംകൊണ്ട് അതിന് പെട്ടെന്ന് തിരശീല ഇടേണ്ട അവസ്‌ഥവന്നു. ”

ഞാൻ; ” എന്നിട്ട്, ഇത്രദിവസമെങ്കിലും സുഭിക്ഷമായി കളികൾ മുഴുവൻ കണ്ട് സുഖിച്ചിട്ട്…ചേച്ചി തുറന്നുപറഞ്ഞില്ലല്ലോ ?…കണ്ണടക്കാൻ തോന്നാത്ത