ചർച്ചക്കായി കരുതിക്കൂട്ടി കൂടിയതൊന്നും ആയിരുന്നില്ല. വെറുതെ, എൻറെ വിഷയം ഒന്നവതരിപ്പിക്കാൻ…സാധാരണപോലെ ഞാൻ ദീപ്തിയോട് ചോദിച്ചു…
” എന്തായി ദീപേ കാര്യങ്ങൾ ?…ഇനിയും നീട്ടികൊണ്ട് പോകണമോ ?…നാളെതന്നെ നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയാലോ ?…”
അതിന് പക്ഷെ മറുപടി, കലച്ചേച്ചീടെ വകയായിരുന്നു….” എടാ ഏഴ് കഴിയാതെ, അവളുടെ കുളി തീരില്ല,നമ്മുടെ വിശ്വാസമനുസരിച്ചു പത്തു കഴിയാതെ…കല്യാണം പോലുള്ള മംഗളകർമ്മങ്ങളും നടത്താൻ പാടില്ല. വെറുതെ അങ്ങോട്ട് പോയിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ലല്ലോ ?. പോകുന്നതിലല്ല, നിൻറെ കാര്യം സാധിക്കണമെങ്കിൽ…കല്യാണം നടക്കണ്ടെ ആദ്യം ?.”
ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ…” അപ്പോൾ ഞാൻ ഇനിയുമിവിടെ കൈമെനക്കെടുത്തി കാത്തിരിക്കണം…എന്ന് അർത്ഥം !. നമ്മുടെയൊക്കെ ഒരു വിധിയേ. ദൈവം പ്രസാദിച്ചാലും പൂജാരി പ്രസാധിക്കാത്ത അവസ്ഥയായി. ”
ചേച്ചി ; ” ആ…എന്തായാലും ഇത്രവരെ ആയില്ലേ ?….വേവുന്നവരെ കാക്കാമെങ്കിൽ, ആറുന്നവരെ കാത്തൂടെ ?. അല്ല, ദൈവത്തിനും പൂജാരിക്കും ഇവിടെന്താ കാര്യം ?.”
ഞാൻ; ” അതുതന്നെ, എങ്ങേനെങ്കിലും മൂപ്പിലാൻറെ സമ്മതം ഒന്ന് കിട്ടിയതായിരുന്നു. ഇനിയിത് നീണ്ടുപോയി…പുള്ളീടെ മനസ്സ്മാറി, അങ്ങേര് തീരുമാനമൊന്നും പിൻവലിക്കാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. ”
ചിരിയോടെ ചേച്ചി; ” ഓ…അച്ഛന്റ കാര്യമാണോ ?…നീ ഉദ്ദേശിച്ചത്. അതൊന്നും ഇനി, ഒരിഞ്ചും മാറാൻ പോകുന്നില്ല മോനേ…അദ്ദേഹം ഒരു തീരുമാനം എടുത്താൽ എടുത്തതാ. ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞാൽ അത് പറഞ്ഞതാ.അതിലൊന്നും നീ പേടിക്കേണ്ട.”
ഞാൻ ; ” ചേച്ചിക്ക് അതിൽ അത്ര ഉറപ്പാണോ ?…”
ചേച്ചി ;; ” പിന്നെ, ഉറപ്പില്ലാതെ പറയുമോ ?. എടാ ആദ്യത്തെ പ്രാവശ്യം നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വിവാഹം നടക്കാതെ പോയതിൻറെ കാരണം എന്താണെന്ന് നിനക്കറിയാമോ ?…”
ഞാൻ ; ” അത് ഞങ്ങൾ രണ്ടും ” മുറ” ആണെന്നുള്ള കാര്യം കൊണ്ടല്ല, ശരിക്കും അതിന് പിന്നിൽ അച്ഛന് സ്വാർത്ഥമായ വേറെന്തോ കാര്യമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് ചേച്ചി മുന്നേ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നല്ലോ ?.അത് ശരിക്കും എന്തായിരുന്നു കലേച്ചി കാരണം ?….”