“എന്തിന്??”
“മായേ കൂടെ കൊണ്ട് വന്നതിന്! എന്റെ അമ്മ ഇത്രയും സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലടാ. ഇനി സന്തോഷത്തോടെ ഞങ്ങൾക്ക് ഇവിടുന്ന് പോവാം. പിന്നതിന് മുന്നേ ഇതെല്ലാം എനിക്ക് മായയെ എപ്പിക്കണം.”
“ഇതൊക്കെ??”
“ഇതെല്ലാം അവൾക്കായി വാങ്ങിയതാ. കൊച്ചു കൊച്ചു സമ്മാനങ്ങൾ.”
അത് പറയുമ്പോ ചേട്ടനിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ എന്റെ കയ്യിലേക്ക് അടർന്ന് വീണു.
“കരയുവാ??”
“ഏയ്..”
“എന്നാ ഹാളിലേക്ക് പോവാം.”
“Mm”
ഞങ്ങൾ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു. ഇപ്പോഴും അവിടെ സംസാരം തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്.
“അമ്മേ സംസാരോക്കെ പിന്നെയാവാം. അവര് വന്നിട്ട് കുടിക്കാനൊന്നും കോടുത്തില്ലല്ലോ??”
“ഓഹ് ഞാനത് മറന്നു! മക്കളെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ….”
“മക്കളെയോ അതോ ചേച്ചിയെയോ??”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“പോടാ ചെക്കാ.”
എന്റെ തലയിലൊന്ന് കൊട്ടി അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ചേട്ടനും ചേച്ചിക്കും എന്തക്കെയോ പറയണം എന്നുണ്ട്. ഞാനവിടെ നിക്കുന്നോണ്ടാവും.
“അതേ എന്നാ നിങ്ങള് സംസാരിച്ചിരിക്ക്. ഞാൻ അമ്മക്ക് വല്ലോ സഹായോം വേണൊന്ന് ചോദിക്കട്ടെ.”
രണ്ട് പേരോടുമായി ഞാൻ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും രണ്ടും ഞെട്ടി എന്നെ നോക്കി. ചേച്ചീടെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസ്സിലായി. സ്വന്തം അമ്മ സഹായത്തിന് അറിഞ്ഞു വിളിച്ചപോലും ആ ഭാഗത്തോട്ട് പോകാത്ത ഞാൻ ഇപ്പൊ ഈ അമ്മ വിളിക്കാണ്ട് തന്നെ പോകുന്നത് ഓർത്തവും. സ്വർഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പ് അവൻ നിക്കാണ്ട് ഞാൻ നേരെ അടുക്കളയിലോട്ട് വിട്ടു.
സമയം പെട്ടന്ന് പോയി. ഞാൻ പുറത്തിരിക്കുവായിരുന്നു. വീട്ടിന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് തവണ അമ്മ വിളിച്ചു എന്തായിന്ന് ചോദിച്ച്. അതിനൊക്കെ ഒന്നും ആയില്ലാന്ന് മറുപടി കൊടുക്കാനെ എനിക്കായുള്ളൂ. ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടും എന്റെ പെണ്ണിന് എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ തോന്നില്ലല്ലോ! അതോർത്തപ്പോ നല്ല സങ്കടം വന്നു. എന്തോ പെട്ടന്ന് അവളെ കാണാനൊരു കൊതി. അപ്പൊ തന്നെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങാൻ പോവാ എന്നും പറഞ്ഞു.
“അമ്മേ എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ??”
ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് വന്ന് പറഞ്ഞു. സോഫയിൽ തന്നെ എല്ലാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അയ്യോ മോനെ ഇപ്പഴേ പോവാ??”