Posted by ഞാൻ:”അമ്മെ.. നമുക്ക് രാജേഷേട്ടനെ വിളിച്ചാലോ? ചേട്ടന്റെ വീട്ടില് കാറൊക്കെയുള്ളതല്ലെ അപ്പൊ ലൈസൻസുമുണ്ടാകും”
രാജേഷെന്ന് കേട്ടപ്പൊ അമ്മ ആദ്യമൊന്ന് ചെറുതായി ഞെട്ടി, പിന്നെ ചുണ്ടത്ത് ചെറിയൊരു ചിരിവിടർന്നു. രാജേഷെന്ന പേര്തന്നെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ഫീലുണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്…
അമ്മ:”അതിന് അവൻ വരുമോടാ..അവനെന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പരിപാടിയുണ്ടാവില്ലെ”
അമ്മയ്ക്കറിയാം അമ്മവിളിച്ചാൽ അവൻ എന്ത്പരിപാടിയുണ്ടെങ്കിലും അതൊഴിവാക്കി പറന്നുവരുമെന്ന്. എന്നിട്ടാണ് അമ്മയുടെ ഓസ്ക്കാറഭിനയം. ഞാൻ വേറൊരു നംമ്പറിട്ടു.
ഞാൻ:”അമ്മ വിളിച്ചാൽ രാജേഷേട്ടൻ എന്തായാലും വരും”
അത്കൂടികേട്ടപ്പൊ അമ്മ വീണ്ടും ഞെട്ടി. ഇവൻ ഇനിവല്ലതും അറിഞ്ഞുവച്ചിട്ടാണോ ഈ പറയുന്നത് എന്ന് അമ്മ വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാകും.
അമ്മ:”അതിന് ഞാൻ വിളിച്ചാൽ അവനെങ്ങനെയാടാ വരുന്നത്.. നിന്റെയല്ലെ ഫ്രണ്ട് നീ വിളിച്ചു നോക്ക്…എന്റെകയ്യിൽ അവന്റെ നംമ്പറൊന്നുമില്ല”
അമ്മയുടെ പരിഭ്രമം കാണാൻ നല്ലരസമുണ്ട്. നംമ്പറില്ലാത്രെ! നംമ്പറും അതിലപ്പുറവും കൈമാറിയിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്കല്ലെ അറിയൂ…ഇനി കളിപ്പിക്കേണ്ട, ചിലപ്പൊ എനിക്ക് സംശയമുണ്ടെന്ന് തോന്നിയാൽ അമ്മ എല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ചാൻസുണ്ട്. വെറുതെ എന്തിനാ അമ്മയുടെ കഞ്ഞിയിൽ പാറ്റയിടുന്നത്. അവരങ്ങനെ അർമാദിച്ചുകളിക്കട്ടെ. അത്കണ്ട് ഞാനിങ്ങനെ വാണമടിച്ച് നടക്കട്ടെ…ഹി ഹി ഹി.
12
ഞാൻ:”എന്നാ ഞാൻ വിളച്ചിട്ട് ഫോൺ അമ്മയ്ക്ക് തരാം…അമ്മ പറഞ്ഞോ”
അമ്മ:”ഇപ്പൊ വിളിക്കേണ്ടാ..നാളെ വൈകുന്നേരം അവൻ പന്തെടുക്കാൻ വരില്ലെ അപ്പൊ നേരിട്ട് പറയാം അതാനല്ലത്. അപ്പോഴേക്കും നിന്റച്ഛൻ സമയം വിളിച്ചു പറയും”
അമ്മ അതിവിദഗ്ധമായി രക്ഷപെട്ടു. അമ്മ പറഞ്ഞതും ശരിയാ സമയം ഫിക്സാവാതെ രാജേഷിനോട് ചോദിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. ഇനി, ഫോൺ ചെയ്താൽ ചിലപ്പൊ രാജേഷിന്റെ വായിൽനിന്ന് വല്ല അരുതാത്തതും വന്നാൽ അതാകെ പ്രശ്നമാകുമെന്ന് അമ്മയ്ക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാകും….
രേഷ്മേച്ചി:”അതാ നല്ലത് ഒരു തീരുമാനമായിട്ട് പറഞ്ഞാമതി അവനോട്. അതെ ചേച്ചീ.. നാളെ നമുക്ക് ഇവിടെ അടുത്തുള്ള ഏതെങ്കിലും അമ്പലത്തിൽ പോയാലോ…”
അമ്മ:”അത് ഞാൻ നിന്നോട് അങ്ങോട്ട്‌ പറയാനിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇവിടെന്ന് ഏകദേശം ഒരു ഏഴെട്ട്കിലോമീറ്റർ പോയാൽ ഒരു ശിവന്റെ അമ്പലമുണ്ട്, അവിടെ പോകാം നമുക്ക്”
രേഷ്മേച്ചി:”എന്നാ ശരി, വേഗം ഉറങ്ങാൻ നോക്കാം നമുക്ക് നേരത്തെ ഏണീക്കേണ്ടതല്ലെ”
അമ്മ:”അമ്മയെകൂടി വിളിക്കാം.. അമ്മ അമ്പലങ്ങളിലൊക്കെ പോയിട്ട് കുറച്ചായി, ചെറിയതോതിൽ ആസ്തമയുള്ളതുകൊണ്ട് ഇപ്പൊ പുറത്തേക്കൊന്നും