Posted by “എനിക്ക് പോവണം … പ്ലീസ് എന്നെ ഒന്ന് കൊണ്ട് വിട്ട് താ…”
“എന്തിനാ ടീച്ചറെ നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നത്…”
“നിനക്ക് അത് പറയാം…. ജോണി സാറുടെ മുന്നിൽ അകെ നാണം കേട്ട്..” രാവിലത്തെ കാര്യം ഓർത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.
“അതിനു മാത്രം എന്താ ഉണ്ടായേ..?” അർജുൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
ടീച്ചർ രാവിലെ നടന്നത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ചിരിയാണ് വന്നത്.
“ഹ ഹ അതിനാണോ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നെ…”
“നിനക്ക് അങ്ങനെ പറയാം ഞാൻ അല്ലെ നാണം കേട്ടത്…”
“എന്റെ ടീച്ചറെ നിങ്ങൾ പേടിക്കല്ലേ… അവർ ഇവിടെ വന്നതും നമ്മളുടെ അതെ പരിപാടിക്കാണ്..”
“എന്ത് പരിപാടിക്ക്..?” ടീച്ചർ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“നമ്മൾ എന്തിനാ വന്നത്..?” അർജുൻ ഒരു മറുചോദ്യമാണ് ചോദിച്ചത്. അത് കേട്ട് അനിതടീച്ചറിൽ ഒരു നാണവും ചിരിയും വിരിഞ്ഞു.
അവൻ അവളെ കൂടുതൽ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
“നമ്മൾ കളിക്കാനല്ലേ വന്നത്, അത് പോലെ അവരും അതിന് തന്നെയാ വന്നത്…” അവളുടെ കാതിൽ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“അത് കൊണ്ട് പേടിക്കേണ്ട… നമ്മളും അവരും ഒരേ തോണിയിലെ യാത്രക്കാരാണ്..”
“എനിക്ക് നാണമാണ് സാറിന് മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ… പ്ലീസ് എന്നെ ഇവിടുന്ന് കൊണ്ട് പോവട പ്ലീസ്..” അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും കുതറി കൊണ്ട് അവൾ കെഞ്ചി. പക്ഷെ പിടി വിട്ടില്ല. തന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.
“ടീച്ചറെ ജോണി സാറിന്റെ കൂടെ വന്നിരിക്കുന്നത് ആരൊക്കെയാണെന്ന് അറിയോ…?”
“മ്മ് മ് ..” അവൾ നിഷേധാർഥത്തിൽ മൂളി.
“എന്ന കേട്ടോ… സാറിന്റെ പെങ്ങളും മകളുമാണ്…”
ടീച്ചറോന്ന് ഞെട്ടി. ‘ഏഹ്..’ അവൾ അർജുന്റെ മുഖത്തേക്ക് ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി. അവൻ അതെ എന്നഅർത്ഥത്തിൽ ഒരു ചിരിയോടെ കണ്ണുകൾ ചിമ്മി.
“പെങ്ങളുടെ മോളെ ബെർത്ത് ഡേ ആണ് നാളെ.. അത് സെലെബ്രറ്റ് ചെയ്യാൻ വന്നതാ അവര്…”
“മ്മ്…” കുറച്ച് നേരത്തെ അർജുനുമായുള്ള സംസാരം അനിതടീച്ചറിൽ ഒരു ആശ്വാസം വരുത്തിയിരുന്നു. ടീച്ചറുടെ മുഖത്തെ തെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ അവളെ തന്റെ ശീരീരത്തിൽ നിന്നും മാറ്റി കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.
“ടീച്ചർ ഒന്ന് കൊണ്ടും പേടിക്കണ്ട ഞാനില്ലേ കൂടെ…” അർജുൻ അവളെ