വരുണിന്റെ പ്രയാണങ്ങൾ 2 [Baadal]

” കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു എന്നോ? അപ്പോൾ അത്ര നന്നായില്ല എന്നല്ലേ..? ”
” അതല്ല… നന്നായിട്ട് തന്നെ എഴുതി അങ്കിളേ… ”
അവരുടെ സംസാരം അങ്ങനെ വേറെ പല കാര്യങ്ങളും ഒക്കെയായി പുരോഗമിച്ചു. വരുൺ ഒന്ന് റിലാക്സ്ഡ് ആയി… ” ഭാഗ്യം… അങ്കിളിന് തന്നെ ഒരു സംശയവുമില്ല”… വരുൺ വിചാരിച്ചു…
അപ്പോളാണ് അയാളൊരു സംസാരം എടുത്തിട്ടത്…” ഒരു മോഷണം നടന്നെടാ… ”
വരുൺ: ” എവിടെ അങ്കിളിന്റെ വീട്ടിലോ? ”
ബാസ്റ്റിൻ:” വീട്ടിലല്ല… എന്റെ ഒരു എസ്റ്റേറ്റിൽ… സ്റ്റേഷനിൽ പോകുമ്പോൾ അച്ഛനെയും കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകാമെന്നു വച്ചാ… അച്ഛനെയും കൂട്ടി പോയാൽ അവർക്ക് കേസ് എടുക്കാൻ ഒരു താൽപര്യം കാണും… ”
വരുണിന് ഉഗ്വേദമായി; ഇനി താൻ പോയ എസ്റ്റേറ്റിൽ വല്ലോം ആണോ മോഷണം നടന്നത്? അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അന്വേഷിച്ചു പിടിച്ചു വരുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ അത് തന്നിലേക്കു നീളുന്നതിനെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചപ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. ഏതാണ് എസ്റ്റേറ്റ് എന്ന് അറിയണമല്ലോ… അവൻ ചോദിച്ചു
” എവിടെയാണ് അങ്കിളിന്റെ എസ്റ്റേറ്റ്? ”
അയാൾ സ്ഥലവും ലൊക്കേഷനും ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്ഥലം അതുതന്നെയാണ്. ഇന്നലെ അവൻ പോയ സ്ഥലം…
അവന്റെ നെഞ്ച് പട പട എന്ന് അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ് അങ്കിളിന്റെ അടുത്ത ഡയലോഗ് വന്നത്…
” ആളിനെ ഓക്കേ മനസ്സിലായി… ഇനി കണ്ടു പിടിച്ച് എടുത്താൽ മതി”
” ആരാ ആള്? ” വരുൺ യാന്ത്രികമായി ചോദിച്ചു.
” അതറിയില്ല… പക്ഷേ കണ്ടവരുണ്ട്… ”
വരുൺ ഇൻ ഹാർട്ട് ബീറ്റ് പിന്നെയും കൂടി
” ആരാണ് കണ്ട ആൾ? ” വരുൺ വിറച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഒരു നിമിഷം അവൻ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിന് പറ്റി പോലും ചിന്തിച്ചു പോയി.
“ഞാൻ… ഞാൻ ആണ് കണ്ടത്…” ആ മറുപടി കേട്ട് റിലാക്സ് ആവുന്നതിന് മുൻപേ അങ്കിളിനെ അടുത്ത വാക്കുകൾ എത്തി. അപ്പോൾ അയാൾ ഫോണിൽ എന്തോ സെർച്ച് ചെയ്യുകയായിരുന്നു.
” കള്ളന്മാരുടെ ശല്യം കൂടുതലുള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ എസ്റ്റേറ്റിൽ പലസ്ഥലത്തും cc ക്യാമറ വെച്ചിട്ടുണ്ട്… ഇതിലുണ്ട് അവന്റെ വിഷ്വൽസ് ” എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാൾ ഫോൺ വരുൺ ഇന്റെ നേരെ നീട്ടി.
വരുണിന് മനസ്സിലായി… താൻ പിടിക്കപ്പെട്ടു… പെട്ടെന്ന് അവൻ ഇരുന്ന ഇരിപ്പിൽ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു വീണു. ബോധം പോകുന്ന സമയത്ത് മിന്നായം പോലെ അവൻ അങ്കിളിന്റെ ഫോണിൽകണ്ടു…താൻ നിലത്തു നാലു കാലിൽ നിന്നു വാണം അടിക്കുന്ന രംഗം.
പിന്നെ കുറെ നേരം ഇരുട്ട്…
മുഖത്ത് എന്തോ വെള്ളം വീണ പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ആണ് വരുൺ ബോധം തെളിഞ്ഞു എഴുന്നേൽക്കുന്നത്. കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ മുൻപിൽ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളവും ആയി നിൽക്കുന്ന ബാസ്കിൻ അങ്കിളിനെ ആണ് അവൻ കണ്ടത്. അവൻ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു… വാടിയ ചേമ്പിൻതണ്ട് പോലെ ആയിരുന്നു വരുൺ അപ്പോൾ… അവന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ ഭയപ്പെട്ടത് ബാസ്റ്റിൻ തന്നെ മർദ്ദിക്കും എന്നായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവൻ ആദ്യം തന്നെ മുൻകൂർ ജാമ്യം എടുത്തു… ” അങ്കിളേ… എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്… പ്ലീസ്…”
മറുപടി ഒന്നും കേൾക്കാതായപ്പോൾ അവൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കി. ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു അങ്കിളിന്റെ മുഖത്ത് അപ്പോൾ…
====================================
ടൗൺ… തോമസ് ബാസ്റ്റിനെ ഹോട്ടൽ. അവിടെ അയാൾക്ക് മാത്രമായി ഒരു റൂം ഉണ്ട്. അരുണിനോട് പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കാനുണ്ട് എന്നുപറഞ്ഞാണ് അയാൾ അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നത്. അയാൾ തന്നെ തല്ലുക ഒന്നുമില്ല എന്ന് വരുണിന് മനസ്സിലായി എങ്കിലും അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു പേടി