Posted by സൈക്കിളിന് പുറകെ ഓടാമെന്നു ഞാന്‍ നിര്‍ദേശിച്ചത്. ധാരാളം കയറ്റിറക്കങ്ങള്‍ ഉള്ള പാതയിലൂടെ ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ പ്രയാണം. പരമാവധി വേഗത്തില്‍ തന്നെ കീർത്തി സൈക്കിള്‍ ഓടിച്ചു. പലപ്പോഴും അവളുടെ സൈക്കിളിനോപ്പം എത്താന്‍ ഞാന്‍ പാട് പെട്ടു.
ചില കയറ്റങ്ങളില്‍ കീർത്തി എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് സൈക്കിള്‍
ചവിട്ടുമ്പോള്‍ ജീന്‍സ്‌ പാന്റിനുള്ളില്‍ അവളുടെ ഹൃദയാകൃതിയിലുള്ള നിതംബങ്ങള്‍ അങ്ങുമിങ്ങും ചലിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ എന്റെ ഓട്ടം സാവധാനത്തില്‍ ആകും.
രണ്ടു കിലോ മീറ്റര്‍ പോയതറിഞ്ഞില്ല.കീർത്തി തന്നെ ആണ് മലയുടെ ചുവട്ടില്‍ ആദ്യം എത്തിയത്.
“മതിയായി മോളെ.. നമുക്ക് തിരിച്ചു പോകാം”. കിതപ്പടക്കാന്‍ ആയി ഞാന്‍ കുറച്ചു നേരം നിലത്തിരുന്നു.
“അങ്കിള്‍ കം ഓണ്‍ ….ഒരു പട്ടാളക്കാരന്‍ ഇങ്ങിനെ തളരരുത്. കുറെ ഏറെ സര്‍പ്രൈസ് ഈ യാത്രയില്‍ അങ്കിളിനെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്.”
ഈ ഉച്ച വെയിലത്ത്‌ ഈ കുട്ടി എന്ത് സര്‍പ്രൈസ് ആണ് മല മുകളില്‍ എനിക്ക് കരുതി വെച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിച്ചു. മല കയറാന്‍ ആയി എഴുന്നേല്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ പാന്റ്സിനുള്ളില്‍ നിന്നും മേല്‍ ഭാഗത്ത്‌ നിന്ന് കുറച്ചു ഇറങ്ങി വെളിയിലേക്ക് തുറിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന സിപ്‌ ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാന്‍ എനിക്ക്
കഴിഞ്ഞില്ല. കീർത്തി എന്നല്ല ഏതു പെണ്‍കുട്ടി ജീന്‍സ്‌ പാന്റ്സ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ കണ്ടാലും ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക അതിനുള്ളില്‍ ഞെരുങ്ങി ഇരിക്കുന്ന നിതംബങ്ങളും മുന്നിലെ സിപും ആണ്.
ഒന്നാം കല്ല്‌
മല കയറ്റം തികച്ചും കഠിനം ആയിരുന്നു. കുത്തനെ കയറേണ്ട ആദ്യത്തെ കല്ല്‌ ഞാന്‍ കീർത്തിയുടെ നിതംബ ചലനങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് പിന്നിട്ടു. ഒന്നാം കല്ലിന്‍റെ മുകളില്‍ വെച്ചാണ് കീർത്തി അവളുടെ ആദ്യത്തെ സര്‍പ്രൈസ് കാഴ്ച വെച്ചത്‌.
“ഈ കല്ലില്‍ എന്റെ ഒരു തുണി ഞാന്‍ ഉപേക്ഷിക്കും. ഏതു തുണി എന്ന് അങ്കിള്‍ തീരുമാനിക്കണം.”
പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കിട്ടിയ ഈ അവസരത്തില്‍ എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാന്‍ തരിച്ചു നിന്നു. കീർത്തി തമാശ പറയുക ആണോ എന്ന് ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം സംശയിച്ചു.
പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിശ്ചയദാര്‍ഡ്യം നിഴലിച്ചിരുന്നു.ഈ പ്രയാണം മറക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു രസകരമായ അനുഭവം ആക്കി മാറ്റുക ആയിരുന്നു അവളുടെ ലക്ഷ്യം.
കീർത്തി തുണി അഴിക്കാന്‍ തയ്യാര്‍ ആണെങ്കില്‍ അവള്‍ ഏതു തുണി അഴിക്കണം എന്നതിനെ പറ്റി എനിക്ക് സംശയം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളുടെ നിതംബം മറച്ചിരുന്ന ആ പാന്റ്സ് തന്നെ ആയിരുന്നു അഴിച്ചു