അയാൾ മുകളിൽ ബർത്തിൽ നിന്നും അവളുടെ ട്രാവൽ ബാഗ് എടുത്ത് സീറ്റിനു മുകളിൽ വെച്ചു….
അശ്വതി അതിന്റെ സിപ് തുറന്നു പരതാൻ തുടങ്ങി.. “ശോ ദൊക്കെ എവിടാ വച്ചേ” അവൾ കുറെ നേരം തുണികൾ എല്ലാം ഇളക്കി പരാതി..
“അയ്യോ കുർത്തി-ലെഗ്ഗിങ്സ് എല്ലാം താഴെയുള്ള ട്രോളി ബാഗിൽ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു” അവൾ ഒരു വിരൽ കൊണ്ട് തലച്ചോറിഞ്ഞു അബദ്ധം പറ്റിയ പോലെ പറഞ്ഞു..
അയാൾക്കിതു കേട്ട് അല്പം അരിശം കേറി.. അയാളുടെ മുഖഭാവം മാറുന്ന കണ്ട് അവലും തെല്ല് പരിഭ്രമിച്ചു..
“ഓഹ്ഹ് മുള്ളാൻ മുട്ടി നിക്കണ ന്റെ ദുർവാസവ് കോപ്പിക്കണ്ട.. ഞാൻ ഇദന്നെ ഇട്ടോളാം.. ”
കുർത്തി മാറത്തു പിടിച്ചവൾ അവരുടെ ക്യാബിനിന്റെ കർട്ടൻ അല്പം വകഞ്ഞു മാറ്റി പുറത്തേക്കെത്തി നോക്കി.. തിരിഞ്ഞയാളെ നോക്കി മെല്ലെ പറഞ്ഞു “ഭാഗ്യം ആരുമില്ല..”
അവൾ കുർത്തി നിവർത്തി തന്റെ കൈകൾ രണ്ടും ആദ്യം ഉള്ളിലിട്ട് മെല്ലെ തല വഴി കീഴ്യ്ക്കു വലിച്ചു താഴ്ത്തി..
വിടർത്തി വെട്ടിയ കഴുത്തും മുതുക്കും. താലിമാല അവൾ പുറമെ വ്യക്തമായി കാണുന്ന മുലച്ചാലിലേക്കി ഇട്ടു..
ഉള്ളിൽ ബ്രേസിയർ ഇല്ലെങ്കിലും കുർത്തിയുടെ കപ്പ് മുലയുടെ ആകൃതിയിൽ തന്നെ സ്റ്റിച്ച് ചെയ്ത കാരണം മുലകൾ ഉയർന്നു മുഴച്ചു തന്നെ നില്കുന്നു.. അവളുടെ മുലക്കണ്ണ് കുർത്തിയിലൂടെ പുറത്തേക്കു തെറിച്ചു നില്കുന്നു..നീളം കുറഞ്ഞ കുർത്തിയുടെ അടിഭാഗം വീണക്കുടം പോലെ തള്ളി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന നിതംബത്തിന്റെ അടിയിൽ വരെ എത്തി നില്കുന്നു.. ആ അരണ്ട വെളിച്ചതിലും അവളുടെ ശരീരം മുഴുവൻ ആ കുർത്തിക്കുള്ളിലൂടെ പുരത്തു കാണാം..
“ഓഹ്ഹ് മുടി ഇപ്പൊ എന്തായാലും കെട്ടുന്നില്ല..”
ഇനിം അതഴിയും എന്നറിയാവുന്നത്കൊണ്ടവൾ സീറ്റിൽ കിടന്ന ഹെയർബൻഡ് എടുത്ത് കൈയിൽ കൊരുത്തിട്ടു..
അവൾ മെല്ലെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി പതിയെ വീണ്ടും കർട്ടൻ മാറ്റി ഇരു വശവും നോക്കി.. അങ്ങേ തലക്കൽ ഒച്ചത്തിൽ കൂർക്കം വലി കേൾക്കാമെന്നല്ലാതെ ആരെയും കാണുന്നില്ല..
അശ്വതി മെല്ലെ പുറത്തേക്കു കാൽ വെച്ചു..
ഉള്ളിൽ അല്പം സുഖമുള്ള ഭയവും, കുറച്ചു സഹസികതയും തോന്നി ധൈര്യ സംഭരിച്ചവൾ മെല്ലെ ശീതീകരിച്ച ആ റൂമിലേക്കുള്ള ഡോർ അല്പം തുറന്ന് തലയിട്ട് പുറത്തേക്കു നോക്കി.. അവിടെയും ആരുമില്ലെന്നു മനസിലായി.. എന്നാൽ കോച്ചിന്റെ 2 സൈഡിലെ ഡോറുകളും തുറന്നു കിടക്കുന്നു..
അശ്വതി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി, സെബാസ്റ്റ്യൻ അങ്കിൾ മുണ്ട് അലസമായി അരയിൽ ചുറ്റി തന്റെ പിന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ട്..