അഞ്ജലി -ഞാൻ ഡ്രസ്സ് ഒന്ന് മാറീട്ടു വരാം
രാഹുൽ -ശെരി
അഞ്ജലി അതും പറഞ്ഞ് പോയി രാഹുലിന് മെഴുകുതിരിയൂമായി വരുന്ന അഞ്ജലിയുടെ മുഖം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു.അവന് അഞ്ജലിയെ കാണണം എന്ന് തോന്നി. അവൻ മെഴുകുതിരി ഒന്ന് പൊക്കി നോക്കി വാതിൽ അടച്ചിട്ടില്ല രാഹുൽ പതിയെ എണീറ്റ് ആ റൂമിന് പുറത്തു നിന്നു അവൻ മനസ്സിൽ ഒരായിരം തവണ ചോദിച്ചു അകത്ത് കയറാണോ എന്ന്. മനസ്സ് ഉത്തരം പറയും മുൻപ് അവന്റെ കൈ വാതിൽ തുറന്നു. അവൻ ശബ്ദം ഉണ്ടാകാതെ ഉള്ളിൽ കയറി
അവിടെ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് മുടി തോർത്തുകയാണ് അഞ്ജലി ബ്ലൗസും അടിപാവാടയും ആണ് വേഷം. ആ മെഴുകുതിരി വെളിച്ചത്തിൽ അഞ്ജലിയുടെ ഇടുപ്പ് നന്നായി തിളങ്ങി. ആ തിളക്കം അവളുടെ അരയിൽ എന്തോ ചുറ്റി കിടക്കുന്നത് ആണ് എന്ന് അവനു മനസ്സിലായി. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അത് ഒരു നേരിയ സ്വർണ അരഞ്ഞാണം ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. അവന് മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു ഇന്ന് രാവിലെ അരഞ്ഞാണം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ. രാഹുൽ പതിയെ അഞ്ജലിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ഇരു കൈകൾ ആ മഴത്തുള്ളികൾ നിറഞ്ഞ വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു അഞ്ജലി ചെറുതായി ഒന്ന് ഉയർന്നു എന്നിട്ട് രാഹുലിന്റെ കൈകൾ വേർപ്പെടുത്തി.
അഞ്ജലി -രാഹുൽ നീ എന്തൊക്കെയാ ചെയ്യുന്നേ
രാഹുൽ -അത് അഞ്ജലി എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് എന്തോ എനിക്ക് അങ്ങനെ ചെയ്യണം എന്ന് തോന്നി
അഞ്ജലി ഈ സമയം തോർത്ത് കൊണ്ട് മാറ് മറച്ചു
അഞ്ജലി -രാഹുൽ നീ ഹാളിൽ പോ
രാഹുൽ പതിയെ നടന്നു പിന്നാലെ അഞ്ജലിയും. വാതിലിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ രാഹുൽ നിന്നു
അഞ്ജലി -എന്താ നിന്നെ