Posted by
സാധനങ്ങളൊക്കെ വാങ്ങി അവൻ വീട്ടിലെത്തുമ്പോഴുണ്ട് മുറ്റത്ത് കിടക്കുന്നു ആ കാർ. കറുത്ത ഇന്നോവ. ഇതാരാണാവോ ഈ വണ്ടിയിൽ…!!
അവൻ ഹോളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അമ്മ ആരോടോ ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കുകയും പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് കേട്ടു. അവൻ അകത്തു കയറി. ഹോളിലെ സോഫയിൽ അമ്മയോട് ചേർന്നിരിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീ. അമ്മയുടെ പ്രായം തോന്നും കണ്ടാൽ. അമ്മയെക്കാൾ സൗന്ദര്യം അൽപ്പം കൂടുമെങ്കിലെയുള്ളൂ. കൈയില്ലാത്ത ബ്ലൗസും സാരിയും കഴുത്തൊപ്പം വെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന നീളൻ മുടിയും ചുണ്ടിൽ കട്ടിക്ക് തേച്ചിരിക്കുന്ന ലിപ്സ്റ്റിക്കും ആളൊരു സൊസൈറ്റി കൊച്ചമ്മയാണെന്നു വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട്.
അവരുടെ എതിർ വശത്തുള്ള സെറ്റിയിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു പുരുഷൻ. ജീൻസും ഷർട്ടുമാണ് വേഷം. പറ്റെ വെട്ടി നിർത്തിയിരിക്കുന്ന മുടിയും ആ ശരീര പ്രകൃതിയും ഹിന്ദി നടൻ നാനാ പഠേക്കറെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. മുഖവും ഏതാണ്ട് അയാളെപ്പോലെതന്നെ. തീഷ്ണമായ നോട്ടവും വളരെ ലുബ്‌ധിച്ചുള്ള പുഞ്ചിരിയും.
“ഇവനാണ് എന്റെ ഒരേയൊരു മകൻ. പേര് രാഹുൽ. എല്ലാരും കണ്ണൻ എന്നു വിളിക്കും.”
ഇരുവരെയും നോക്കി റിലേ പോയതുപോലെ നിൽക്കുന്ന അവനെ ചൂണ്ടി രേവതി അവരോടു പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് ഇവരെ മനസ്സിലായോ കണ്ണാ. അമ്മേടെ കൂട്ടുകാരി ഗായത്രിയും ഭർത്താവും. അന്ന് നമ്മൾ തറവാട്ടിൽ പോയപ്പോ…അമ്മ പോയിരുന്നില്ലേ ഒരു കൂട്ടുകാരിയെ കാണാൻ… അവളാണ് ഇവൾ…”
അമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി. ആഹാ…ഗായത്രി…ഇവരെ തനിക്ക് മറക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. ഇവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് അമ്മ പോയതുകൊണ്ടല്ലേ തനിക്ക് അമ്മൂമ്മയെ ഊക്കാൻ സാധിച്ചത്. അതോർത്ത് അവൻ രണ്ടുപേരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഗായത്രി എഴുനേറ്റു അവന്റെ അടുത്തെത്തി. എന്നിട്ട് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു.
“അന്ന്. ..ഇവന്റെ ചോറൂണിന് കണ്ടതല്ലേ…എന്റെ കൈയിലിരുന്ന് മുള്ളിയത് ഓർമ്മയുണ്ടോടാ കള്ളാ…ഇപ്പോൾ വലിയ പുരുഷനായിപ്പോയി.”
അവന്റെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് ഗായത്രി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചപ്പോൾ അമ്മയും അയാളും ആ ചിരിയിൽ പങ്കുചേർന്നു. അവന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ചു നടന്നു ഗായത്രി സോഫയിൽ ഇരുന്നു. അവൻ അവർക്കരികിൽ നിന്നു. അപ്പോഴും അവന്റെ കൈയിലെ പിടി അവർ വിട്ടിരുന്നില്ല. ആ സ്പര്ശനവും നേരത്തെ ഉണ്ടായ കെട്ടിപ്പിടുത്തവും അവരുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നുള്ള ഫോറിൻ പെർഫ്യൂമിൻ്റെയും വിയർപ്പിന്റെയും സമ്മിശ്ര ഗന്ധവും മാറിൽ അമർന്ന മുലകളുടെ കാഠിന്യവും അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്കുള്ള ചോരയോട്ടം കൂട്ടിയിരുന്നു.
അവർ മൂന്നുപേരും നിർത്താതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അതിനിടയിലാണ്