അടയാളങ്ങൾ [സിമോണ]

എനിക്കു ചേച്ചിയെ ഒന്നു നേരിൽ കാണാതെ ഇരിക്കപ്പൊറുതി കിട്ടുന്നില്ല ഇവിടെ..
അവിടത്തെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ചേച്ചി ശരിയാക്കിയാൽ മാത്രം മതി.. ”

രമ്യയുടെ, അപേക്ഷിക്കും വിധമുള്ള ചോദ്യം കേട്ട റിയാസിന് മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല….

“……എനിക്കും ചെക്കാ…
നിന്നെയൊന്നു നേരിട്ടു കാണാതെ പറ്റില്ല ന്നായിട്ടുണ്ട് ഇപ്പൊ..…
അമ്മായിയമ്മയോട്, എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആയിഷയുടെ അനുജൻ വരുമെന്നേ പറയൂ ട്ടോ..
നീയും അതുപോലെയേ പറയാവൂ…
നിനക്ക് ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരു ഇന്റർവ്യൂ ഉണ്ടെന്നും കൊറോണ കാരണം ലോഡ്ജിലോക്കെ റൂമെടുക്കുന്നത് റിസ്ക് ആയത് കാരണം താമസിക്കാൻ സൗകര്യം ചെയ്തു കൊടുക്കാമോ ന്ന് ചോദിച്ചുവെന്നും പറഞ്ഞോളാം…
മേലെ നിലയിലെ ഗസ്റ്റ് റൂം ഞാൻ ഒരുക്കിയിടാം…
അമ്മയ്ക്ക് വയ്യാത്ത കാരണം എന്തായാലും ആരും അങ്ങോട്ട്‌ വരില്ല…
നീ പുറത്തു നിന്നു വരുന്ന ആളായത് കാരണം മോനെ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവാൻ ഞാനെന്റെ നാത്തൂനെ വിളിച്ച് ഏർപ്പാടാക്കാം…
അല്ലെങ്കിലും മോൻ ഇവിടെയുണ്ടെങ്കിൽ പിന്നെ ഒന്നും നടക്കില്ല…
തൽക്കാലം അതും കൊറോണേടെ തലയിൽ വെച്ചുകൊടുക്കാം…”

അടക്കിചിരിച്ചുകൊണ്ട് രമ്യയത് പറഞ്ഞപ്പോൾ റിയാസ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി….

“……പിന്നല്ലാതെ…
ഈ കുന്തം പിടിച്ച വൈറസുകാരണം ആർക്കെങ്കിലും ആർക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ഉപകാരം ഉണ്ടാവണ്ടേടാ…
കൊറോണപ്പേടി കാരണം അമ്മയിപ്പോ റൂമിൽ നിന്ന് അധികം പുറത്തിറങ്ങാറില്ല…
അല്ലെങ്കിൽ ദിവസം ഒന്നുരണ്ടു മണിക്കൂറെങ്കിലും ഹാളിൽ വന്നിരിക്കാറുള്ളതാ…
അമ്മയെ മുറിയിൽ നിന്ന് തീരെ പുറത്തിറക്കാതിരിക്കാനുള്ള വഴി ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…
മോനെക്കൂടി നാത്തൂൻ കൊണ്ടുപോയാൽ പിന്നെ വീടിന്റെ മേലെ നിലയിൽ നമുക്ക് എല്ലാ സ്വതന്ത്രവും ഉണ്ടാവും….
ഞാനും നീയും മാത്രം…. ”

വികാരാവേശത്തോടെ തുടരെ തുടരെ അവൾ അയച്ച ചുംബന ഇമോജികൾക്കൊടുവിൽ ചാറ്റ് വിൻഡോവിൽ തെളിഞ്ഞത് താഴ്ത്തിവെച്ച ജീൻസ് പാന്റ്സിൽ നിന്ന് മേലോട്ടുദ്ധരിച്ചുനിന്നിരുന്ന അവന്റെ ജീവൻ തുടിക്കുന്ന ലിംഗത്തിന്റെ ചിത്രമായിരുന്നു..
ഇരുണ്ട കറുപ്പുനിറത്തിൽ ഉദ്ദരിച്ച് ഉയർന്നുനിന്നിരുന്ന ആ മുഴുത്ത ലിംഗത്തിന് തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ലിംഗത്തിന്റെ മൂന്നിരട്ടിയെങ്കിലും വലിപ്പമുണ്ടെന്ന് അവൾ ഓർത്തു….

അവൾക്കതിനോട് അടക്കാനാവാത്ത കൊതി തോന്നി….
കണ്ണുകൾ ആ സുന്ദരമായ കറുമ്പൻ ലിംഗത്തിന്റെ കാഴ്ചകണ്ടതും വല്ലാത്തൊരാസക്തിയോടെ വിടർന്നു….
ഇളം പിങ്ക് നിറമാർന്ന കീഴ്ചുണ്ടിൽ അവളുടെ നിരയൊത്ത മേല്പല്ലുകൾ വന്നമർന്നു…

“……ഒഹ്ഹ്!!!….
അതും കാണിച്ച് കൊതിപ്പിക്കല്ലേ ചെക്കാ എന്നെയിങ്ങനെ.. “