ഇത് നിവിൻ പോളി ആസിഫിനോട് പറഞ്ഞ പോലെ ” സ്പീഡ് പേടിയുണ്ടോ ” എന്ന് ചോദിച്ചപോലെ ആയി. ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദനയുടെ ഇടയിൽ നിങ്ങൾ പ്രസവിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന വേദനയൊക്കെ കടലിലെ ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലെ ആയിരിക്കും, ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അവർ ആ ഗൺ കാതിന് വെച്ചു പ്രെസ്സ് ചെയ്തു. പെട്ടന്ന് അതിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ചെറുതായൊന്ന് തുള്ളി, ചെറിയ വേദനയും തുടങ്ങി, അവർ ഒരു ചെറിയ സ്റ്റഡ് ഇട്ടുതന്നു, അപ്പുറത്തെ ചെവിയിലും അത് പോലെ ചെയ്തു. പിന്നെയുണ്ട് മൂക് തുടച്ചു തരുന്നു. ഇനി മൂക് കുത്താനുള്ള പ്ലാൻ ആണ്.
ഞാൻ : സിസ്റ്റർ…. പ്ലീസ് സിസ്റ്റർ…. മൂക് കുത്തണ്ട, ചേച്ചിമാരോട് ഇപ്പോൾ കുത്തിയാൽ എന്തെങ്കിലും ആകുമെന്നോ മറ്റോ കള്ളം പറഞ്ഞാൽ മതി.
അപ്പോഴേക്കും സ്വാതിയും അഞ്ജനയും റൂമിലേക്ക് വന്നു.
സ്വാതി : സിസ്റ്ററെ, ആയില്ലേ ഇതുവരെ?? നമുക്ക് വേറൊരു സ്ഥലത്തുകൂടി പോകാൻ ഉണ്ട്.
സിസ്റ്റർ : അത് പിന്നേ… ഇവൻ ഇപ്പോൾ മൂക് കുത്താൻ പറ്റില്ല??
സ്വാതി : എന്ത് പറ്റി?
നേഴ്സ് : അത്… ഇപ്പോൾ കുത്തുന്നത്…. “ഇൻഫെക്ഷൻ”, ഇൻഫെക്ഷൻ ആവാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്.
അത് എന്റെ ഐഡിയ ആയിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾക്ക് വലിയ സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല. അഞ്ജന എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിൽ എന്റെ ജീവൻ മേലോട്ട് പോയി.
ഞാൻ : അത് സാരമില്ല സിസ്റ്റർ, ഇപ്പോൾ കുത്തിക്കോ, ഇൻഫെക്ഷൻ ആവുകയാണെങ്കിൽ പിന്നെ ഡോക്ടറെ കാണിച്ചാൽ പോരെ.
നേഴ്സ് : ആ… അങ്ങനെ ആയാലും മതി.
ഇങ്ങനെ 8-ന്റെ പണി കിട്ടുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചേ ഇല്ല. എന്നിട്ട് നേഴ്സ് എന്റെ മൂക്കും കുത്തിത്തന്നു. അഞ്ജനയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ അപ്പോഴും അതേ നോട്ടം നോക്കുന്നത്രെ. എനിക്ക് പേടിച് കരച്ചിൽ വന്നു.
നേഴ്സ് : അയ്യോ വേദനിച്ചോ!!?? കുറച്ച് സമയം കൂടിയേ വേദന ഉണ്ടാകൂ കരയണ്ടാട്ടോ…
അതും പറഞ് അവർ പോയി. ഞാൻ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് തല താഴ്ത്തി നിന്നു. അവൾ എന്നെ കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് പോയി. അവിടെ വെച്ച് എന്റെ ടീഷർട് പൊക്കിൾ വരെ മടക്കി ഒരു സൈഡിൽ കെട്ട് ഇട്ടുതന്നു. സ്ത്രീകൾ ഇടുന്ന പോലെ. എനിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നു. ഈ വേഷത്തിൽ വേണം വന്ന വഴിയേ തിരിച്ചുപോകാൻ. അവൾ ചാസ്റ്റിറ്റിയുടെ സെറ്റിംഗ്സ് 100ൽ ആക്കി കാണിച്ചുതന്നു, എന്നിട്ട് അവർ മുന്നിൽ നടന്നു. ഞാൻ അവരുടെ പിന്നിൽ തല താഴ്ത്തി ഭയവും, നാണക്കേടും, കൊണ്ട് കണ്ണിൽ നിന്ന് വെള്ളമൊലിപ്പിച്ചോണ്ട് നടന്നു. ദുബായ് തെരുവിൽ കൂടി ഒരു വേശ്യയെ പോലെ നടക്കുകയാണ് ഞാൻ, ഒരു മാസം