അവൾ വീണ്ടും ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“Yeah.. തീർച്ചയായും…”
എനിക്കിപ്പോൾ ദീപികയുടെ നല്ല ഷെയ്പ്പിലുള്ള ആ ഇടുപ്പ് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.. അവളുടെ പരന്ന വയറിൽ നിന്നുള്ള ആ വളവ് മുകളിലേക്കുയർന്ന് തുടകളിലേക്കു ചെന്ന് ഒരു മൊട്ടക്കുന്നിന്റെ ആകൃതിയുണ്ടായിരുന്നു.. ആ ചുരിദാർ ടോപ്പിന്റെ മുകളിൽ അവളുടെ മാറിലുള്ള പിളർപ്പും അതിനിരുവശവുമായി ആ വെളുത്ത പന്തുകളും ചെറുതായി കാണാമായിരുന്നു… വളരെ മനോഹരമായൊരു കാഴ്ച…
“ക്രിഷ്.. എന്നെ വീണ്ടും തുറിച്ചുനോക്കുകയാണോ?..”
അവൾ അന്നവസാനമായി ഒരിക്കൽക്കൂടി അറിയാതെ ആ മേൽച്ചുണ്ട് കടിച്ചു…
“തനിക്കൊരു ആത്മവിശ്വാസമുണ്ടായിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതി നോക്കിയതാടോ..”
“ഓഹ്, ശരിക്കും?..”
“അല്ല, തമാശിച്ചതാ.. താൻ വളരെ സുന്ദരിയായതു കൊണ്ടു തന്നെയാടോ ഞാനിങ്ങനെ നോക്കിപ്പോവുന്നത്.. എന്താ അതിലിത്ര സംശയം?..”
ദീപിക പുഞ്ചിരിച്ചു..
“ഇങ്ങനെ പുഞ്ചിരിക്കരുത്.. ഇതെന്നെ കൊല്ലുകയാ…”
വീണ്ടും ആ പുഞ്ചിരി മാത്രം…
“ഉം, എന്തായാലും എന്നെയിനി താൻ ഉറക്കത്തിൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പ്ലാൻ ഇട്ടിട്ടില്ലല്ലോ, അല്ലേ?..”
“ഇങ്ങനെ എന്നെ കളിയാക്കുന്നതൊന്നു നിർത്തൂ ക്രിഷ്.. I beg you.. ഹ്മ്മ്..”
അവളെന്നെ കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിച്ചു.. എന്നാളും ആ പുഞ്ചിരി ഒരിക്കലും മാഞ്ഞില്ല…
“ഉം ശെരി.. ഇനി ശല്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല.. ആ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്യാം, അല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ രണ്ടു പേരും ഇന്നിനി ഉറങ്ങുകയില്ല..”
ഞാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു..
“അ.. അതു വേണ്ട ക്രിഷ്.. ലൈറ്റ് കിടന്നോട്ടെ..”
അവൾ വേഗം പറഞ്ഞു.. എന്തുകൊണ്ടാണ് അവളിപ്പോ ഇരുട്ടിനെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതെന്ന് എനിക്കറിയാം..
“പേടിക്കണ്ടടോ.. ഓഫ് ചെയ്താലും റൂമിൽ ആവശ്യമുള്ള വെളിച്ചമുണ്ടായിരിക്കും..”
ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അവളുടെ മറുപടിക്കു കാത്തുനിൽക്കാതെ റൂമിലെ എല്ലാ ലൈറ്റും ഓഫ് ചെയ്തു.. വിചാരിച്ചതുപോലെ തന്നെ, ജനാലയിലൂടെ പുറത്തു നിന്ന് വെളിച്ചം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“Okay?..”
“മ്മ്.. okay..”
അവൾ പറഞ്ഞു..