Posted by “എങ്കിൽ നമുക്ക് ദുൽഖർ സൽമാനെ വിളിക്കാം ”
ശിവ ഉത്സാഹത്തോടെ സീതയുടെ മടിയിൽ നിന്നും ചാടിയെണീറ്റു.
“നമുക്ക് നോക്കാട്ടോ ”
ശങ്കരൻ തന്റെ പേരമകളെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കി.
ഇവൾക്കാരേലും ദുൽഖറിന്റെ കൈവിഷം കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ ഇങ്ങനൊരു ദുൽഖർ പ്രാന്തി.
അനന്തു പുച്ഛത്തോടെ അനിയത്തിയെ നോക്കി ചിറി കോട്ടി.
ഇത് കണ്ടതും ശിവ അവനെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി.
രണ്ടു പേരുടെയും കുട്ടിക്കളി കണ്ട് മാലതി അവരെ രൂക്ഷമായി ഒന്നു നോക്കി.
അത് കണ്ടതും രണ്ടു പേരും നല്ല കുട്ടികളെ പോലെ ഇരുന്നു.
“ഏതായാലും രാമ പണിക്കാരോട് ഇത്രടം വരെ ഒന്നു വരാൻ പറയണം.ജിത്തൂന്റെ കാര്യം ഒന്ന് നോക്കണം.ഭൂമി പൂജയ്ക്ക് ശേഷം അവന്റെ വിവാഹം നടത്താം.അതുപോരെ ?”
ശങ്കരൻ എല്ലാവരോടുമായി ചോദിച്ചു.
മകന്റെ വിവാഹ കാര്യം കേട്ടപ്പോൾ അച്ഛനായ ബാലരാമനും അമ്മയായ സീതയ്ക്കും അതിയായ സന്തോഷം തോന്നി.
മാലതി ആനന്തത്തോടെ ഏട്ടത്തിയായ സീതയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.
“കല്യാണം നമുക്ക് അങ്ങു ആഘോഷിക്കണം. ദേശം ഗ്രാമം മൊത്തം ഒരു ഉത്സവം പോലെ അത് കൊണ്ടാടണം ”
വിജയന്റെ വാക്കുകൾ എല്ലാവരും ഏറ്റു പിടിച്ചു.
ശങ്കരൻ അതിനുള്ള സമ്മതം മൂളി.
“അല്ലാ മീനാക്ഷിയ്ക്കും കല്യാണ പ്രായം ആയില്ലേ അവളുടെ കാര്യവും നോക്കണ്ടെ?”
കർത്യായനി അവരോടായി ചോദിച്ചു.
“അതിപ്പോ മോൾടെ അച്ഛനും അമ്മയും പറയട്ടെ..എന്നിട്ടല്ലേ നമുക്ക് തീരുമാനം എടുക്കാൻ പറ്റു ”
ശങ്കരൻ ബാലരാമനെ ഉറ്റു നോക്കി.
ആ നോട്ടം കണ്ടതും അദ്ദേഹം മറുപടി പറഞ്ഞു.
“അച്ഛാ ഞങ്ങളിതുവരെ അതേപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചിട്ടെയില്ല.അവളിപ്പോഴും എനിക്കും സീതയ്ക്കും കൊച്ചു കുട്ടിയാ.അപ്പൊ അവൾക്ക് വിവാഹ പ്രായം ആയെന്നു എല്ലാവർക്കും തോന്നുന്നുണ്ടേൽ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തോളൂ എനിക് സന്തോഷമേയുള്ളൂ”