നാവ് കൊണ്ട് ചിത്രം വരച്ചു. പിന്നെ കൈ കൊണ്ട് ബാൾസ് രണ്ടും കൂട്ടിപിടിച്ച് എന്നെ നോക്കി ക്രൂരമായ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. ഞാൻ അല്പം മനസ്സാക്ഷി കാണിക്കു എന്ന തരത്തിൽ കണ്ണ്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ആര് കേൾക്കാൻ. അവൾ സൂചി സ്ലോ മോഷനിൽ ബാൾസിന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അതിന്ന് വച്ച് അമർത്തി. കുറച്ച് അകത്തു കയറി. അപ്പോൾ അവൾ കൈ എടുത്തു. അത് കൂടുതലൊന്നും അകത്തേക്ക് പോയില്ല, ഒരു പക്ഷെ അതിന്റെ മുന മാത്രം തൊലിയിൽ തറച്ചതായിരിക്കും. അത് കഴിഞ്ഞ് അവൾ സൂചിക്ക് ചൊട്ടി. അത് തെറിച്ചു ദൂരെ പോയി. അവൾ എഴുന്നേറ്റ് വന്ന് എന്റെ കവിളിൽ കിസ്സ് തന്നു
അഞ്ജന : good night darling, wishing you a tremendous sleep.
ഇതും പറഞ്ഞു അവൾ ബാൾസ് കെട്ടിയ സ്റ്റാൻഡ് കുറച്ചു താഴ്ത്തി. അപ്പോൾ എനിക്ക് മുട്ട് കുറച്ച് മടക്കി നിൽക്കണം. ഇരിക്കാനും പറ്റില്ല, നിൽക്കാനും പറ്റില്ല, ഉറങ്ങാനും പറ്റില്ല. എങ്ങനെ ആയാലും ബാൾസ് വലിയും വേദനിക്കും. മാത്രമല്ല ഹീൽസ് ഇട്ടത്കൊണ്ട് ഞെരിയാണിയും, മടമ്പും, കാലിന്റെ മസിലും വേദനിക്കുന്നു.
ഞാൻ : മാഡം എന്നെ അഴിച്ചുവിട് മാഡം. അല്ലെങ്കിൽ കാലിലുള്ള ഹീൽസ് എങ്കിലും അഴിച്ചു താ മാഡം, ഐ ആം റിയലി സോറി… പ്ലീസ്…
ഇത് കേട്ടപ്പോൾ അഞ്ജന അടുത്തേക്ക് വന്നു.. എന്നിട്ട് എന്റെ മുഖം ഒന്ന് തലോടി. എന്തോ വലിയ പണി കിട്ടാൻ പോകുന്നു എന്നൊരു തോന്നൽ എനിക്ക് വന്നു. അവൾ അവളുടെ പാന്റി ഊരി വായിൽ തിരുകി തന്നു. എന്നിട്ട് ഒരു ടേപ്പ് എടുത്ത് വായക്ക് ചുറ്റി.
അഞ്ജന : എടീ… നാളെ ഇവന്റെ വായ തുന്നാൻ ഓർമിപ്പിക്കണേ… ഇവന്റെ കുരച്ചിൽ കെട്ട് എനിക്ക് തലവേദന വരുന്നു.
സ്വാതീ : നാളെ എന്തിനാ ആകുന്നത്. വാ ഇപ്പോൾ തന്നെ ചെയ്യാം… അതല്ലെടീ എനിക്കൊരു സംശയം… അപ്പോൾ ഇവന്ന് ഭക്ഷണവും വെള്ളവും എങ്ങനെ കൊടുക്കും???
അഞ്ജന : അത് മൂക്കിൽ കൂടി പൈപ്പ് ഇട്ട് കൊടുക്കാം, നമ്മുടെ ആന്റിയോട് ചോതിച്ചാൽ എങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് പറഞ്ഞുതരും. വായ തുന്നികെട്ടാൻ അവർ തന്ന ഐഡിയ ആണ്. ഇപ്പോൾ വേണ്ടെടി പുറത്ത് പോയത്കൊണ്ട് ഭയങ്കര ക്ഷീണം. നമുക്ക് നാളെ നോക്കാം…
അതും പറഞ്ഞു അവർ ഡോർ ലോക്ക് ആക്കി പോയി. ഞാൻ അപ്പോൾ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിലാണുള്ളത്. ഹീൽസിൽ പകുതി മുട്ട് മടക്കി, ( ഒരു സാങ്കല്പിക കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നതുപോലെ ) ബാൾസ് ലോക്ക് ആയി, വായയും മൂടി, ഇപ്പോൾ കൈ കൊണ്ട് ബാലൻസ് ചെയ്താണ് നില്കുന്നത്. കൈ മുകളിലോട്ട് കെട്ടിയതോണ്ട് എത്ര സമയം വരെ നിൽക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് അറിയില്ല. എന്തായാലും മാക്സിമം ഒരു മണിക്കൂർ ഇങ്ങനെ നിൽക്കാം. അത് കഴിഞ്ഞാൽ എന്റെ ബാൾസിനും ജീവിതത്തിലും ഒരു തീരുമാനമാകും. ശെരിക്കും ആണിന് ബാൾസ് കൊടുത്തത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ദൈവത്തോട് ദേഷ്യം തോന്നി. പെണ്ണായി ജനിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഇതുപോലൊരു അവസ്ഥയിൽ സ്വന്തം ശരീരത്തിലെ ഒരു അവയവം ജീവന്ന് വിലപ്പറഞ് നിൽക്കില്ലല്ലോ… മാത്രമല്ല നാളെ എന്തായാലും വായ തുന്നും, ഇതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോൾ നിന്ന നിൽപ്പിൽ നിന്ന് തന്നെ എന്നെ മേലോട്ട് കെട്ടിയെടുക്കണേ ദൈവമേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു….
കുറേ സമയം അങ്ങനെ നിന്നു. കൈ കഴക്കാൻ തുടങ്ങി. ബാൾസ് ഏകദേശം വലിഞ്ഞാണ് നില്കുന്നത്. കാൽ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു മനുഷ്യന്ന് ലഭിക്കാവുന്നതിലും ഏറ്റവും നീചമായ മരണത്തെയും കാത്ത് ഞാൻ നിന്നു. ജീവിതത്തിലെ പഴയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഓർമ വരാൻ തുടങ്ങി. കൈ പൂർണമായി തളർന്നു. വേദന വരാൻ തുടങ്ങി. ഒന്ന് ഒച്ചവെച്ചു കരയാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല…