“ലോകത്തെ എല്ലാ ഫാന്റസിയും നിനക്ക് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുമായിരിക്കും പക്ഷെ ഇത്…..!
ഇതിനു ആനയെപ്പോലെ ഉറച്ച മനസുള്ള പെണ്ണിന് മാത്രമേ കഴിയു”
“മനസ് മാത്രം പോരല്ലോ ..”
“ലക്ഷ്മിയുടെ അത്രയും ധൈര്യവും, കഴപ്പും എനിക്കില്ല !
അവർ മദയാന ആണ് ശരിക്കും”
“സമ്മതിച്ചല്ലോ …ഭാഗ്യം !”
“വിഷ്ണു എങ്ങനെയാണു. ഈ കഥ എഴുതിയത്”
“എന്റെ അച്ഛൻ എന്നോട് ഒന്ന് പൊതിഞ്ഞു പറഞ്ഞ കഥയാണ് ഇത്.
ഞാനത് എന്റെ ഭാവനയിൽ ഇങ്ങനെയാക്കി”
“അതെയോ”
“അച്ഛന് ഇതെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു,
നാട്ടിലെ കേട്ടു കഥയാണോ ?”
“അത് ….കഥയിലെ കേശവനില്ലേ?”
“അതെ ...”
“അതെന്റെ അച്ഛനാണ്!!”
“അതെയോ”
“സൗഹൃദത്തിനും സ്നേഹത്തിനും ഇത്രയും
നല്ല ഉദാഹരണം ഇതുവരെ ഞാൻ ഒരു കഥയിലും കണ്ടിട്ടില്ല
വിഷ്ണു!”
“ഉണ്ണിയേട്ടൻ ആണ് അച്ഛനെ വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചതും PSC എഴുതാൻ നിർബന്ധിച്ചതുമെല്ലാം, ഇപ്പൊ അച്ഛൻ റിട്ടയർ ആവാ വറായി. ഫോറെസ്റ് റേഞ്ചർ ആണ്”
“ഉണ്ണിയേട്ടൻ ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ”
“ഉണ്ണിയേട്ടൻ മാത്രമല്ല, ശ്രീധരനും ബാബുവും എല്ലാരും നാട്ടിലുണ്ട്
കൂപ്പു മൂന്നുപേരും ചേർന്ന് നടത്തുന്നു, എനിക്ക് സ്കോളര്ഷിപ് കിട്ടിയതുകൊണ്ട് ഞാനിങ്ങോട്ടു വന്നത്”
“വിഷ്ണു ….എനിക്ക് ഉണ്ണിയേയും ലക്ഷ്മിയെയും എല്ലാരേം കാണണം എന്നുണ്ട്.”
“എല്ലാരും നാട്ടിലുണ്ട്, നാളെ കഴിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞുനാട്ടിലേക്ക് പോവുമ്പോ എല്ലാരേം കാണാല്ലോ.”
“ഉം.!” (കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു)
വിഷ്ണുവിന്റെ മനസ്സിൽ തന്നോടുള്ള തിരികെടാത്ത പ്രണയവും അടങ്ങാത്ത കാമവും എല്ലാം കുഞ്ഞുന്നാൾ മുതൽ കേട്ട, ഉണ്ണിയുടെയും ലക്ഷ്മിയുടെ കഥകൾ കൊണ്ട് തന്നെയാവാം, പ്രേമിച്ചാൽ ഇതുപോലെ വൈൽഡ് ആയ ഒരു പെണ്ണിനെ ആയിരക്കണക്കിനു മൈലുകൾ താണ്ടി അവൻ സ്വന്തമാക്കിയതും
മനസിലാക്കികൊണ്ട് യാമിനി വിഷ്ണുവിന്റെ കഴുത്തിൽ കടിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകളെ ഉരച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
–കഴിഞ്ഞു