” ദേ… ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം… 10 മിനിറ്റ് സമയം തരും അതിനുള്ളിൽ ഇവിടെ എത്തിക്കോണം.. അല്ലേൽ ഞങ്ങളെല്ലാവരും നിന്നെ തൂക്കിയെടുക്കാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരും… ”
” വേണ്ട… നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ടാ… ”
” എന്നാ നീ വേഗം ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് വാ… ”
” അഹ്…ശെരി ഞാൻ വരാം… ‘
അഭി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
” അവൻ വരുവോ…? ”
മനു ചോദിച്ചു.
” ആ.. വരുമെന്നാ പറഞ്ഞത്… ”
നവീൻ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു.
ടിങ്..ടോങ്…
കോളിംഗ് ബെൽ മുഴങ്ങി.
കൈയും, മുഖവും കഴുകിയ ശേഷം കിച്ചു ചെന്ന് വാതില് തുറന്നു.
ബീനാ മിസ്സും, നീതു ചേച്ചിയുമായിരുന്നു വന്നത്.
കിച്ചു അവരോട് വലിയ പരിചയമൊന്നും കാണിച്ചില്ല.
” എന്താ കിച്ചു നിന്റെ മുഖത്തൊരു വാട്ടം…? ”
ബീന ചോദിച്ചു.
” ഏയ്.. ഒന്നുമില്ല… ”
കിച്ചു മറുപടി നൽകി.
” നിന്റെ അമ്മയെവിടെ…? ”
ബീന ചോദിച്ചു.
അവൻ സുചിത്രയുടെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി.
” അവൾ അകത്തുണ്ട് അല്ലെ..? കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചത് കേട്ടിട്ടും അവളെന്താ പുറത്തു വരാഞ്ഞേ…? ”
പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ബീന സുചിത്രയുടെ മുറിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
കതകിന് രണ്ട് വട്ടം തട്ടി.ഒരു പ്രതികരണവുമില്ല. ശേഷം ബീന വാതിലിന്റെ കുളത്തിനു പിടിച്ചു വലിച്ചു. ലോക്ക് ആയിരുന്നില്ല അത് തുറക്കപെട്ടു.
അകത്തുള്ള കസേരയിൽ തലയിൽ കൈവച് ഇരിക്കുകയാണ് സുചിത്ര.
” എന്തൊരു ഇരിപ്പാടി ഇത്…? ”
ബീന ചോദിച്ചു.
ബീനയെ കണ്ടപ്പോൾ സുചിത്ര തന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.
” നീ കരയുവായിരുന്നോ….സുചിത്രേ..? ”
” ഓരോന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ കരയാതിരിക്കാനാകുനില്ല…”
സുചിത്ര പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
” തൽകാലം നീ ആ ചിന്തകളൊക്കെ ഒന്ന് മാറ്റ്… എന്നിട്ട് റെഡിയായിട്ട് വാ… നമ്മുക്ക് ഒരിടം വരെ പോകാനുണ്ട്… “