പക്ഷെ എനിക്കിപ്പോഴും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ആ യാത്രയിൽ ഞാൻ മോഹിച്ച പുരുഷനെ മതിയാവോളം കൊതിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞ ചാരിതാർഥ്യത്തോടെ ഞാൻ കണ്ണുകളടച്ചു.
അതിന്റെ അടുത്ത രണ്ടാഴ്ചയും ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. പിന്നെ എക്സാം ന്റെ തിരക്കുമായി. എക്സാം കഴിഞ്ഞു നാട്ടിലേക്ക് പോവൻ നേരം ഇന്ദ്രേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചു.
“എക്സാമെങ്ങനെ ഉണ്ടാരുന്നു..”
“ആഹ് കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു..”
“ഇന്ന് പോവാണോ..”
“ഉം. പോവാൻ നിക്കുവാ..”
“നാളെ പോയാൽ പോരെ..”
“ഉം.”
“ശരി എവിടാ ഇപ്പൊ.”
“ബസ്റ്റോപ്പിലാ..”
“ഞാനിപ്പോ വരാം.”
ഞാൻ ആ വിളി ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. എക്സാമിന് ഇടക്ക് കണ്ടെങ്കിലും ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
ആ വിഷമത്തിൽ ബസ് കേറാൻ പോവുമ്പോഴാണ് ഇങ്ങനെ അപ്രതീക്ഷിതമയി എന്നെ വിളിക്കുന്നത്.
“കയറുന്നി..ല്ലേ..”