ഞാൻ എന്റെ ഇടതു കൈ അല്പം ഒന്ന് നീക്കി നന്ദുട്ടിയുടെ വലതു കൈയ്യിൽ ഒന്ന് സ്പർശിച്ചു. ചൂടുള്ള പ്രതലത്തിൽ തൊടുമ്പോൾ എന്ന വണ്ണം അവൾ പെട്ടന്ന് കൈ പുറകിലേക്ക് വലിച്ചു.
ഞാൻ എന്റെ കൈ പിൻവലിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വിദൂരതയിൽ ഇരുട്ടിലേക്ക് വെറുതെ നോക്കി ഇരുന്നു.
“നമ്മളെ പോലെ വേറെ ആരേലും ഉണ്ടാകുമോ പപ്പാ?” അല്പനേരത്തെ നിശ്ശബ്ദതക്കു ശേഷം നന്ദുട്ടി തിരക്കി.
“നമ്മളെ പോലെ എന്ന് വെച്ചാൽ ” അവൾ എന്താണ് ഉദേശിച്ചത് എന്ന് മനസിലായെകിലും ഞാൻ ചോദിച്ചു.
” ഇതുപോലെ റിലേഷൻ ഷിപ് ഉള്ളവർ, നമ്മളെപ്പോലെ ”
” അറിയില്ല മോളെ , കാണും.” അല്പം ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു
” എന്താ ഇപ്പോൾ അങ്ങെനെ ചോദിയ്ക്കാൻ?”
“വെറുതെ……. പപ്പാ”
വീണ്ടും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ നിശബ്ദത താളം കെട്ടി.
ദൂരെ നിന്നും ഒരു കൈനറ്റിക് സ്കൂട്ടി ഉമ്മറത്ത് വന്നു നിന്നും. ശ്രീധരൻ ആയിരുന്നു അത്.
“അളിയൻ എത്തിയോ? …. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് കേറി വന്നു ശ്രീധരൻ.
” അഞ്ചു…..” ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് നീട്ടി വിളിച്ചു ശ്രീധരൻ.
“മോളെ എങ്ങെനെ ഉണ്ടായിരുന്നു കോൺഫറൻസ് എക്കെ?” നന്ദുട്ടിയോടു ശ്രീധരൻ തിരക്കി.
“കൊള്ളാമായിരുന്നു അമ്മാവാ……” അവൾ പറഞ്ഞു.
അപ്പോളേക്കും ഉമ്മറത്ത് വന്ന അഞ്ചലിയോട് കൈയിലുരുന്നു പൊതി കെട്ടു കൊടുത്തു അമ്മയോട് കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു ശ്രീധരൻ.
“തീരാൻ വേണ്ടി കാത്തിരിക്കൂ ഓരോന്ന് മേടിക്കാൻ പറയാൻ’” ഞങ്ങളെ നോക്കി പറഞ്ഞു ശ്രീധരൻ .