Posted by കാർത്തി: ooooo അതിനെന്താ??
ഗൗരി: കോളേജിന്റെ പിന്നിലുള്ള പഴയ കാന്റീൻ ഇല്ലേ അങ്ങോട്ടേക്ക് വാ. ഇപ്പോ തന്നെ. പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞ surprise ഇല്ലേ അത് നിന്നെ കാണിക്കാൻ കൊതിയാവുവ എനിക്ക്. വേഗം വാ.
അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ phone cut ചെയ്തു.
മനു: എന്താടാ അവള് പറഞ്ഞെ??
കാർത്തി: നമ്മടെ കോളേജിന്റെ പഴേ കാന്റീൻ ഇല്ലേ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലാൻ.
മനു: അപ്പൊ പിന്നെ എങ്ങനാ തുടങ്ങുവല്ലേ??
കാർത്തി: ആദ്യം ഞാൻ പോവാം.
മനു: അളിയാ നിനക്ക് ഇതുവരെ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും തലയിൽ കേറില്ലേ??
കാർത്തി: അതല്ല മലരേ. നീയും കൂടെ വന്നാൽ അനുവിനെ ആരാ നോക്കുന്നെ??
മനു: ഓഹ് അത് ശെരിയാണല്ലോ.
കാർത്തി: ഞാൻ പോയി കഴിഞ്ഞ് കൃത്യം ഒരുമണിക്കൂർ ആവുമ്പോ നീ അനുവിന്റെ വീട്ടുകാരെ വിളിച്ച് കാര്യം പറയണം.
മനു: എടാ ഞാനോ?? ഞാനെങ്ങനെയാടാ??
കാർത്തി: വാ കൊണ്ട്.
മനു: നീ പക പോക്കുവാണല്ലേ ടാ.
കാർത്തി: ഏറെക്കുറെ.
മനു: mm ബാക്കി പറ.
കാർത്തി: അവരെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറയണം. അവരിവിടെ എത്തിയാലുടൻ നീ അങ്ങ് വരണം.
മനു: mm സൂക്ഷിച്ച് പോ. വിഷ ജാതികളാ അവര്. ചിലപ്പോ പിന്നീന്നും കൊത്തും.
കാർത്തി: mm
അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി ഹോസ്പിറ്റലിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഗൗരി പറഞ്ഞ surprise ന്റെ കാര്യം മനപ്പൂർവം അവൻ മനുവിനോട് പറഞ്ഞില്ല. അവൻ വണ്ടിയിൽ കേറി കോളേജ് ലക്ഷ്യം ആക്കി നീങ്ങി.
“കാർത്തി എന്ത് വന്നാലും അവരെ നീ രക്ഷിക്കണം. നിനക്കൊരു surprise ഉണ്ടെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞില്ലേ?? അതെന്തണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. പക്ഷെ അതെനിക്ക് നിന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ല. എല്ലാവരുമായി സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ ചെക്കൻ ജീവിക്കണം. നിങ്ങളുടെ ജീവിതം സ്വർഗ തുല്യം ആവണം.”
അവൻ പെട്ടന്ന് വണ്ടി ബ്രേക്ക്‌ ചെയ്ത് നിർത്തി. കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ വണ്ടി റോഡിൽ സ്കിട് ആയി നിന്നു. അവൻ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. എവിടെ നിന്നോ കേട്ട അവളുടെ ശബ്‌ദം. അവൻ ചുറ്റും നോക്കി.
കാർത്തി: പാറു നീ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. നിന്റെ ശബ്‌ദം എനിക്ക് കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ടി. ഞാനിപ്പോ പോണത് മരണത്തിലേക്ക. പക്ഷെ ഞാൻ തിരിച്ച് വരും. നീ പറഞ്ഞത് പോലെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ. കൂടെ ഉണ്ടാവില്ലേ ടി??
അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ച് അവൻ വീണ്ടും തന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്തേക്ക് നീങ്ങി.
“പിന്നെ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ അല്ലാണ്ട് വേറെ ആരുടെ കൂടെ നിക്കാനാ ചെക്കാ. ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്.”
വീണ്ടും അവളുടെ ശബ്‌ദം അവൻ കേട്ടു. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അവനറിയാതെ