“നമ്പറെന്തിനാ?”
അനിത തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“എന്റെ കൂടെ വരുമോ?.”
അവന് തെല്ലും മടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“എന്ത്?”
അനിത ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് നിങ്ങളെ അനുഭവിച്ചറിയണം.”
ഒരു കൈ അനിതയുടെ യോനിഭാഗത്തു മെല്ലെ അമർത്തികൊണ്ടു അവൻ പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചീ ആ ബാഗ് ഇങ്ങു തന്നെ.”
അനിതക്ക് ഇനി അവിടെ നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി.
“ചേച്ചി പോവാണോ?”
അവൻ പിന്നിൽ നിന്നും ചോദിച്ചു.
അനിത അതിന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.സീറ്റിലിരുന്ന ചേച്ചിയിൽ നിന്ന് ബാഗ് വാങ്ങി മുന്നിലുള്ളവരെ തള്ളി മാറ്റി പോവാൻ നോക്കി. എന്നാൽ പിന്നിൽ നിന്നും അവൻ അനിതയുടെ നിതംബങ്ങളിൽ ശരിക്ക് പിടിച്ചു. പക്ഷെ അനിത അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഡോറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“എങ്ങോട്ടാ പോവുന്നെ.”
“സ്റ്റോപ്പ് എത്തട്ടെ. എന്നിട്ട് മാറിത്തരാം.”
“ഇങ്ങനെ തിരക്ക് കൂട്ടല്ലേ.”
വീണ്ടും പലവിധ കമന്റ്സ് ഉയർന്നു. അതൊക്ക അനിതക്ക് ഒരു മുട്ടൻ പാര ആയി. ചെകുത്താനും കടലിനും ഇടയിൽ പെട്ടപോലെ ആയിരുന്നു അനിത. മുന്നോട്ടോ പിന്നോട്ടോ പോവാൻ കഴിയാതെ ആൾകൂട്ടത്തിൽ പെട്ടുപോയി. അവിടെ നിന്ന അനിതയുടെ മാറിടത്തിലും പിന്നാമ്പുറത്തുമൊക്കെ യഥേഷ്ടം പിടികൾ വീണു.
അനിത കുറെയൊക്കെ തട്ടിമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് സ്റ്റോപ്പ് എത്തി. ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങുന്ന സമയത്തു അനിതയുടെ ഇടതുകവിളിൽ ആരോ ചുംബിച്ചു. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയെങ്കിലും ആരാണെന്ന് അനിതക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എങ്കിലും അധികനേരം അവിടെ നിൽക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. വേഗം തന്നെ അനിത ബസ്സിറങ്ങി.
അവിടെ നിന്ന് ഓട്ടോപിടിച്ചു അനിത റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ചെന്നു. അല്പനേരത്തെ തിരച്ചിലിനൊടുവിൽ കംപാർട്മെന്റ് കണ്ടു പിടിച്ചു. പിന്നെ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. ലേഡീസ് ഒൺലി കംപാർട്മെന്റ് ആയതുകൊണ്ട് വലിയ തിരക്കൊന്നുമില്ല. കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന ഒരു മാഗസിൻ വായിച്ചു നേരം കളഞ്ഞു. വലിയസംഭവങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ ആ രാത്രി കടന്നു പോയി.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തിരുവനന്തപുരം സ്റ്റേഷനിൽ വണ്ടി എത്തി. അനിത അവിടെ നിന്ന് ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു ഒരു കന്യാമഠത്തിലേക്ക് പോയി. അവരോടു ചെറുതായി കാര്യങ്ങളൊക്കെ വിശദീകരിച്ചു. അവർ അനിതക്ക് പ്രഭാതകൃത്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുള്ള സൗകര്യം ഒരുക്കിക്കൊടുത്തു. അതിന്റെ കൂടെ ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റും അവിടെ നിന്ന് അനിത കഴിച്ചു.