വിരുന്നുകാരി 5 [ക്ഷത്രീയൻ] [Climax]

Posted by

മുഖമുയർത്തിയൊന്നു നോക്കി.. പിന്നെ വീണ്ടും അവൾ അവളുടെ പണി തുടർന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

നീ വിചാരിച്ച പോലെ കരങ്ങൾ ഒന്നും നടന്നില്ല.. അല്ലെ..??

അത്….

ഞാൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങും മുന്നേ വീണ്ടും അവൾ തന്നെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

സാരമില്ലെടോ… നമുക്ക് ഈ വീടിനു പുറത്തു നിന്നും കാണാമല്ലോ… എന്നും വിളിക്കാല്ലോ… ആരെയും പേടിക്കാതെ മെസ്സേജ് അയക്കാല്ലോ.. നീ വിഷമിക്കണ്ട.. ഞാൻ ഇവിടുന്നു പോയാലും ഒന്നും മാറില്ല.. ഞാൻ നിന്റേതും നീ എന്റേതും തന്നെയാണ്…

എന്റെ പെണ്ണേ.. നീയൊന്നു നിർത്തോ.. ഇതെന്താ വല്ല കണ്ണീർ സീരിയലിലെ ഡയലോഗാണോ..?

എന്തു പറ്റി ഗിരി.. നിനക്കെന്നെ പിരിയുന്നതിൽ ഒരു വിഷമവും ഇല്ലേ..???

ഇല്ലെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞോ എന്റെ പെണ്ണേ.. എനിക്ക് പറയാൻ നീ ഒരു അവസരം താ…

എന്താന്ന് വെച്ചാ നീ വേഗം പറ..!!!

എടി പെണ്ണേ.. അമ്മ നമ്മുടെ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചു..

ഞാൻ അതു പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖത്തെ സങ്കടവും ആശങ്കയും എല്ലാം പോയി.. സന്തോഷം അലയടിച്ചു തുടങ്ങി…

സത്യമാണോ..??

പിന്നല്ലാതെ…., നിന്റെ വീട്ടുകാരെ ഒക്കെ എന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചോളും… എന്റെ ജോലിക്കാര്യം ശരിയായാൽ പിന്നെ ഉടനെ നമ്മുടെ കല്യാണം…

അതു കേട്ടതും എല്ലാം മറന്നു കൊണ്ടവൾ എന്നെ മുറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എന്റെ നെഞ്ചിൽ തലചായ്ച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ ഹൃദയതാളത്തിൽ അവൾ എന്നന്നേക്കുമായി ലയിച്ചു ചേർന്നു…….. അവളെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനും അവളുടെ നെറുകയിലെ സീമന്തരേഖയിൽ ഒരു ചുംബനത്തോടൊപ്പം എന്നന്നേക്കുമായി അലിഞ്ഞു ചേർന്നു…

……………ശുഭം…………..

 

( അവസാനിച്ചു…)

( കഥയിവിടെ അവസാനിക്കുകയാണ് സുഹൃത്തുക്കളെ… ഇതു വരെ ക്ഷമയോടെ വായിച്ച എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും നന്ദി… ഇനി ഇതുപോലെ മൂഞ്ചിയ കഥകളുമായി വരാതിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കാം… നല്ല കഥകളുമായി വീണ്ടും വരുന്നതായിരിക്കും… )

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *