Posted by ഇടപെടീലുകൾ…വളരെ സുഖമായി എന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചു. അതിന് നിങ്ങൾ എല്ലാവരോടും എൻറെ വിലപ്പെട്ട നന്ദിയു൦ സ്നേഹവും ഞാൻ അറിയിച്ചുകൊള്ളുന്നു. ഇവളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ ഉണർത്തിച്ചുകൊണ്ടുള്ള നിർബന്ധങ്ങൾക്കെല്ലാം വഴങ്ങി, ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിച്ചേർന്ന സ്‌ഥിതിക്ക്…ഇനി- ഈ ചടങ്ങുകളിൽ എല്ലാം പങ്കെടുക്കുക- എന്നൊരു ബാധ്യത കൂടി എന്നിൽ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്. അതിൽ ഭംഗിയായി പങ്കെടുത്തു….നമ്മൾ സുഹൃത്തുക്കൾ എല്ലാവരുടെയും സ്‌നേഹാദരവുകൾ പരസ്പരം കൈയേറി…ആർക്കുമൊരു ഭാരമാവാതെ, ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ, വന്നപോലെ ഞാൻ മടങ്ങി പൊയ്ക്കൊള്ളാം. അതിനുള്ള എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും ചെയ്തുതന്ന്… എല്ലാവരും എന്നോട് സൗമനസ്യം കാണിക്കുക, ഇത്രയേ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ പറയാനുള്ളൂ. നിങ്ങൾക്കെല്ലാം പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ…ഇന്നത്തേക്ക് നമുക്ക് പിരിയാം. ഇവിടിനി തങ്ങുന്ന ഓരോ നിമിഷവും, ലീനക്ക് വിഷമതകൾ മാത്രമാവും നമുക്ക് സമ്മാനിക്കാനാകുക. സോ വീ മേ ജസ്റ്റ് ലീവ് ഹിയർ ആൻഡ് മേക്ക് ഫ്രീ ഹേർ ” .
ലീന ഇടക്കുകയറി, കൺഠശുദ്ധി വരുത്തി, ഒന്ന് ശബ്ദം കടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…” അഭി എന്താ പറഞ്ഞേ…ഇല്ലഭി, ഇടക്ക് എൻറെ മനസ്സ് ഒന്ന് അല്പം ഇടറി. ഞാൻ എന്തോ പറഞ്ഞുപോയതിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ ഇരിക്ക് !. എൻറെ സഹപാഠികൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ…ഒരിക്കലും എനിക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ബാധ്യതയും അല്ല. എത്ര സമയം വേണമെങ്കിലും നിങ്ങൾക്കൊപ്പമിരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നതിലും എനിക്ക് സന്തോധം മാത്രമേ ഉള്ളു. കഴിഞ്ഞത് വിട്ടേക്കുക !…പ്ലീസ്.”.
ഉടനെ എഡ്വേർഡ്…” ഒക്കെ ലീന, ഞങ്ങളെല്ലാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. ആരും തമ്മിൽ നിലവിൽ ഒരു വാശിയോ പിണക്കം ഇപ്പോൾ ഇല്ല. തുടർന്നും നമ്മൾ ഇങ്ങനെ തന്നെ പോകും. അല്ലെങ്കിലും…കൂട്ടുകാർ പരസ്പരം വഴക്കടിക്കുന്നതും…തർക്കിക്കുന്നതും സ്വാഭാവികമല്ലേ ?. അങ്ങനെ കരുതിയാൽ മതി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു, പറയാനുണ്ടായിരുന്നത് തമ്മിൽ പങ്കുവയ്ക്കലും അവസാനിച്ചു. അഭി പറഞ്ഞോണം പിന്നെ ഇന്നത്തേക്ക് പിരിയുന്നതല്ലേ ഉത്തമം ?.നാളെയും കാണലുണ്ടല്ലോ ?…ബാക്കിയൊക്കെ അപ്പോഴാവാം. ”
” എല്ലാത്തിനും നന്ദി അലീനാ, ”….പറഞ്ഞു ഷമീറും മറ്റുള്ളവരും എണീൽക്കാൻ ആഞ്ഞു.
” എങ്കിൽ ശരി, നിങ്ങടെ ഇഷ്‌ടം പോലെ ആകട്ടെ, എല്ലാ൦ . വിളിച്ചപ്പോൾ കൂടെ കൂടിയതിനും….എയർപോർട്ടിൽ പോകാൻ സമയത്തു എത്തിയതിനു൦…ഒക്കെ വലിയ നന്ദി !. പക്ഷേ, ഫുഡ് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങെത്തും, എല്ലാവരും അതുകഴിച്ചു പതിയെ മടങ്ങാവൂ. …”
പിന്നെ, അധികം വൈകാതെ, തൊട്ടു പിന്നാലെ…വിഭവസമൃദ്ധമായ ഡിന്നർ എത്തി. ലീനയും അതിഥികളോടൊപ്പം ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ സൗമനസ്യം കാട്ടി. എല്ലാവരും തമാശയൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്ന്…കഴിയുന്നിടത്തോളം തൃപ്തിയോടെ, നന്നായി അത്താഴം കഴിച്ചു, ആഹാരത്തിന് നല്ല അഭിപ്രായങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തി, ഇരിപ്പിടങ്ങളിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. പിന്നെയും കുശലാന്വേഷണവും നർമ്മങ്ങളും കൈമാറി…കൈകഴുകി, യാത്രചൊല്ലി ഇരുകൂട്ടരും അന്നന്നത്തേക്ക് രണ്ടായി പിരിഞ്ഞു. ഷമീർ അവൻറെ വാഹനത്തിൽ അവരെ പിന്തുടർന്നപ്പോൾ…പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചിരുന്ന പോലെ, എഡ്വേർഡ് അഭിയേയും ഹരിയേയും കൂട്ടി അവർ ഇരുവരുടെയും വീടുകളിലേക്ക് തിരിച്ചു.
രണ്ടായിരത്തി പതിനേഴ് സെപ്റ്റംബർ ഏഴ് (2017 – 9 -7 )……..
സെപ്റ്റംബർ മാസത്തിലെ മനോഹരമായ ഒരു തെളിഞ്ഞ പ്രഭാതം….
തലസ്‌ഥാന നഗരിയിലെ വളരെ പ്രശസ്‌തമായൊരു കലാലയ അങ്കണം……
കലാലയത്തിന് ഉള്ളിലെ അതിലും മനോഹരമാർന്നൊരു മിനി