വിരുന്നുകാരി 4 [ക്ഷത്രീയൻ]

Posted by

– അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സിന് സമാധാനം കിട്ടിയില്ല.. ഞാൻ എന്തോ തെറ്റു ചെയ്‌തെന്ന പോലെ എനിക്കൊരു തോന്നൽ ഞാൻ ഒരു സംശയം പോലെ വീണ്ടു അവളോട് ചോദിച്ചു. ചോദിക്കേണ്ട എന്നു കരുതിയതാണ്… പക്ഷെ എന്നിൽ നിന്നും അറിയാതെ വാക്കുകൾ പുറത്തു ചാടി…

നിനക്കു എന്തു പറ്റി..?? എന്നോടെന്തിനാ ദേഷ്യപ്പെട്ടത്..?

വീണ്ടും ഞാൻ അതേ ചോദ്യം തന്നെ ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടവൾ ദേഷ്യപ്പെടും എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്.. പക്ഷെ അവൾ എന്നെ ഒരു പ്രത്യേക നോട്ടം നോക്കി.. ആ നേട്ടത്തിൽ തെളിഞ്ഞു കിടന്നത് ഒരു പരിഹാസമാണെന്നും അവൾ മനപ്പൂർവം എന്നെ കളിയാക്കാൻ ഭവിച്ചു നിൽക്കുകയാണെന്നും എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി.

എടാ… മണ്ടാ… പിരിയേഡ്‌സ് മാസത്തിലൊരു തവണ ഉണ്ടാവുന്നതല്ലേ… അപ്പൊ ഈ ദേഷ്യവും വേദനയും ഒക്കെ ഉണ്ടാവും.. അതാണ്.. അല്ലാതെ ഞാൻ എന്തിനാ നിന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്..?

അല്ല.. ഞാൻ കരുതി ഇനി നീ പിന്നെയും ആ പഴയ സ്വഭാവം തുടങ്ങിയോ എന്ന്..! അതാ..

അതൊന്നുമല്ലെടാ.. ഞാൻ ഇനി ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ആവില്ല… എനിക്ക് കൂട്ടിന് നീയുള്ളപ്പോൾ ഇനി ഞാൻ അങ്ങനെ ആവും എന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ..?

അതില്ല..

പിന്നെ എന്താ…

അതൊക്കെ പോട്ടെ.. നീ അതു വിട്…. അല്ല.. അപ്പോൾ ഇനി കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് പരിപാടി ഒന്നും നടക്കില്ലല്ലേ…..

അയ്യടാ… നിനക്ക് പരിപാടി ഒന്നും നടക്കാത്തതിലാ സങ്കടം അല്ലെ..?

– അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു.. അതു കണ്ടതും ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അതിൽ എനിക്കങ്ങനെ വല്യ സങ്കടം ഒന്നുമില്ല….

അതെന്താ…?

– ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടന്നൊരു നിരാശ മിന്നിമറയുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. ആ നിരാശയിൽ തന്നെ അവൾ അതു ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു.

ഈ സമയത്തും പ്രശ്‌നമില്ലാതെ നടക്കുന്ന ചില പരിപാടികളൊക്കെ ഉണ്ട്…

അതു കേട്ടതും അവളുടെ മുഖത്ത് ഭാവങ്ങൾ മിന്നിമറഞ്ഞു.. അതിൽ നിന്നും അവൾക്ക് താൽപ്പര്യം ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ കടമ്പ… ഞാൻ പതുക്കെ അവളുടെ മനസ്സറിയാൻ എന്ന പോലെ അവളെ എന്നിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു. അവൾ എന്റെ മാറിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർന്ന് കിടന്നു. എന്തോ അവൾക്ക് എന്നിൽ നിന്നും എന്തോ കരുത്തു കിട്ടും പോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ഭാവങ്ങൾ.. അവളെ എന്നിലേക്ക് ചേർത്തപ്പോൾ എന്നിലൂടെ ഒരു വല്ലാത്ത അനുഭൂതി കടന്നു പോയത് പോലെ തോന്നി. അവളുടെ , മാതള മേനിയുടെ പതു പതുപ്പും മൃതുലതയും എന്നെ മറ്റേതോ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടെത്തിച്ചു. ഞാൻ ആ അനുഭൂതിയിൽ സ്വയം മറന്നങ്ങനെ നിന്നു. അൽപ്പ സമയം അങ്ങനെ നിന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഒരു ആശ്വാസയമായത്. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു മനസ്സ് ശാന്തമായപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ എന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി എഴുന്നേറ്റു., ഒപ്പം അവളും എഴുന്നേറ്റു. പെട്ടന്ന് ഞാൻ അവളെ എന്റെ കയ്യിൽ കോരിയെടുത്തു. പെട്ടെന്നുണ്ടായ എന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ അവൾ ആകെ പകച്ചു പോയി.

ശ്ശോ… ഗിരി വേണ്ട… എന്നെ താഴെ നിർത്ത്…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *