അതിനു കാരണവും ഉണ്ട്. എന്തയാലും പെണ്ണ് വന്നു ഹാളിൽ ഇരുന്നിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഓപ്പോസിറ്റ് ഭാഗത്തു, കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. സജിനയെക്കാളും സുന്ദരിയും നീട്ടവും ഉള്ള പെണ്ണായിരുന്നു ഫസീല. ആകെ മൊത്തം പദ്മപ്രിയയെ പോലെ എന്നൊക്കെ പറയാം. എന്തായാലും വിവരം അറിയിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു അവിടന്ന് ഇറങ്ങി. വണ്ടിയിൽ കയറിയ വഴിക്കു ഉമ്മച്ചി ഇത് ശരിയാവില്ലെന്നു പറഞ്ഞു. തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തിയതും ഉമ്മച്ചി ഇക്കാനെ വിളിച്ചു സജിനയുടെ ഫോൺ നമ്പർ കൊടുത്തു, വിളിച്ചു സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.
ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ ഗോപിയേട്ടന്റെ കൂടെ ചെറുതായി പ്രൈവറ്റ് ടാക്സി ആയി ഓട്ടം പിടിച്ചു തുടങ്ങി. സംഭവം എന്റെ ഡ്രൈവിങ് ഇഷ്ടം കൊണ്ട് ഞാൻ ഒരുപാടു സ്ഥലങ്ങൾ കണ്ടു. എന്റെ ആദ്യ ഔട്ട് ഓഫ് സ്റ്റേറ്റ് ഓട്ടം മൈസൂർക്കു ആയിരുന്നു. അതും രണ്ടു ഗൾഫ് ഫാമിലിയെയും കൊണ്ട്. മൊത്തം എട്ടുപേരടങ്ങുന്ന ഒരു ടീം. ഇരിക്കാൻ ചെറിയ പാട് ഉണ്ടായി എന്നതാണ് സത്യം. ഇതിലെ വേണ്ട കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പേരുകൾ നമുക്ക് പറയാം. ആദ്യത്തെ ആൾ ആയിഷ(28) , വിവാഹിത,അഞ്ചും രണ്ടും വയസുള്ള രണ്ടു കുട്ടികൾ ഭർത്താവും. മറ്റൊരാൾ ഷൈനി(30), വിവാഹിത, എട്ടും നാലും വയസുള്ള കുട്ടികളുടെ ‘അമ്മ. ഭർത്താവും ഉണ്ട് (കണ്ടാലേ അറിയാം പുള്ളി വലിയ മോശമല്ലാത്ത കുടി ആണെന്ന്). എന്തായാലും കഥയിലേക്ക് കടക്കാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് യാത്ര ചുരുക്കി പറയാം. ഇവർ രണ്ടു പേരും വിദേശത്തു സ്ഥിരമായി താമസിക്കുന്ന ഫാമിലി ആണ്. അത് കൊണ്ടുള്ള പ്രശ്നം അറിയാമല്ലോ ? അല്ലേ …??? വീട്ടമ്മമാരാണ് രണ്ടു പേരും, അടുത്തടുത്ത് താമസിക്കുന്നവർ ആണ്, അത് കൊണ്ട് തിന്നു കൊഴുത്തിരിക്കുകയാണ് രണ്ടും,
ഭർത്താക്കൻമാർക്ക് ടെൻഷൻ പിടിച്ച പണി ആയതു കൊണ്ട് രണ്ടിന്റേം ശരീരം ഇളക്കം കുറവാണെന്നു എനിക്ക് കാഴ്ചയിൽ തന്നെ മനസ്സിലായി. എന്തായാലും വളയില്ലെന്നു ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് കണ്ടു ആസ്വദിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതാണ് ഞാൻ. പക്ഷേ സമ്മതിക്കില്ല, ആരാണ് എന്നല്ലേ …!!! എന്റെ മനസ്സ് അല്ലാതെ ആരാണ് …!!!അത് നിങ്ങൾക്ക് വായിച്ചു വരുമ്പോൾ നന്നായി മനസ്സിലാകും. ഞാൻ പുലർച്ചക്കു ചെന്ന് ഇവരുടെ അക്കിക്കാവിലുള്ള വീട്ടിൽ നിന്നും ആളുകളെ കയറ്റി, നേരെ മൈസൂർക്കു വിട്ടു. പോകുന്ന വഴിയിൽ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം പരിചയപ്പെട്ടു. മക്കൾ എന്നെ അങ്കിൾ എന്നാണ് വിളിച്ചത്. ഗൾഫ് ബേബികൾ അല്ലേ, അങ്ങിനെ വിളിച്ചോട്ടെ എന്ന് ഞാനും കരുതി.
എന്തായാലും കോഴിക്കോട് എത്തി, ചായകുടിച്ചു. വായനാട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ക്യാമെറയിൽ ചിത്രങ്ങൾ പകർത്തി കൊണ്ടിരുന്നു ശാലിനി. അത് കണ്ടു അവളുടെ ഭർത്താവു മോശമല്ലാതെ വെറുപ്പിക്കുന്നുമുണ്ട്. എന്നാൽ ആയിഷ എന്തോ തിന്നുന്നുമുണ്ട്, എന്റെ കൂടെ ഇരിക്കുന്ന അവളുടെ ഭർത്താവിനോട് എന്തൊക്കയോ ചോദിക്കുന്നു, അയാൾ അതിനു ഉത്തരം പറയുന്നുമുണ്ട്. അങ്ങിനെ ഒരു പത്തുമണി ആകുമ്പോളേക്കും ഞങ്ങൾ വയനാട് എത്തി. ചായ കുടിക്കാൻ പോയപ്പോൾ പാർക്കിങ് ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഞാൻ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നാണ് കഴിച്ചത്, അത് കൊണ്ട് തന്നെ അപ്പോൾ അത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ശരിക്കും നേരം വെളുത്തപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ആയിഷയുടേം ഷൈനിയുടേം ഡ്രസ്സ് എല്ലാം കാണുന്നത്. ഇരുവരും ചുരിദാറിൽ ആണ്,വായനാടിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾ മൈസൂരിലേക്കു പോകുമ്പോൾ ആണ് ആയിഷ എന്റെ അടുത്ത് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങുന്നത്.