നന്ദേട്ടനോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ദേഷ്യപ്പെടുകയാണ് എന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും അങ്ങേര് കരച്ചിൽ അടക്കാൻ പാട് പെടുകയായിരുന്നു. ഇനിയും നിന്നാൽ കരഞ്ഞു പോവും എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാവും അവിടെ നിന്ന് പോന്നത്. പക്ഷെ ആ അമ്മയുടെ ചിതക്ക് തീ വെച്ചിട്ട് എങ്കിലും പോവാമായിരുന്നു. ഒരു മകൻ എന്ന നിലയിൽ ആ ഒരു കടമയെങ്കിലും പൂർത്തി ആക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നോ. എന്തൊക്ക ആയാലും പെറ്റവയറല്ലേ.
അങ്ങേര് പോയിട്ട് ഇന്ന് മൂന് ദിവസം ആവുന്നു ഇതേവരെ ഒന്ന് വിളിക്കണം എന്ന് പോലും തോന്നിയിട്ടില്ല. എല്ലാരും നല്ല ടെൻഷനിൽ ആണ്, പ്രതേകിച്ച് അച്ചു. മൂന് ദിവസം ആ വീട്ടിൽ അവൾ കഴിച്ചു കൂട്ടിയത് എങ്ങനെ ആണെന്ന് അവൾക്കേ അറിയൂ. ഈ മൂന് ദിവസം ഞങ്ങൾ അവരുടെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു.
” വാ ഇറങ്ങ്, ഇതാണ് ഇനിമുതൽ നിങ്ങളുടെ വീട്, സ്വന്തം വീട് പോലെ കരുതണം ” അമ്മ കീർത്തനയോട് പറഞ്ഞതാണ്. അച്ചു അന്നേരം അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. ഞാൻ കീർത്തനയുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി, എന്നിട്ട് അവളെയും വിളിച്ചോണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി. ഒപ്പം അമ്മയും. അന്നേരം നന്ദേട്ടൻ വന്നു അച്ഛനോട് എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു.
” നന്ദേട്ടാ ” തിരികെ ബൈക്കിൽ കയറി പോവാൻ പോയ നന്ദേട്ടനെ ഞാൻ വിളിച്ചു.
” എന്താ ആരതി?? ”
” അങ്ങേരെ കുറിച്ച് വല്ല വിവരവും ഉണ്ടോ?? ” ഞാൻ മടിച്ചു മടിച്ചു ചോദിച്ചു. നന്ദേട്ടൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിചു.
” ഇത് വരെ ഇല്ല, ഉടനെ കണ്ട് പിടിക്കാം, അവൻ ഫോൺ എടുത്തിട്ടില്ല. ഞാൻ ACP അളിയനെ വിളിച്ചുരുന്നു. ട്രാഫിക് കാം, ടോൾ ഒക്കെ നോക്കി അവന്റെ വണ്ടിയും അവനും എവിടെ ആണ് എന്നും ഒക്കെ ഉടനെ കണ്ട് പിടിക്കാം എന്നാണ് അളിയൻ പറഞ്ഞത്. ” നന്ദേട്ടൻ.
” നന്ദേട്ടാ, കേൾക്കുമ്പോൾ സില്ലി ആണെന്ന് തോന്നാം. പുള്ളി പോയി മൂന്നാല് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തൊട്ട് നെഞ്ചിൽ എന്താണ് എന്ന് അറിയാത്ത ഒരു ഭാരം. പുള്ളിക്ക് എന്തോ അപകടം പറ്റിയ പോലെ ഒരു തോന്നൽ ” പറയണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചതാണ്. പക്ഷെ ഈ അൺഈസിനെസ്സ് സഹിക്കാൻ വയ്യ.