അവളുടെ ആ സംസാരം എന്നെ നന്നായി ഒന്നു നാണിപ്പിച്ചു. പക്ഷേ എനിക്കു എന്താണെന്ന് അറിയില്ല വല്ലാത്ത ഒരു ആവേശം, എന്റെ ഭാര്യ അവളുടെ അമ്മയെ കുറീച് അശ്ലീലം പറയുന്നതു കേള്ക്കാന് വേണ്ടി ഞാന് വല്ലാതെ കൊതിച്ചു. അവളെക്കൊണ്ടു അങ്ങനെ സംസാരിപ്പിക്കാന് ഉതകുന്ന രീതിയില് സംസാരിപ്പിക്കാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചു. ഉള്ളില് എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു വല്ലാത്ത നാണവും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന് അവളെ എന്റെ മാറോടു ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് കിടത്തി. രാഗിണിയുടെ ശരീരം ഒന്നുകൂടി ചൂടുപിടിച്ചിരുന്നു.
***
രാഗിണി ഒരു സ്വകാര്യം പോലെ എന്നോടു ചോദിച്ചു : ‘ അജയേട്ടാ, ഞാന് ചെയ്തുതന്നത് ഇഷ്ടായോ ?
‘ഉം’
അവള് അവളുടെ വിരലുകള് കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചില് ചിത്രങള് വരച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു. ‘എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നിയോ?
ഞാന് : ഇല്ല മോളെ
രഹിണി : അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നല്ലേ ട്ടോ. ഞാന് മനോരോഗി തന്നെ ആണ് പക്ഷേ വേറെ ആരും അറിയില്ല. എന്റെ അജയേട്ടനെ ഞാന് പോന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം. ഒരു ഭാര്യയും ഒരു ഭര്ത്താവിനെയും കെയര് ചെയ്യാത്ത രീതിയില് ഞാന് എന്റെ അജയേട്ടനെ നോക്കിക്കോളാം. എന്നെ വിട്ടു പോകരുതൂ ട്ടോ.
അവളുടെ ഒരോ വാക്കും എനിക്കു എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നിപ്പിച്ചു.
ശരിയാണ് അവള് നന്നായി എന്നെ നോക്കാറുണ്ട്, ഓഫീസ് ഇല് പോകുമ്പോള് ഷര്ട്ട് ന്റെ ബട്ടന് പോലും അവളാണ് എനിക്കു ഇട്ടുതരാറുള്ളത്, അതെല്ലാം അവള്ക്ക് തന്നെ ചെയ്യണം എന്നു അവള് വാശിപിടിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ് അല്ലാതെ ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടല്ല ട്ടോ.
ഞാന് : ഞാന് അമ്മയുമായി അങ്ങനെ ഉള്ള ബന്ധം ഒന്നും വേണ്ട മോളെ … അതൊക്കെ പിന്നീട് നമ്മുടെ കുടുംബത്തെ ബാധിക്കില്ലേ , പിന്നീട് നിനക്കു തന്നെ അത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നും. എല്ലാവര്ക്കും അവരവരുടെ അടുത്ത ആളുകള് ദൈവതുല്യര് ആണെന്നൊക്കെ തോന്നിയിക്കാം പക്ഷേ എല്ലാവരും മനുഷ്യരല്ലേ, അന്നേരത്തെ ഏതോ ഒരു വികാരത്തിന്റെ പുറത്തു അമ്മ അങ്ങനെ എല്ലാം പറഞ്ഞു എന്നു കരുതി നീ ഇങ്ങനെ എല്ലാം ചിന്ദിച്ചാലോ ? ഇപ്പോള് ഞാന് അവരുടെ മകളുടെ ഭര്ത്താവല്ലേ, അതുകൊണ്ടു അമ്മ ഇപ്പോള് അതൊന്നും ഇഷ്ടപ്പെടില്ല. നമുക്ക് ആരും അറിയാതെ ഒരു ഡോക്ടര് റെ കാണാം .. നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങള് പരിഹരിക്കാം.
ഞാന് ഈ പറയുന്നതു കേട്ടിട്ടു നിങ്ങള് കരുതണ്ട ഞാന് വെറുതെ അവളോടു അങ്ങനെ പറഞ്ഞതാണ് എന്നു. അല്ല ഞാന് സത്യം ആണ് പറഞ്ഞത്. ഈ നിമിഷങ്ങളില് എന്നെ നയിക്കുന്നത് എന്റെ മനസിലെ നന്മയുടെ ഭാഗം ആണ്. മനോനില തകരാറില് ആയ ആ കുട്ടിയുടെ അവസ്ഥയെ മുതലെടുത്തു ഒരു ആഭാസന് ആയി മാറുന്നത് ധര്മ്മികമായി ശരിയല്ല എന്നു എനിക്കു അറിയാം. പക്ഷേ ഒന്നുണ്ട് എന്റെ ഉള്ളില് തന്നെ എവിടെയോ അവള് ഞാന് പറഞ്ഞ അഭിപ്രായത്തോട് യോജിക്കരുതേ എന്ന പ്രത്യാശ എനിക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് ചെയ്യേണ്ട കടമ ഞാന് അങ്ങ് ചെയ്താല് പിന്നെ എനിക്കു വേറെ വഴി ഇല്ലായിരുന്നു എന്നു എന്റെ മനസാക്ഷിയോട് എനിക്ക് വാധിക്കാമല്ലോ.
രാഗിണി : അജയേട്ടാ , നിങ്ങള് എന്നോടു ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയരുത്, എനിക്കു എന്റെ രോഗം മറണ്ട, ഞാന് അത് ആസ്വദിക്കുന്നു. അതില്ലാതായല് ഞാന് ഉണ്ടാവില്ല, ഞാന് മരണപ്പെടും. ഏട്ടന് ഒരു അഭിമാനക്ഷതവും എന്നെക്കൊണ്ടു ഉണ്ടാവില്ല. നിങ്ങള് എന്നെ ആസ്വദിച്ചോളൂ നിങ്ങള്ക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള പോലെ.
***
എനിക്കും എന്തോ പറഞ്ഞറിയിക്കാന് കഴിയാത്ത ഒരു മനസികാവസ്ഥ അനുഭവപ്പെട്ടു.
രാഗിണി : അജയേട്ടാ . അജയേട്ടന് എന്നെ തല്ലാന് ഇഷ്ടമാണോ ?
ഞാന് : എന്തിനാ ഞാന് നിന്നെ തല്ലുഅത്.
രാഗിണി : ഒരു കാരണവും ഇല്ലെങ്കിലും നിങ്ങള്ക്ക് എന്നെ അടിക്കാന് തോന്നിയാല് അടിച്ചോളൂ ട്ടോ , എനിക്കു ഇഷ്ടാണ് അജയേട്ടന് എന്നെ അടിക്കുന്നതും ചീത്ത പറയുന്നതും എല്ലാം.
ഞാന് അവളെ എന്റെ മാറോടു ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് കിടത്തി. രാഗിണിയുടെ ശരീരം ഒന്നുകൂടി ചൂടുപിടിച്ചിരുന്നു.
***
രാഗിണി ഒരു സ്വകാര്യം പോലെ എന്നോടു ചോദിച്ചു : ‘ അജയേട്ടാ, ഞാന് ചെയ്തുതന്നത് ഇഷ്ടായോ ?
‘ഉം’
അവള് അവളുടെ വിരലുകള് കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചില് ചിത്രങള് വരച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു. ‘എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നിയോ?
ഞാന് : ഇല്ല മോളെ
രഹിണി : അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നല്ലേ ട്ടോ. ഞാന് മനോരോഗി തന്നെ ആണ് പക്ഷേ വേറെ ആരും അറിയില്ല. എന്റെ അജയേട്ടനെ ഞാന് പോന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം. ഒരു ഭാര്യയും ഒരു ഭര്ത്താവിനെയും കെയര് ചെയ്യാത്ത രീതിയില് ഞാന് എന്റെ അജയേട്ടനെ നോക്കിക്കോളാം. എന്നെ വിട്ടു പോകരുതൂ ട്ടോ.
അവളുടെ ഒരോ വാക്കും എനിക്കു എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നിപ്പിച്ചു.
ശരിയാണ് അവള് നന്നായി എന്നെ നോക്കാറുണ്ട്, ഓഫീസ് ഇല് പോകുമ്പോള് ഷര്ട്ട് ന്റെ ബട്ടന് പോലും അവളാണ് എനിക്കു ഇട്ടുതരാറുള്ളത്, അതെല്ലാം അവള്ക്ക് തന്നെ ചെയ്യണം എന്നു അവള് വാശിപിടിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ് അല്ലാതെ ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടല്ല ട്ടോ.
ഞാന് : ഞാന് അമ്മയുമായി അങ്ങനെ ഉള്ള ബന്ധം ഒന്നും വേണ്ട മോളെ … അതൊക്കെ പിന്നീട് നമ്മുടെ കുടുംബത്തെ ബാധിക്കില്ലേ , പിന്നീട് നിനക്കു തന്നെ അത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നും. എല്ലാവര്ക്കും അവരവരുടെ അടുത്ത ആളുകള് ദൈവതുല്യര് ആണെന്നൊക്കെ തോന്നിയിക്കാം പക്ഷേ എല്ലാവരും മനുഷ്യരല്ലേ, അന്നേരത്തെ ഏതോ ഒരു വികാരത്തിന്റെ പുറത്തു അമ്മ അങ്ങനെ എല്ലാം പറഞ്ഞു എന്നു കരുതി നീ ഇങ്ങനെ എല്ലാം ചിന്ദിച്ചാലോ ? ഇപ്പോള് ഞാന് അവരുടെ മകളുടെ ഭര്ത്താവല്ലേ, അതുകൊണ്ടു അമ്മ ഇപ്പോള് അതൊന്നും ഇഷ്ടപ്പെടില്ല. നമുക്ക് ആരും അറിയാതെ ഒരു ഡോക്ടര് റെ കാണാം .. നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങള് പരിഹരിക്കാം.
ഞാന് ഈ പറയുന്നതു കേട്ടിട്ടു നിങ്ങള് കരുതണ്ട ഞാന് വെറുതെ അവളോടു അങ്ങനെ പറഞ്ഞതാണ് എന്നു. അല്ല ഞാന് സത്യം ആണ് പറഞ്ഞത്. ഈ നിമിഷങ്ങളില് എന്നെ നയിക്കുന്നത് എന്റെ മനസിലെ നന്മയുടെ ഭാഗം ആണ്. മനോനില തകരാറില് ആയ ആ കുട്ടിയുടെ അവസ്ഥയെ മുതലെടുത്തു ഒരു ആഭാസന് ആയി മാറുന്നത് ധര്മ്മികമായി ശരിയല്ല എന്നു എനിക്കു അറിയാം. പക്ഷേ ഒന്നുണ്ട് എന്റെ ഉള്ളില് തന്നെ എവിടെയോ അവള് ഞാന് പറഞ്ഞ അഭിപ്രായത്തോട് യോജിക്കരുതേ എന്ന പ്രത്യാശ എനിക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് ചെയ്യേണ്ട കടമ ഞാന് അങ്ങ് ചെയ്താല് പിന്നെ എനിക്കു വേറെ വഴി ഇല്ലായിരുന്നു എന്നു എന്റെ മനസാക്ഷിയോട് എനിക്ക് വാധിക്കാമല്ലോ.
രാഗിണി : അജയേട്ടാ , നിങ്ങള് എന്നോടു ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയരുത്, എനിക്കു എന്റെ രോഗം മറണ്ട, ഞാന് അത് ആസ്വദിക്കുന്നു. അതില്ലാതായല് ഞാന് ഉണ്ടാവില്ല, ഞാന് മരണപ്പെടും. ഏട്ടന് ഒരു അഭിമാനക്ഷതവും എന്നെക്കൊണ്ടു ഉണ്ടാവില്ല. നിങ്ങള് എന്നെ ആസ്വദിച്ചോളൂ നിങ്ങള്ക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള പോലെ.
***
എനിക്കും എന്തോ പറഞ്ഞറിയിക്കാന് കഴിയാത്ത ഒരു മനസികാവസ്ഥ അനുഭവപ്പെട്ടു.
രാഗിണി : അജയേട്ടാ . അജയേട്ടന് എന്നെ തല്ലാന് ഇഷ്ടമാണോ ?
ഞാന് : എന്തിനാ ഞാന് നിന്നെ തല്ലുഅത്.
രാഗിണി : ഒരു കാരണവും ഇല്ലെങ്കിലും നിങ്ങള്ക്ക് എന്നെ അടിക്കാന് തോന്നിയാല് അടിച്ചോളൂ ട്ടോ , എനിക്കു ഇഷ്ടാണ് അജയേട്ടന് എന്നെ അടിക്കുന്നതും ചീത്ത പറയുന്നതും എല്ലാം.