🏝️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 7🏝️ [അതുല്യൻ]

കുടിച്ചതിന്റെ ചെറിയ കെട്ടിൽ ആദിത്യനോട് ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ മുകളിലേക്ക് പൊക്കോ.”

അവൻ സോഫിയയുടെ പുറകെ പ്രിയയെ ചുമന്ന് കൊണ്ട് നടന്നു. ആദിരയുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൾ ആദിത്യനെ നോക്കി ഒരു കുസൃതി ചിരി ചിരിച്ചു. അവളെയും കടന്ന് അവൻ സ്യൂട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറി. അവളെ നേരെ അവളുടെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.

സോഫിയ പ്രിയയുടെ ചെരുപ്പുകൾ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കാലുകൾ അനക്കി അതിന് സമ്മതിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് ചിരി വന്നു.

“ഞാൻ ഇന്ന് രാത്രി അവളുടെ കൂടെ കിടന്ന് അവൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്താം.” സോഫിയ ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

“അത് കുഴപ്പം ഇല്ല.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അവളെ ശ്രേദ്ധിച്ച് കൊള്ളാം. ഇന്നെങ്കിലും അവൾ എന്നെ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നതിന് പകരം അവളെ എനിക്ക് ശ്രെദ്ധിക്കാൻ പറ്റുമല്ലോ.”

“ഞാൻ എന്നാൽ അവളെ കിടത്താൻ നോക്കട്ടെ.” സോഫിയ പറഞ്ഞു.

“അവളുടെ ഉടുപ്പ് അഴിക്കാൻ എന്റെ സഹായം ആവശ്യം ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ വിജാരിക്കുന്നു.” ആദിത്യൻ വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇല്ല താങ്കളുടെ ആവശ്യം ഇല്ല.” സോഫിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്തായാലും ചോദിച്ചതിന് നന്ദി.”

“ഞാൻ ബാൽക്കണിയിൽ ഉണ്ടാവും.” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ!” പ്രിയ വിളിച്ചു. അവൾ അവനെ നേരെ നോക്കാൻ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. കൈകൾ കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ അവളുടെ അരികിൽ തട്ടി കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. “നീ ഇവിഴെ കിടക്കും ഇല്ലേ?.” അവളുടെ വർത്തമാനം കുഴഞ്ഞ് തന്നെ ഇരുന്നു. ഇത് കേട്ട് സോഫിയ ചിരിച്ചു.

“പ്രിയ” ആദിത്യൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ ഇപ്പോൾ ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.”

അവൾ കട്ടിലിൽ അടിച്ച് കൊണ്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു. “ഇവിടെ.”

ചിരിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന സോഫിയയെ നോക്കി കണ്ണടച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “പ്രിയ നീ ഇപ്പോൾ കിടന്നോ ഞാൻ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വന്ന് നിന്നെ ഉണർത്താം പോരെ?. ഇത് നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഉള്ള രഹസ്യം ആണ്. അത് പോരെ?.”

പ്രിയ കൈ കൊണ്ട് ഒരു തുമ്പ്സ് അപ്പ് കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമ്മുടെ രഹസ്യം മ്മ്മ്. . . .”

“അതെ.”

“മതി.” അവൾ വേഗം ചെരിഞ്ഞ് കിടന്ന് അപ്പോൾ തന്നെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.

“ദൈവമേ. അവൾ ശെരിക്കും ഓവറായി.” ആദിത്യൻ സോഫിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.