🏝️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 7🏝️ [അതുല്യൻ]

അവളുടെ ചൂട് നിശ്വാസം അവന്റെ ഇടത് ചെവിയുടെ അടിയിൽ കഴുത്തിലായി പതിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൾ വളരെ ശ്രേദ്ധയോടെ അവന്റെ പേശികൾ ഉടച്ച് അവന്റെ വേദനക്ക് ഒരു ആശ്വാസം കണ്ടെത്തി.

“ഇത് സ്വർഗ്ഗമാണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടതിൽ സന്തോഷം.” അവൾ അവന്റെ ചെവിയിൽ സ്വകാര്യം എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു. അവൾ കൈകുമ്പിളിൽ വെള്ളം എടുത്ത് അവന്റെ നെഞ്ചിലുള്ള സോപ്പ് പാത കഴുകി കളഞ്ഞു.

“കഴിഞ്ഞു.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നന്ദി പ്രിയ.” അവൻ അനങ്ങാതെ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവളും അനങ്ങാതെ അവന്റെ ശരീരം അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അമർത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഒരു കാമുകിയെ പോലെ ഇരുന്നു.

“നമുക്ക് എഴുനേൽക്കാൻ ഉള്ള സമയം ആയി.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“വേണ്ടാ എഴുനെൽക്കണ്ട.” ആദിത്യൻ കുറുമ്പൊടെ പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് ഇങ്ങനെ തന്നെ ഇന്ന് മുഴുവൻ ഇരിക്കാം.”

“അപ്പോൾ ശവസംസ്കാര ചടങ്ങോ?.”

“നമുക്ക് അത് നാളത്തേക്ക് മാറ്റി വയ്ക്കാം.”

“ചൈത്ര ഇപ്പോൾ നിന്റെ പുതിയ സ്യൂട്ട് കൊണ്ട് വരും.” പ്രിയ അവനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി.

“ചൈത്ര?.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “എനിക്ക് ഒരു തോക്കോ മറ്റോ വേണം.”

“ആളുകളെ വെടി വയ്ക്കുന്നത് ഈ ദ്വീപിൽ പറ്റില്ല.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അവൾ എന്റെ അടുത്ത് വരാതെ ഇരിക്കാൻ നിയമ നടപടി എടുത്തലോ.”

“ഇവിടെ കോടതിയും ഇല്ല.”

“എങ്കിൽ അവളെ ജോലിയിൽ നിന്ന് പിരിച്ച് വിടാം.”

“അവൾ അതൊന്നും കേൾക്കില്ല.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്തായാലും നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റെ പറ്റൂ.”

“എനിക്ക് അറിയാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “സത്യം പറ നിനക്ക് ഇത് ഇഷ്ട്ടമായില്ലേ?.”

“സത്യം പറഞ്ഞാൽ.” പ്രിയ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഞാൻ കുറച്ച് മാസങ്ങളായി ഒന്ന് സന്തോഷിച്ചത് ഇപ്പോഴാണ്.”

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് അവന്റെ കൈകൾ ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് എടുത്ത് അവളുടെ തുടകളുടെ മുകളിൽ വച്ചു. അവൻ തല ചെരിച്ച് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. മനു വർമ്മയുടെ മരണം അവളെ എത്ര മാത്രം വിഷമിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അവൻ ഇത് വരെ ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല. അവളുടെ ഒരു കൂട്ട്കാരൻ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പിതൃസ്ഥാനീയൻ ആയിരുന്നു അദ്ദേഹം. എല്ലാം ഒന്ന് ആറി തണുക്കുന്നതിന് മുൻപേ, തന്നെ നോക്കാനുള്ള ചുമതല അവളെ ഏല്പിച്ചു. ഇതെല്ലം അവളെ ശെരിക്കും അലട്ടുന്നുണ്ടാവും.

“നീ ഇന്നത്തെ ശവ സംസ്കാരത്തിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് വിഷമിക്കുക ആണോ?.” ആദിത്യൻ പതുക്കെ ചോദിച്ചു.

“കുറച്ച്.” അവൾ ചുമരിലേക്ക് വിഷമത്തോടെ നോക്കി സമ്മതിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അദ്ദേഹത്തോട് അവസാന യാത്ര പറയുന്നത് പോലെ ഉണ്ട് പക്ഷെ എനിക്ക് അങ്ങനെ പറയാൻ താല്പര്യം ഇല്ല. നിനക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?.”