കിനാവ് പോലെ 10 [Fireblade]

Posted by

സ്നേഹിച്ച എന്തിനെങ്കിലും വേണ്ടി നമ്മൾ അറിയാതെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് നമ്മളെ സ്നേഹിക്കുന്നവരുടെ കാത്തിരുപ്പ് ആയിരിക്കും……നിനക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കാൻ ഇപ്പൊ എന്റെ മോൾ ഉണ്ട് , ഒരിക്കലും ആ കാത്തിരുപ്പ് നീ കാണാതെ പോകരുത് …..ഞങ്ങളെക്കാൾ കൂടുതൽ അവൾ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു കാലം വരണം നിങ്ങടെ ജീവിതത്തിൽ , അതിൽ ഞങ്ങൾക് സന്തോഷമേ ഉണ്ടാകൂ …..കാരണം ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ ഈ മണ്ണോടു ചേരാനുള്ളതാണ് ഞങ്ങൾ രണ്ടും , കണ്ണടക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ സന്തോഷമായി ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതിനേക്കാൾ നന്നായി സ്നേഹിച്ചും സുഖമായും കഴിയുന്നു എന്ന സമാധാനത്തിൽ വേണം പോകാൻ……”

പുള്ളി ഇത്രയും പറഞ്ഞു ശബ്ദം ഇടറി ….പിന്നെ ഒന്നുകൂടി നിശ്വസിച്ചു …ഞാൻ ആകെ തരിച്ചിരുന്നുകൊണ്ടാണ് ഇതെല്ലാം കേട്ടത് …ഞാൻ വന്നു ചേർന്നത് ഒരു കുടുംബത്തിലേക്കല്ല സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കാണെന്നു തോന്നിപ്പോയി …

 

” കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായോ മനുവിന് …? ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തിയതല്ല ട്ടോ ..”

പുള്ളി എന്റെ നിശബ്ദത കണ്ട്‌ പറഞ്ഞു….ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അച്ഛന്റെ കൈ രണ്ടും നെഞ്ചോടു ചേർത്തു ..

 

” കുറ്റപ്പെടുത്തിയാലും ,തല്ലിയാലും ഒരു പ്രശ്‍നോം ഇല്ല……പക്ഷെ ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നത് അതൊന്നും അല്ല അച്ഛാ , എനിക്കിതിനൊക്കെ ,ഇത്രക്കൊക്കെ അർഹതയുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം ….അമ്മു ,അച്ഛൻ ,അമ്മ നിങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടെ എനിക്ക് ഇതുവരെ പരിചയമില്ലാത്ത എന്തൊക്കെയോ കാണിച്ചുതരുവാണ് ……ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതിലും കൂടുതൽ എന്തൊക്കെയോ …….അച്ഛാ , സത്യം പറയു , ഞാൻ മതിയോ അമ്മുവിന് ..?? നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹമെല്ലാം നടക്കാൻ എന്നെപ്പോലൊരുവനെ തന്നെയാണോ അവൾക്കു ശെരിക്കും ആവശ്യം…??

ഞാൻ ഇതെല്ലാം ചോദിച്ചത് ആത്മാര്ഥതയോടുകൂടിതന്നെയാണ് …..അത്രയും കൂടുതൽ പരസ്പരം മനസിലാക്കിയ ഒരു കുടുംബത്തിൽ ഞാനൊരു അധികപ്പറ്റാകുമോ എന്നൊരു ചിന്ത എന്നെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തി കളഞ്ഞു…..അച്ഛൻ എന്തോ ആലോചിച്ചു….പിന്നെ ഗൗരവത്തോടെ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി…അമ്മു അപ്പോൾ സംഭാരവുമായി വന്നു ഞങ്ങൾക്കടുത്തിരുന്നു ….

 

” നീ മതിയോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ നീ ഒട്ടും പോരാ എന്നാണ് എന്റെയും അഭിപ്രായം..”

പുള്ളി എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണ് ഇത് പറഞ്ഞത് , എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി ..അമ്മു അച്ഛാ എന്നും വിളിച്ചു അങ്ങേരുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു…പുള്ളി ആ കൈകൾ വിടുവിച്ചു…അമ്മു നിസ്സഹായായി എന്നെ നോക്കി , ആ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു വന്നു…ഞാൻ തല താഴ്ത്തി …

 

” പറയുന്നതുകൊണ്ടൊന്നും തോന്നരുത് മനൂ , നിനക്ക് നിന്നെത്തന്നെ വിശ്വാസമില്ലാത്ത സ്വഭാവമാണ് , ആ നിനക്ക് ഇവളെ തന്നാൽ എങ്ങനെയാ ശെരിയാകാ…..”

അച്ഛൻ അതേ ഗൗരവത്തോടെ ഇതും കൂടി കൂട്ടിച്ചേർത്തപ്പോൾ ഞാൻ നിരായുധനായി…അമ്മു എന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു എന്നെയും അച്ഛനെയും മാറി മാറി നോക്കി…..ഞാൻ എന്ത് മറുപടി പറയുമെന്ന് ആലോചിച്ചു പുള്ളിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി….ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചോദിച്ചു മേടിച്ചതാണെങ്കിലും ഈ മറുപടി അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ എന്നെ തളർത്തി കളഞ്ഞു..

 

” എന്താ നോക്കുന്നത് …ഞാനിങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ മതിയോ….??? എനിക്കറിയാം നീ തന്നെ മതി ഇവൾക്കെന്നു ഞാൻ ഇടക്കിടക്ക് പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *