വില്ലൻ 12 [വില്ലൻ]

അവൻ വരില്ല എന്നായിരുന്നു ഞാൻ കരുതിയത്……………..പക്ഷെ അവൻ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്നിലേക്ക് വന്നു……………..

ഞാൻ അവനെ എന്റെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു…………………..

എന്റെ മുഖത്തുണ്ടായ അമ്പരപ്പ് അബ്ദുവിന് മനസ്സിലായി…………………

“അവൻ പെട്ടെന്ന് എല്ലാം മനസ്സിലാക്കും………………..”………………അബ്ദു എന്നോട് പറഞ്ഞു………………..

ഞാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി………………അവനും എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു……………….

അവൻ അവന്റെ നീല നിറമാർന്ന കണ്ണുകളാൽ എന്നെ നോക്കി…………………ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കാൻ എനിക്ക് തോന്നി……………………

“എന്നെ ഒന്നൂടെ വിളിച്ചേ………………”……………..ഞാൻ അവനെ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു………………….

“ലച്ചിയമ്മാ……………..”…………….അവൻ എന്നെ വിളിച്ചു………………

ഞാൻ അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മകൾ സമ്മാനിച്ചു………………അവൻ ഇക്കിളിപൂണ്ട് ചിരിച്ചു………………….

“ഒന്നൂടി…………….”……………ഞാൻ അവനോട് ചോദിച്ചു…………………

“ലച്ചിയമ്മ………………”…………….അവൻ പിന്നെയും എന്നെ വിളിച്ചു…………………..

ഞാൻ അവന്റെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും മൂക്കിലും ചുണ്ടിലും ഒക്കെ തുരുതുരാ ഉമ്മ വെച്ചു…………………..അവൻ ഇക്കിളിയായി ചിരിച്ചു……………….

അവന്റെ മുത്തുപോലെയുള്ള ചിരിയുടെ ശബ്ദം എന്നിലേക്ക് വന്നു………………..

പെട്ടെന്ന്………………

അവിടെ ആ കറുത്ത പുക മൂടി…………………..

ആ പുക ലക്ഷ്മിയെയും കൊണ്ട് യാത്രയായി…………………

താൻ എവിടേക്കോ ഒഴുകി പോകുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു…………………….

“അമ്മേ…………………”…………….ഒരു നിലവിളി ലക്ഷ്മി കേട്ടു…………………………

ആരാ ആ വിളിക്കുന്നത്……………

ലക്ഷ്മി അമ്പരന്നു…………………

പെട്ടെന്ന് ആ കറുത്ത പുക മാഞ്ഞു………………ദൃശ്യം വെളിവായി…………………

ആ നിലവിളിച്ചത് ഞാൻ തന്നെ ആണല്ലോ………………..

“അമ്മെ………………”…………..ലക്ഷ്മി വീണ്ടും നിലവിളിച്ചു…………………

അവളുടെ ചുറ്റും കുറച്ചു പെണ്ണുങ്ങൾ…………………

അവൾ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു…………………

നിലവിളികൾക്കവസാനം ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടു…………………..

അവളുടെ ഏറ്റവും സന്തോഷം നൽകിയ നിമിഷം………………..

അവളുടെ കാലിനിടയിലൂടെ ഒരു കുഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് വന്നു………………ആ സ്ത്രീകൾ ആ കുഞ്ഞിനെ കോരിയെടുത്തു……………….

ശരീരത്തിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ചോര തുടച്ചു……………….

അവളുടെ കുഞ്ഞിനെ അവൾക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തു……………….

അവളിൽ ആനന്ദക്കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു…………………സന്തോഷത്താൽ അവളുടെ ഉള്ളം വിങ്ങി……………….