കന്യാകുമാരിയിലേക്ക്…………………”………………നിരഞ്ജന പറഞ്ഞു………………..
“ഓക്കേ മാഡം……………ശുഭരാത്രി………………”………………അവർ പറഞ്ഞു…………………
അവർ പിരിഞ്ഞു……………………
☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️
ഇരുട്ട്…………….
ഇരുട്ട് തന്നെ……………
ഇരുളിൻ മറപറ്റി സമർ നടന്നു……………..
ഓരോ ചുവടും ശ്രദ്ധയോടെ………………..
അന്ധകാരമെന്ന ഭയത്തെ അവൻ എന്നെ മറികടന്നതിനാൽ അവനിൽ ഭയമില്ലായിരുന്നു………………..
പക്ഷെ ഇരുട്ടിലെ ശത്രുവിന് വെളിച്ചത്തിന്റെ തെളിഞ്ഞ മുഖമില്ല…………………
അവൻ പതിയെ സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങി……………..
സ്റ്റെപ്പുകളിലെ ഇലകൾ അവന്റെ കാലിൽ ഇക്കിളിയാക്കി…………….
ചിവീടുകളുടെ ശബ്ദം മാത്രം അവിടെ തെളിഞ്ഞുകേട്ടു………………..
അവന്റെ ഓരോ കാൽ ചുവടും അവനിൽ മുഴങ്ങികേട്ടു………………അവന്റെ ഓരോ ചലനവും ആ ചിവീടുകളുടെ ശബ്ദത്തിന് ഇടയിൽ അവന് വ്യക്തമായി കേട്ടു………………….
പെട്ടെന്ന് ഒരു ശബ്ദം…………………
അല്ല എന്തോ ഒന്നിച്ചു ചൊല്ലുന്നു……………..ഒരു മന്ത്രം പോലെ…………….ഒരു സംഗീതം പോലെ………………
സമർ സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങികൊണ്ടേയിരുന്നു………………….
അവൻ മുന്നോട്ട് ചലിക്കുന്തോറും ആ ശബ്ദം കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ അവനരികിലേക്ക് എത്തി……………….
“ഓം നമ ശിവായ……………
ഓം നമ ശിവായ……………
ഓം നമ ശിവായ…………….”………….
ആ വാക്കുകൾ സമറിലേക്കെത്തി…………………
കുറേ ആളുകൾ ഒന്നിച്ചു ചൊല്ലുന്ന ശബ്ദമാണ് സമറിൽ എത്തിയത്………………
അവൻ അവസാന പടവുകളിലേക്ക് എത്തി……………….അപ്പോഴേക്കും അവന് മുന്നിൽ ഒരു തീ വെളിച്ചത്തിൽ മുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ആ ആലിൻ ചുവട് അനാവൃതമായി………………
തീ എവിടെയാ കത്തുന്നത് എന്ന് കാണാൻ സാധിച്ചില്ലെങ്കിലും ആ തീയിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ആ ആൽമരം മുഴുവൻ കാണാമായിരുന്നു………………….ചുവന്ന ശോഭയിൽ കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ആൽമരം അവനിൽ സന്തോഷം മാത്രം നൽകിയില്ല…………………
അവൻ മുന്നോട്ട് തന്നെ നടന്നു……………..പെട്ടെന്ന് തന്റെ കഴുത്തിന് പിന്നിൽ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് സമറിന് തോന്നി……………..ആരോ എന്നെ പിന്നിൽ നിന്ന് നോക്കുന്ന പോലെ………………..