അലക്സ് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി…
ആ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു കുസൃതിച്ചിരി പരന്നിരുന്നു….
അവളുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് തെളിഞ്ഞിരുന്നു…
“…….ശരിക്കും???….”
അലക്സിന്റെ മുഖത്ത് ആശ്ചര്യം നിറഞ്ഞു….
“…….ശരിക്കും…..
ഇച്ചായന്റെ അനുജൻ എന്നതിനേക്കാൾ അല്ലാതെ തന്നെ കുട്ടനെ എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടാണ്….
ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് അങ്ങിനെ അമ്മിഞ്ഞ കൊടുക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും വേണ്ടിയൊക്കെ തന്നെയാവും അവനിങ്ങനെ കുഞ്ഞു ചെറുക്കാനായി നടക്കുന്നതെന്ന് തോന്നി… ഇന്നലെ….
സത്യമായിട്ടും….. ഇന്നലെ അവനു മുല കൊടുക്കുമ്പോ….
എന്തോ… പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ വയ്യാത്തൊരു സന്തോഷവും അനുഭൂതിയുമായിരുന്നു മനസ്സും ശരീരവും നിറയെ….”
സീമന്തയുടെ മുഖത്തെ പ്രകാശത്തിൽനിന്ന് അവൾ പറയുന്നത് പൂർണമായും സത്യമാണെന്ന് അലെക്സിന് ബോധ്യമായിരുന്നു….
“…….എന്നാലേ ഇനി അവൻ പോകുന്നതുവരെ അവനുവേണ്ടതൊക്കെ കൊടുക്കണം എന്റെ പെണ്ണ്…
അവന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരാൺകുട്ടിയ്ക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം….
അതിനി ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നോ ഇല്ലെന്നോ ഒന്നും നോക്കണ്ട….
ഇച്ചായന്റെ മനസ്സിൽ കാലങ്ങളായി കനം തൂങ്ങിയിരിക്കുന്ന കുറ്റബോധം ഇങ്ങനെയെങ്കിലും ഇല്ലാതാക്കാൻ നീ എന്നെ സഹായിക്കണം സീമേ….
ഞാനില്ലാതാക്കിയ അവന്റെ അച്ഛനെ, അവന്റെ അമ്മയുടെ ജീവിതത്തെ, അവന്റെ വളർച്ചയെ….
അതിനെല്ലാം പകരം കൊടുക്കാൻ…..
അതിന് നിന്നെക്കാൾ വലുതായൊന്നും എന്റെ കയ്യിലില്ല സീമാ…… ”
അലക്സിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു….
സീമന്ത മെല്ലെ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി…..
“…….ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ അവനു കൊടുക്കാം…. മുഴുവനായി…
അത് ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് മാത്രമല്ല….
എനിക്ക് പൂർണമായും ഇഷ്ടവും സമ്മതവും ആയതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ്…
അല്ലാതെ, എന്നെ വേണ്ടാത്തൊരു കാര്യത്തിന് നിർബന്ധിച്ചുവെന്ന ഒരു കുറ്റബോധം ഇച്ചായന് ഒരിക്കലും തോന്നുകയേ വേണ്ട ട്ടോ…. ”
അലക്സ് മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് തെളിഞ്ഞ മുഖത്തോടെ വാഷ്ബേസിനടുത്തേക്ക് നടന്നു…
“…….മുഴുവൻ കഴിക്കായിരുന്നില്ലേ ഇച്ചായാ….
ഇനി ഉച്ച വരെ ഇരിക്കേണ്ടതല്ലേ….”
അലക്സ് ബാക്കിയാക്കിയ പ്ളേറ്റിലേക്ക് കറി വിളമ്പി സീമന്ത കഴിക്കാനിരുന്നതും, ബാത്റൂമിൽനിന്ന് കയ്യും വായും കഴുകിവന്ന അലക്സ് അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്ന് പ്ളേറ്റ് എടുത്തുമാറ്റി…
“…….അങ്ങനിപ്പോ കഴിക്കണ്ട നീ…
കുട്ടൻ പിന്നെ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു കഴിക്കേണ്ടി വരില്ലേ… അവന്റെ കൂടെ കഴിച്ചാൽ മതി….
ഞാൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എപ്പോഴും അവന്റെ കൂടെ തന്നെയിരുന്നാൽ മതി…