Posted by അലമാര കണ്ടു, താക്കോലൊന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല വലിച്ചതും ഡോർ ലോക്ക് വിട്ടു പോന്നു ആകത്ത അമ്മയുടെ കുറച്ചു ഡ്രെസ്സും മറ്റും ഓരോ തട്ടിലും ഇരിക്കുന്നു. വിലകുറഞ്ഞ കുറച്ചു സാരികളും തുന്നൽ വിട്ട മൂന്നാലു നയ്റ്റികളും, എന്റെ അമ്മയുടെ സമ്പാദ്യം പിന്നെ തോറ്റുപോയ ഒരു മോനും. അമ്മയുടെ ഉടുപ്പുകൾ കയ്യിലെടുക്കുമ്പോൾ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന കണ്ണീർ പിടിച്ചു വെക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും കഴിഞ്ഞില്ല, അമ്മയുടെ സാരി നെഞ്ചിലമർത്തി തിണ്ണയിലിരുന്നു കരഞ്ഞു മനസ്സിലെ ഭാരം തീർക്കാൻ വൃഥാ ശ്രെമിച്ചു.
അമ്മയുടെ സാരി ഞാൻ ഒരു കവറിലാക്കി താഴെത്തട്ടിൽ ആരും കാണാതെ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്ന അറയിൽ നിന്നും ചിതലരിച്ചു തുടങ്ങിയ ഞാൻ തേടി വന്ന കടലാസുകളും കിട്ടി, ഒപ്പം ഒരു തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ രീതിയിൽ രണ്ട് വളയും ഒരു നേരിയ മാലയും.
ഭദ്രമായി അത് കയ്യിലെടുത്തു ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കൂടുതൽ നേരം അവിടെ നിന്നാൽ എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ കൈ വിട്ടു പോവുമെന്നു തോന്നി.
ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് അത്യാവശ്യം നടപ്പുണ്ട് വീട്ടിൽ നിന്നും,
മഴക്കാറു കണ്ടു തുടങ്ങിയതും വേഗം കൂട്ടിയെങ്കിലും കാര്യമുണ്ടായില്ല കാലം തെറ്റി പെയ്യുന്ന മഴ ഒരു ദാക്ഷിണണ്യവും കാണികില്ലലോ. ഇരു വശവും റബ്ബർ തോട്ടം ആയിരുന്നു തോട്ടത്തിന് നടുക്ക് ഒരു ചെറിയ ഷെഡ്ഡ് കണ്ടതുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ടു കേറി നിക്കാം എന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ടു കയറി.റബ്ബർ ഷീറ്റ് ഉണക്കാൻ ഇടതിന്റെ മണമുണ്ട് ഷെഡ്ഢിനകത്തേക്ക് ഞാൻ കയറിയില്ല മതിലിനോട് ചേർന്ന് ഷെഡിന്റെ പുറകുവശത്താണ് ഞാൻ നിന്നത്.
“ആഹ് വേണ്ട മോനെ,…”
“അടങ്ങി ഇങ്ങോട്ടു വാടി കൂത്തിച്ചി.”
ഏതോ ഒരുത്തൻ കള്ളവെടി വെക്കാൻ ഒരുത്തിയേം വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്നതാണെന്ന് മനസ്സിലായി. മെനക്കേടായി എന്ന് വിചാരിച്ചു നിന്നപ്പോളാണ് ഈ ശബ്ദം എവിടെയോ കെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നു മനസിലായത്.പക്ഷെ എവിടെയാണ് എന്ന് മറന്നിരുന്നു, ഒരു പഴുതിനു വേണ്ടി തപ്പിയ എനിക്ക് നിരാശപ്പെടേണ്ടി വന്നില്ല ഞാൻ നിന്നതിനു തൊട്ടടുത്തായി ഒരു ചെറിയ വെന്റിലേഷൻ വേണ്ടി ഉള്ള ഹോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ വെന്റിലേഷൻ ചെയ്തിട്ടുമില്ല അടുത്ത് കിടന്ന കല്ല് നീക്കി ഞാൻ അതിനു മുകളിൽ കയറി നോക്കി. ഞാൻ കേട്ട് മറന്ന സ്വരം മറ്റാരുടെയും ആയിരുന്നില്ല ഹേമയുടെ, മീനാക്ഷിയുടെ അമ്മയുടെ
ഷെഡ്ഢിൽ കൂട്ടിയിട്ട ചാക്കിന്റെ പുറത്തു മലന്ന് കിടക്കുന്ന ഹേമ, വെള്ള സാരിയിൽ കൊഴുത്ത ദേഹം കുലുങ്ങുന്നു അവരുടെ കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു അമർത്തി ചുംബിക്കുന്ന ഒരാൾ, പെട്ടെന്ന് എണീറ്റ് ഷർട്ട് ഊരി അയാൾ അവളുടെ സാരി തുമ്പെടുത്തു മാറ്റി, തടയാനെന്നോണം അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച അവളുടെ കരണത്തടിച്ചു അയാൾ സാരി വലിച്ചൂരി.
“വേണ്ട മോനെ ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്തല്ലേ.”
“മിണ്ടാതെ കിടക്കേടി അവിടെ ഇതാദ്യമൊന്നും അല്ലല്ലോ എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നാൽ നിനക്കറിയാല്ലോ.”
പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ കിടന്നു. ഇയാൾ ആരാണെന്നാലോചിച്ചു ഞാനും ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ നിന്നു.
അമ്മയുടെ സാരി ഞാൻ ഒരു കവറിലാക്കി താഴെത്തട്ടിൽ ആരും കാണാതെ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്ന അറയിൽ നിന്നും ചിതലരിച്ചു തുടങ്ങിയ ഞാൻ തേടി വന്ന കടലാസുകളും കിട്ടി, ഒപ്പം ഒരു തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ രീതിയിൽ രണ്ട് വളയും ഒരു നേരിയ മാലയും.
ഭദ്രമായി അത് കയ്യിലെടുത്തു ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കൂടുതൽ നേരം അവിടെ നിന്നാൽ എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ കൈ വിട്ടു പോവുമെന്നു തോന്നി.
ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് അത്യാവശ്യം നടപ്പുണ്ട് വീട്ടിൽ നിന്നും,
മഴക്കാറു കണ്ടു തുടങ്ങിയതും വേഗം കൂട്ടിയെങ്കിലും കാര്യമുണ്ടായില്ല കാലം തെറ്റി പെയ്യുന്ന മഴ ഒരു ദാക്ഷിണണ്യവും കാണികില്ലലോ. ഇരു വശവും റബ്ബർ തോട്ടം ആയിരുന്നു തോട്ടത്തിന് നടുക്ക് ഒരു ചെറിയ ഷെഡ്ഡ് കണ്ടതുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ടു കേറി നിക്കാം എന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ടു കയറി.റബ്ബർ ഷീറ്റ് ഉണക്കാൻ ഇടതിന്റെ മണമുണ്ട് ഷെഡ്ഢിനകത്തേക്ക് ഞാൻ കയറിയില്ല മതിലിനോട് ചേർന്ന് ഷെഡിന്റെ പുറകുവശത്താണ് ഞാൻ നിന്നത്.
“ആഹ് വേണ്ട മോനെ,…”
“അടങ്ങി ഇങ്ങോട്ടു വാടി കൂത്തിച്ചി.”
ഏതോ ഒരുത്തൻ കള്ളവെടി വെക്കാൻ ഒരുത്തിയേം വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്നതാണെന്ന് മനസ്സിലായി. മെനക്കേടായി എന്ന് വിചാരിച്ചു നിന്നപ്പോളാണ് ഈ ശബ്ദം എവിടെയോ കെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നു മനസിലായത്.പക്ഷെ എവിടെയാണ് എന്ന് മറന്നിരുന്നു, ഒരു പഴുതിനു വേണ്ടി തപ്പിയ എനിക്ക് നിരാശപ്പെടേണ്ടി വന്നില്ല ഞാൻ നിന്നതിനു തൊട്ടടുത്തായി ഒരു ചെറിയ വെന്റിലേഷൻ വേണ്ടി ഉള്ള ഹോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ വെന്റിലേഷൻ ചെയ്തിട്ടുമില്ല അടുത്ത് കിടന്ന കല്ല് നീക്കി ഞാൻ അതിനു മുകളിൽ കയറി നോക്കി. ഞാൻ കേട്ട് മറന്ന സ്വരം മറ്റാരുടെയും ആയിരുന്നില്ല ഹേമയുടെ, മീനാക്ഷിയുടെ അമ്മയുടെ
ഷെഡ്ഢിൽ കൂട്ടിയിട്ട ചാക്കിന്റെ പുറത്തു മലന്ന് കിടക്കുന്ന ഹേമ, വെള്ള സാരിയിൽ കൊഴുത്ത ദേഹം കുലുങ്ങുന്നു അവരുടെ കവിളിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു അമർത്തി ചുംബിക്കുന്ന ഒരാൾ, പെട്ടെന്ന് എണീറ്റ് ഷർട്ട് ഊരി അയാൾ അവളുടെ സാരി തുമ്പെടുത്തു മാറ്റി, തടയാനെന്നോണം അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച അവളുടെ കരണത്തടിച്ചു അയാൾ സാരി വലിച്ചൂരി.
“വേണ്ട മോനെ ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്തല്ലേ.”
“മിണ്ടാതെ കിടക്കേടി അവിടെ ഇതാദ്യമൊന്നും അല്ലല്ലോ എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നാൽ നിനക്കറിയാല്ലോ.”
പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ കിടന്നു. ഇയാൾ ആരാണെന്നാലോചിച്ചു ഞാനും ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ നിന്നു.