അൻഷുൽ: “മോളെ, അമ്മ ഉറങ്ങുകയാണോ?”
കാർട്ടൂണിൽ മുഴുകിയിരുന്ന സോണിയമോൾ TVയിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ തന്റെ അച്ഛന് ഉത്തരം കൊടുത്തു…
സോണിയ: “ഏയ് ഇല്ലച്ഛാ.. അമ്മയും വല്യച്ചനും കൂടി പുറത്തേക്കു പോയി..”
അതു കേട്ട അൻഷുലൊന്നു സ്തബ്ധനായി… അവനോടുന്നു പറയുക പോലും ചെയ്യാതെ തന്റെ ഭാര്യ ജയരാജേട്ടന്റെ കൂടെ പുറത്തേക്കു പോയിരിക്കുന്നു… അവൻ പിന്നെ അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളമെടുത്തു കുടിച്ചിട്ട് ജയരാജിന്റെ തുറന്നു കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്കു പോയി…
മുറിക്കകത്തു കയറിയപ്പോൾ അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് ഒരു പ്രത്യേകതരം ഗന്ധം കടന്നു വന്നു… പുതിയ സോപ്പിന്റെയും അതോടൊപ്പം വിയർപ്പിന്റെയുമൊക്കെ മിശ്രിതമായൊരു ഗന്ധമാണതെന്നവന് തോന്നി… അവിടത്തെ കാട്ടിലിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട അൻഷുലിന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നുമൊഴിഞ്ഞു പോയിരുന്ന ആ കാർമേഘം വീണ്ടും തിരിച്ചു വരുന്നതായി തോന്നി… ആ കിടക്കവിരി മുഴുൻ ചുളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… ഒരു തലയിണ നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്നു.. മറ്റേതു അവൻ വെളിയാഴ്ച കണ്ടതു പോലെ കിടക്കയുടെ നടുവിലായി കവറൊക്കെ ചുളിഞ്ഞ അവസ്ഥയിൽ കിടക്കുന്നു…
തൊട്ടിലിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന തന്റെ കുഞ്ഞിനെ അവനൊന്നു നോക്കി.. അവൾക്കായി അവിടെ മേശപ്പുറത്ത് ഒരു കുപ്പിയിൽ പാല് വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. അൻഷുൽ ഒന്നു കൂടിയാ കിടക്കയിലേക്കു നോക്കിയിട്ട് പിന്നെയാ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി വന്നു… അവൻ ഹാളിൽ വന്നിരുന്ന് സോണിയമോളോടൊപ്പം TV കാണാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലുമവന്റെ മനസ്സപ്പോൾ വേറെയെവിടെയോ ആയിരുന്നു…
വൈകിട്ട് 7 മണിയായപ്പോൾ…
സ്വാതി: “ആഹ്ഹ്…സ്സ്സ്… ഔ.. എന്താ ഈ ചെയ്യുന്നേ…. വിട്, നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം… ഈ സ്റ്റെപ്പിൽത്തന്നെ നിക്കുവാ നമ്മളിപ്പോഴും.. ഇവിടെ വെച്ചു തന്നെ വേണോ ഇതെല്ലാം..?”
ജയരാജ്: “മ്മ്മ്മ്മ്മ്…. ഉമ്മ്മ്മ്…. അതുകൊണ്ടെന്താ… ഈ കെട്ടിടത്തിലിപ്പോ നമ്മൾ മാത്രമല്ലെ താമസമുള്ളു.. ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോർ മൊത്തം പാർക്കിംഗാണ്.. നമ്മൾ രണ്ടാം നിലയിലും.. ആ ഒന്നാം നിലയിലും മൂന്നാം നിലയിലുമാണേൽ ആരുമിപ്പോൾ താമസമില്ലാതെ അടച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ്.. ഉമ്മ്മ്മ്മ്.. ഉമ്മ്മ്മ്ഹ്… നിനക്കുമറിയാല്ലോ അതെല്ലാം…”