സത്യത്തിൽ താൻ അനാവശ്യമായി ഓരോന്നു ചിന്തിക്കുന്നുവെന്ന് സ്വാതി പറഞ്ഞപ്പോൾ അതെന്തൊക്കെയാണെന്ന് ജയരാജോ ആ ഡോക്ടറോ ചോദിച്ചാൽ എന്തു പറയുമെന്ന് വിഷമിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അൻഷുൽ… തന്നെക്കുറിച്ചങ്ങനെ സ്വാതി ഡോക്ടറോടു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളോട് ചെറുതായി ദേഷ്യം തോന്നിയിരുന്നു.. എന്നാലത് വെളിയിൽ കാണിച്ചിട്ട് ജയരാജേട്ടൻ വീണ്ടും വല്ലതും ചോദിച്ചാൽ എന്തുത്തരം കൊടുക്കുമെന്നോ, ഇനി താൻ ചോദിച്ചത് വല്ലതും സ്വാതിയയാളോട് പറയുമെന്നോ ഉള്ള പേടിയിലാണ് അൻഷുൽ തന്റെ ദേഷ്യമടക്കി അവരെ നോക്കി മിണ്ടാതെ കിടന്നത്… ഇപ്പോഴാ ഡോക്ടറുടെ ചോദ്യം കൂടി കേട്ട് സമാധാനമായ അൻഷുൽ തന്റെ തല നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
അൻഷുൽ: “ഏയ്, അവളത് വെറുതെ പറയുന്നതാണ് ഡോക്ടർ.. ഞാനിങ്ങനെ വെറുതെ പഴയ കാലത്തെ പറ്റിയൊക്കെ ചിന്തിക്കുമെന്നേയുള്ളു.. പിന്നെ ഇടയ്ക്കു വെറുതെയിരിക്കുമ്പോൾ ഈ അവസ്ഥ മാറില്ലേ എന്നൊക്കെ വെറുതെ ചിന്തിക്കും.. അത് ഒന്നു രണ്ടു തവണ അവളോട് പറഞ്ഞു പോയി, അതു കൊണ്ടാണ് അവളങ്ങനെ പറഞ്ഞത്..”
അൻഷുലിന്റെ മറുപടി കേട്ട് ഡോക്ടറിനവനോടു വല്ലാത്ത ദയ തോന്നി… അവന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു മറ്റൊരാൾ അവന്റെ ഭാര്യയുടെ ദേഹത്ത് കൈ വെച്ചനുഭവിക്കുന്നു.. അവൾ അതാസ്വദിക്കുന്നുമുണ്ട്… പാവം അവനതൊന്നുമറിയാതെ അവളെയും വിശ്വസിച്ചു കിടക്കുന്നു…
അപ്പോഴാണ് ജയരാജ് “ച്ഛെ…” എന്നു പറയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്… അയാൾ നിലത്തേക്കൊന്നു ചെറുതായി തുപ്പിയിട്ടു പറഞ്ഞു…
ജയരാജ്: “വായിലെന്തോ പോയി.. വല്ല ചെറിയ പ്രാണിയോ മറ്റോ ആണെന്നു തോന്നുന്നു..”
അതും പറഞ്ഞ് ജയരാജ് സ്വാതിയുടെ മുലയിൽ നിന്നും വിദഗ്ധമായി തന്റെ കൈ എടുത്ത് ആ കൈയിലേക്ക് ചെറുതായി “തുഫ് തുഫ്” എന്നു തുപ്പി… എന്നിട്ടും സമാധാനമാകാത്തതു പോലെ ആ വിരലുകൾ നാവു കൊണ്ടൊന്നു നക്കുകയും ചെയ്തു… വിരലുകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി തുപ്പൽ മുഴുവനും അതിലാക്കി… ജയരാജിന്റെയാ പ്രവർത്തി കണ്ട് അൻഷുലിനും ഡോക്ടർക്കും ഒരുപോലെ അറപ്പു തോന്നി… എന്നാൽ സ്വാതി മാത്രം ഒരു ചോദ്യഭാവത്തിലയാളെ നോക്കിയതേയുള്ളു… മൂന്നു പേരെയുമൊന്നു നോക്കിയിട്ടു ജയരാജ് പറഞ്ഞു…