‘താൻ ഇപ്പൊ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയിട്ട് ആ സമയത്ത് ഇന്നലത്തെ പോലെ തന്റെ ഭാര്യ പുറത്തേക്കു വന്നാൽ താൻ വീണ്ടും അവളെ സംശയിക്കുന്നു എന്നു കരുതും… അങ്ങനെ അവൾക്കു തോന്നിയിട്ട് അവളിന്നലെ പറഞ്ഞതു പോലെ ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയാൽ വേറെ എവിടേക്കു പോകും… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ താൻ എന്തിനാ അവർ ചിരിക്കുന്നതിനും മറ്റുമൊക്കെ ഇങ്ങനെ സംശയിക്കുന്നത്… മനുഷ്യരല്ലേ, എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കാണും… അല്ലാതെ അവരുടെ ഇടയിൽ വേറെ പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല… അവളുടെ അച്ഛനാകാൻ ഉള്ള വയസ്സുണ്ട് അയാൾക്ക്… അങ്ങനെ ഉള്ള അവരെ താനിങ്ങനെ സംശയിക്കാൻ പാടില്ല… പ്രതേകിച്ച് അവളിന്നലെ പറഞ്ഞതു പോലെ താനല്ലെ അവരോടു ഇവിടെ വരാൻ നിർബന്ധിച്ചത്… അവളെ അയാളുടെ മുറിയിൽ ഉറങ്ങാൻ നിർബന്ധിച്ചതും താനല്ലേ… ഇന്നലെയും അവൾ പറഞ്ഞതാണ് അവൾ ഈ നിമിഷം ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ തയ്യാറാണ് എന്ന്… അങ്ങനെയുള്ള അവരെ സംശയിക്കുന്ന എന്നെയാണ് ചവിട്ടേണ്ടത്… ഞാൻ എന്താ ചില സമയത്തു ഇങ്ങനെ ചീപ് ആയി ചിന്തിക്കുന്നത്….’ അൻഷുലിനു അവനോടു തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി…
അതും ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ലൈറ്റ് ഓൺ ആക്കിയിട്ട് തന്റെ സ്ഥിരം സ്ഥലത്തു പോയി ഇരുന്ന് ടീപ്പോയിൽ ഇരുന്ന മാഗസിൻ എടുത്തു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.. 20-25 മിനിട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്വാതി അവരുടെ കിടപ്പുമുറി തുറന്നു പുറത്തേക്കു വന്നു… വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അൻഷുൽ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി.. അവനവളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഒന്നു മന്ദഹസിച്ചു…
തന്റെ ഭർത്താവിനെ അവിടെ കണ്ടപ്പോൾ സ്വാതിയുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന ചിരി മെല്ലെ മാഞ്ഞു… അവൾ സ്വന്തം മാറിടത്തിലേക്കു നോക്കി… എന്നിട്ടു തല ഉയർത്താതെ, സ്വന്തം ഭർത്താവിനോട് എന്നും പറയുന്ന ഒരു ‘ഗുഡ് മോർണിംഗ്’ പോലും പറയാതെ അല്പം പരിഭ്രമം കലർന്ന മുഖവുമായി നേരെ അടുക്കളയിലേക്കു നീങ്ങി…
അവളുടെ ചിരി മാഞ്ഞതും മുഖത്തു വന്ന ആ പരിഭ്രമവും കണ്ട് അൻഷുലിനു വീണ്ടുമല്പം അരോചകത്വം തോന്നി… എങ്കിലും ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ അവൻ തന്റെ ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു…
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് സ്വാതി..”
അപ്പോഴേക്കും നടന്ന് അടുക്കളയിൽ എത്തിയ സ്വാതി ഒന്നും കൂടെ തന്റെ മാറിടത്തിലേക്കു നോക്കിയിട്ട് അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ പറഞ്ഞു…
“ഗുഡ് മോർണിംഗ്”
തന്റെ നേരെയൊന്നു തിരഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെയുള്ള അവളുടെയാ പെരുമാറ്റം അവനെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി… എങ്കിലുമാ ആശ്ചര്യത്തെ അടക്കിയിട്ട് സ്വാതിയിൽ നിന്നും നോട്ടം വീണ്ടും താൻ വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന