Posted by ജയരാജ്: “സ്വാതീ നിന്നോട് ഞാനിനിയും എത്ര തവണ പറയണം ആരെയും പേടിക്കാതെ ഇവിടെ നിന്റെ സ്വന്തം ഇഷ്ടം പോലെ ജീവിക്കാൻ… നിന്റെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ ആ കണ്ണുകൾ ഇന്നലെ ശ്രദ്ധിക്കാത്ത അവനാണോ ഇനി നീ ബ്രാ ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചെക്ക് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്…?”
അയാളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു… അവൾ തല താഴ്ത്തി നിന്നു കൊണ്ട് ചിന്തിച്ചു…
‘ശരിയാണ്… ഇന്നലെ ഒരിക്കൽപ്പോലും തന്റെ ഭർത്താവു തന്റെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളെപ്പറ്റി ചോദിച്ചില്ലല്ലോ… ഇനി തന്റെ അടിവസ്ത്രത്തെ പറ്റിയും ചോദിക്കാൻ പോകുന്നില്ല… അത്രയ്ക്കു ശ്രെദ്ധയൊന്നും എന്റെ കാര്യത്തിൽ അൻഷുലിനിപ്പോൾ ഇല്ലല്ലോ… ഇനിയഥവാ ചോദിച്ചാലും എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞൊഴിയാൻ ശ്രെമിക്കാം…’
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നതു കണ്ട് ജയരാജിനു എന്തോ പോലെയായി.. അയാൾ അവളെ നോക്കിയിട്ടു വീണ്ടും പറഞ്ഞു…
ജയരാജ്: നീ കരയാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല സ്വാതി… അവൻ നിന്നെ അത്രയേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുള്ളു എന്നാ ഞാനുദ്ദേശിച്ചത്… അതിനു നീയിങ്ങനെ കരയല്ലേ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ നീ കരയുന്നത് അല്ല.. ചിരിക്കുന്നത് ആണെനിക്ക് കാണേണ്ടത് എന്ന്… ആ കണ്ണുകളെ ഇനിയുമിങ്ങനെ പീഡിപ്പിക്കരുത് എന്ന്….”
ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൾ കരച്ചിൽ നിർത്തിയിട്ട് കയ്യിലിരുന്ന ബ്രായിൽ തന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് മുഖത്തു വീണ്ടുമൊരു ചിരി വരുത്തി… എന്നിട്ടു മെല്ലെ ആ ബ്ലൗസ് മാത്രമെടുത്തു അണിയാൻ തുടങ്ങി…
ബ്ലൗസിന്റെ ഓരോ ഹുക്കുകൾ ഇട്ടു കൊണ്ട് അവസാനത്തെ ഹുക്കിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് അതും ഇന്നലെ അയാളുടെ കൈകളാൽ പൊട്ടിയ കാര്യം അവൾക്കു ഓർമ്മ വന്നത്… അവൾ നേരെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു… അവളുടെ പാൽ പോലെ വെളുത്ത അണിവയറും ബ്ലൗസിന്റെ പൊട്ടിയ ഹുക്കിനു മുകളിൽ കൂടെ തള്ളി നിൽക്കുന്ന ബ്രാ ഇടാത്ത അവളുടെ വെളുത്ത മുലകളുടെ പകുതിയും കണ്ട് അയാളുടെ കുണ്ണ വീണ്ടും പതിയെ ഉയർന്നു പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങി… സ്വാതി അയാളുടെ അടുത്തു വന്നിട്ടു ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക് പൊട്ടിയ ഭാഗം കാണിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു…
സ്വാതി: “അപ്പോ ഇന്നലെ എന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കും പൊട്ടിച്ചായിരുന്നല്ലേ… ബ്രാ വേണ്ട.. ഇനി ഞാൻ വേറെ ബ്ലൗസെങ്കിലും ഇടട്ടെ…”
ഇതും പറഞ്ഞ് അവൾ അലമാരയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതും ജയരാജ് അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു… അയാളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ആ വലിയിൽ അവൾ ബാലൻസ് തെറ്റി നേരെ കട്ടിലിൽ അയാളുടെ നെഞ്ചത്തേക്ക് അലച്ചു വീണു… അവരുടെ മുഖങ്ങൾ ഇഞ്ചുകളുടെ വ്യത്യാസത്തിലായിരുന്നു അപ്പോൾ… അവരുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ പരസ്പരം ഇടകലരുന്ന അത്രയുമടുത്ത് അവളങ്ങനെ അയാളുടെ നെഞ്ചിനു മീതെ കിടന്നു… ഇരുവരുടെയും ശ്വാസത്തിനു ചൂട് കൂടി…
ജയരാജ്: “നീ എന്തായാലും സാരി ഉടുക്ക്.. എന്നിട്ട് ഇതേ ബ്ലൗസ് തന്നെ അകത്തിട്ടാൽ മതി…”