ജയ: അവള് അഷിതയെ കാണാന് പോയിട്ടുണ്ടാവും.
മാധവന്: അവള് വന്നോ..?
ജയ: ങാ വന്നു. വിജയന് കൊണ്ടാക്കി.
മാധവന് സന്തോഷവും ആഹ്ലാദവും തോന്നി. ഇന്ന് വേറെ ചിന്തകളൊന്നും മാധവനില്ല. വേഗം അയാള് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു. പിറ്റേന്ന് എഴുന്നേറ്റു പ്രാഥമിക കര്മ്മങ്ങളെല്ലാം നടത്തി. ബാങ്കിലെ പാസുബുക്കും എടുത്ത് നേരെ ബാങ്കിലേക്ക് പോകാന് മാധവന് തയ്യാറായി. അപ്പോളേക്കും ഷൈനി സ്കൂളില് പോയിരുന്നു. അയാള് മഹേഷിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നോക്കി. അഷിതയെ എങ്ങും കാണുന്നില്ല. ഉച്ചയ്ക്ക് വന്നിട്ട് കാണാം എന്നു വിചാരിച്ച് വേഗം കാറെടുത്ത് ബാങ്കിലേക്ക് വിട്ടു. സമയം ഏതാണ്ട് പത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോളാണ് ഫോണില് പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പര് കണ്ടത്. കാര് നിര്ത്തി മാധവന് ഫോണ് അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
മാധവന്: ഹലോ..?
സ്ത്രീ: ഹലോ.. ഞാനാ
മാധവന്: ആരാ.. മനസിലായില്ല
സ്ത്രീ: ഞാനാ വിമല
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ മാധവന്: ങാ വിമലാ.. പറ
വിമല: അത് പിന്നെ ഞാന്…
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മാധവന്: എന്താ..? എന്ത് പറ്റി..?
വിക്കികൊണ്ട് വിമല: അത് പിന്നെ മാധവേട്ടാ.. ഞാന്..
മാധവന്: ഹോ ഞാന് മറന്നു. അരഞ്ഞാണം അല്ലേ..?
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിമല: അതെ..
മാധവന്: ഇന്ന് വരുന്നുണ്ടോ ടൗണിലേക്ക്
വിമല: ഞാന് അനുജത്തിയുടെ വീട്ടിലാണുള്ളത്. മാധവേട്ടന് ടൗണിലുണ്ടെങ്കില് വാങ്ങിയിട്ട് പോവാന്ന് വിചാരിച്ചു.
മാധവന്: ഹോ അതിനെന്താ.. എപ്പോളാ അവിടെ നിന്നിറങ്ങുന്നത്.
വിമല: ഞാന് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങും
മാധവന്: എന്നാല് ഒരു പതിനൊന്നരയാവുമ്പോള് പെട്രോള്പമ്പിന്റെ ജംഗ്ഷനില് വന്ന് നില്ക്ക്. ഞാന് വരാം.
വിമല: ശരി മാധവേട്ടാ.
അയാള് ഫോണ് കട്ടുചെയ്തു. അയാള്ക്ക് ആകെ സന്തോഷവും ആഹ്ലാദവും ഉന്മാദവും ഉണ്ടായി. വിമലയ്ക്ക് അപ്പോ അരഞ്ഞാണം വേണം. പക്ഷെ, വെറുതെ തട്ടിവിട്ട ഒരു കാര്യം സാധ്യമാക്കുന്നു അവള്. പക്ഷെ നാല് പവന് എന്നു പറഞ്ഞാല് പണം കുറച്ച് എറിയണം. അവള്ക്ക് അരഞ്ഞാണം വേണം എനിക്ക് അവളെയും വേണം. പണം ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യത്തിന് ചെലവാക്കാനുള്ളതല്ലേ. ഏതായാലും നഷ്ടം ഓര്ത്തിട്ട് കാര്യമില്ല. അവളെ തനിക്ക് ഒന്ന് കളിക്കണം. മാധവന് വേഗം ബാങ്കിലേക്ക് പോയി. രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ അക്കൗണ്ടില് നിന്ന് പിന്വലിച്ചു. നേരെ ഓഫീസില് പോയി. ജയ എത്തിയിരുന്നില്ല. എന്നാല് ശ്യാമയെ താഴെ വെച്ചുകണ്ടു. രണ്ടുലക്ഷത്തില് നിന്ന് എഴുപതിനായിരം രൂപ സെല്ഫില്വെച്ചു അടച്ചു. കോണിയിറങ്ങുമ്പോള് ഫോണെടുത്ത് ജയയെ വിളിച്ചു.
മാധവന്: ങാ ജയേ. എഴുപതിനായിരം രൂപ ഞാന് സെല്ഫില് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. എടുത്തോ..?
ജയ: ങാ. നിങ്ങളിത് എവിടെ പോവാ
മാധവന്: ഞാന് പുറത്ത് പോവാ.. ഒരു ഫ്രന്റ് വരുന്നുണ്ട്.
ജയ: ഇനി ഇന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് ഉണ്ടാവോ..?
മാധവന്: ങാ നോക്കാം
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണ് കട്ടു ചെയ്തു. നേരെ ജ്വല്ലറിയിലേക്ക് പോയി. തന്റെ കൈകൊണ്ട് അളന്ന വിമലയുടെ അരക്കെട്ടിന് പാകമായ അരഞ്ഞാണ് മാധവന് അവിടെ നിന്ന് വാങ്ങി. രൂപ ഒരു ലക്ഷത്തി മുപ്പതിനായിരത്തിന് മുകളില് പോയി. പക്ഷെ, അതൊന്നും മാധവന് ഒരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു. അയാള് അതുമായി നേരെ കാറുമെടുത്ത് ജംഗ്ഷനിലേക്ക് പോയി. സമയം പതിനൊന്നര ആവുന്നതേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ജംഗ്ഷനിലെ പെട്രോള് പമ്പിന്റെയടുത്തതാ
മാധവന്: അവള് വന്നോ..?
ജയ: ങാ വന്നു. വിജയന് കൊണ്ടാക്കി.
മാധവന് സന്തോഷവും ആഹ്ലാദവും തോന്നി. ഇന്ന് വേറെ ചിന്തകളൊന്നും മാധവനില്ല. വേഗം അയാള് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു. പിറ്റേന്ന് എഴുന്നേറ്റു പ്രാഥമിക കര്മ്മങ്ങളെല്ലാം നടത്തി. ബാങ്കിലെ പാസുബുക്കും എടുത്ത് നേരെ ബാങ്കിലേക്ക് പോകാന് മാധവന് തയ്യാറായി. അപ്പോളേക്കും ഷൈനി സ്കൂളില് പോയിരുന്നു. അയാള് മഹേഷിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നോക്കി. അഷിതയെ എങ്ങും കാണുന്നില്ല. ഉച്ചയ്ക്ക് വന്നിട്ട് കാണാം എന്നു വിചാരിച്ച് വേഗം കാറെടുത്ത് ബാങ്കിലേക്ക് വിട്ടു. സമയം ഏതാണ്ട് പത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോളാണ് ഫോണില് പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പര് കണ്ടത്. കാര് നിര്ത്തി മാധവന് ഫോണ് അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
മാധവന്: ഹലോ..?
സ്ത്രീ: ഹലോ.. ഞാനാ
മാധവന്: ആരാ.. മനസിലായില്ല
സ്ത്രീ: ഞാനാ വിമല
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ മാധവന്: ങാ വിമലാ.. പറ
വിമല: അത് പിന്നെ ഞാന്…
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മാധവന്: എന്താ..? എന്ത് പറ്റി..?
വിക്കികൊണ്ട് വിമല: അത് പിന്നെ മാധവേട്ടാ.. ഞാന്..
മാധവന്: ഹോ ഞാന് മറന്നു. അരഞ്ഞാണം അല്ലേ..?
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിമല: അതെ..
മാധവന്: ഇന്ന് വരുന്നുണ്ടോ ടൗണിലേക്ക്
വിമല: ഞാന് അനുജത്തിയുടെ വീട്ടിലാണുള്ളത്. മാധവേട്ടന് ടൗണിലുണ്ടെങ്കില് വാങ്ങിയിട്ട് പോവാന്ന് വിചാരിച്ചു.
മാധവന്: ഹോ അതിനെന്താ.. എപ്പോളാ അവിടെ നിന്നിറങ്ങുന്നത്.
വിമല: ഞാന് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങും
മാധവന്: എന്നാല് ഒരു പതിനൊന്നരയാവുമ്പോള് പെട്രോള്പമ്പിന്റെ ജംഗ്ഷനില് വന്ന് നില്ക്ക്. ഞാന് വരാം.
വിമല: ശരി മാധവേട്ടാ.
അയാള് ഫോണ് കട്ടുചെയ്തു. അയാള്ക്ക് ആകെ സന്തോഷവും ആഹ്ലാദവും ഉന്മാദവും ഉണ്ടായി. വിമലയ്ക്ക് അപ്പോ അരഞ്ഞാണം വേണം. പക്ഷെ, വെറുതെ തട്ടിവിട്ട ഒരു കാര്യം സാധ്യമാക്കുന്നു അവള്. പക്ഷെ നാല് പവന് എന്നു പറഞ്ഞാല് പണം കുറച്ച് എറിയണം. അവള്ക്ക് അരഞ്ഞാണം വേണം എനിക്ക് അവളെയും വേണം. പണം ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യത്തിന് ചെലവാക്കാനുള്ളതല്ലേ. ഏതായാലും നഷ്ടം ഓര്ത്തിട്ട് കാര്യമില്ല. അവളെ തനിക്ക് ഒന്ന് കളിക്കണം. മാധവന് വേഗം ബാങ്കിലേക്ക് പോയി. രണ്ട് ലക്ഷം രൂപ അക്കൗണ്ടില് നിന്ന് പിന്വലിച്ചു. നേരെ ഓഫീസില് പോയി. ജയ എത്തിയിരുന്നില്ല. എന്നാല് ശ്യാമയെ താഴെ വെച്ചുകണ്ടു. രണ്ടുലക്ഷത്തില് നിന്ന് എഴുപതിനായിരം രൂപ സെല്ഫില്വെച്ചു അടച്ചു. കോണിയിറങ്ങുമ്പോള് ഫോണെടുത്ത് ജയയെ വിളിച്ചു.
മാധവന്: ങാ ജയേ. എഴുപതിനായിരം രൂപ ഞാന് സെല്ഫില് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. എടുത്തോ..?
ജയ: ങാ. നിങ്ങളിത് എവിടെ പോവാ
മാധവന്: ഞാന് പുറത്ത് പോവാ.. ഒരു ഫ്രന്റ് വരുന്നുണ്ട്.
ജയ: ഇനി ഇന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് ഉണ്ടാവോ..?
മാധവന്: ങാ നോക്കാം
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണ് കട്ടു ചെയ്തു. നേരെ ജ്വല്ലറിയിലേക്ക് പോയി. തന്റെ കൈകൊണ്ട് അളന്ന വിമലയുടെ അരക്കെട്ടിന് പാകമായ അരഞ്ഞാണ് മാധവന് അവിടെ നിന്ന് വാങ്ങി. രൂപ ഒരു ലക്ഷത്തി മുപ്പതിനായിരത്തിന് മുകളില് പോയി. പക്ഷെ, അതൊന്നും മാധവന് ഒരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു. അയാള് അതുമായി നേരെ കാറുമെടുത്ത് ജംഗ്ഷനിലേക്ക് പോയി. സമയം പതിനൊന്നര ആവുന്നതേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ജംഗ്ഷനിലെ പെട്രോള് പമ്പിന്റെയടുത്തതാ