Posted by കല്ല്യാണി: ഞാനിങ്ങോട്ടു വരുമ്പോള്‍ വേലുക്കുട്ടി അവിടെ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു. നിനക്ക് ഒരു സന്തോഷ വാര്‍ത്ത അറിയാമെന്ന് പറഞ്ഞു. എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ തമ്പ്രാന് ജയിലിന്ന് വിട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
മീര: സ്വാമി എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടല്ലോ…?
പുഷ്പ: എല്ലാം അറിയും മക്കളും. ഇങ്ങനെതന്നെയായിരുന്നു നീലകണ്ഠനാശാനും.
പുറത്ത് നിന്ന് ഉറക്കെ വേലു: പുഷ്‌പേ…
ഇതുകേട്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് പോവുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും. മുറ്റത്ത് ഒരു കോണകമുടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന വേലുക്കുട്ടി.
കൈ കൂപ്പികൊണ്ട് പുഷ്പ: സ്വാമി നന്ദി.. ഒരായിരം നന്ദി.. ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല.
മീരയും ആര്യയും നന്ദി സ്വാമി നന്ദി…
വേലുക്കുട്ടി: മറക്കാന്‍ പറ്റാത്തതൊന്നും ഞാന്‍ ചെയ്തു തന്നിട്ടില്ല. പിന്നെ 28 ദിവസം കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും അങ്ങോട്ട് കയറേണ്ടേ..?
ഇതു ഞെട്ടലോടെകേട്ട് വിഷമിക്കുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും.
പുഷ്പ: അതൊഴിവാക്കാന്‍ എന്താണ് മാര്‍ഗ്ഗം.
വേലു: മാര്‍ഗ്ഗമുണ്ട്. പക്ഷെ, അത് പ്രയാസം കൂടിയതാണ്. ചെയ്യുന്നതിനേക്കാള്‍ നല്ലത് ചെയ്യാതിരിക്കുന്നതാണ്.
പുഷ്പ: അങ്ങനെ പറയരുതേ സ്വാമി. രക്ഷിക്കണം
വേലു: കാര്യങ്ങള്‍ ഗണിച്ചുനോക്കി. ചെയ്യേണ്ടുന്നതും വലിയ പരീക്ഷണങ്ങളാണ്.
പുഷ്പ: എന്തിനും ഞങ്ങള്‍ തയ്യാര്‍.
വേലു: നിങ്ങള് കരുതുംപോലെ അതത്ര എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല. സമയവും സന്ദര്‍ഭവും അതിന് ചെലവഴിക്കണം. മേനോന്‍ 28 ദിവസം പുറത്ത് കാണും അതിനുള്ളില്‍ പണം കൊടുക്കണം. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ചെയ്യേണ്ട കര്‍മ്മം വളരെ വലുതാണ്.
പുഷ്പ: എന്ത് കര്‍മ്മവും ചെയ്യാം. എത്ര പണവും ചെലവാക്കാം.
വേലു: ഭൂമിയിലെ സ്വര്‍ഗ്ഗസുഖ ജീവിതത്തിന് എന്റെ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ രണ്ട് ദേവതകളാണുള്ളത്. ഒന്ന് പെണ്ണും മറ്റൊന്ന് ആണും. പെണ്ണിനെ പ്രതീപ്പെടുത്തണമെങ്കില്‍ ഒരു കന്യകയെ ബലികഴിക്കണം.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും.
ഭയത്തോടെ പുഷ്പ: ബലി കൊടുക്കാനോ…? അതും ഒരു മനുഷ്യ ജീവനെ.
വേലു: ബലി കൊടുക്കുന്നതിന് എനിക്കും താല്‍പ്പര്യമില്ല. എന്റെ അമ്മാവന്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
ഭയത്തോടെ മീര: അതൊന്നുംവേണ്ട.
ആര്യ: ശരിയാ അതു വേണ്ട സ്വാമി
വേലു: നിങ്ങള് സമ്മതിച്ചാലും ഞാനതിന് കൂട്ടുനില്‍ക്കില്ല. ഈ കര്‍മ്മം ഈ ജന്മത്തെ ബാധിച്ചാല്‍ നരബലി ഏഴുജന്മങ്ങളെ ബാധിക്കും.
പുഷ്പ: പിന്നെ എന്താ മറ്റൊരു മാര്‍ഗ്ഗം.
വേലു: പിന്നെയുള്ളത് ദേവനെ പ്രീതി പെടുത്തുകയെന്നുള്ളതാണ്.
മീര: എന്നാല്‍ അത് മതി.
വേലു: മക്കളെ അത് നിങ്ങള് വിചാരിച്ചപോലെയല്ല. ആഗ്രഹസാഫല്യത്തിന്റെ ദേവനാണ് മോഹേശ്വരന്‍. അദ്ദേഹത്തെ ഉപവസിച്ചാല്‍ ആശിച്ചതും ആഗ്രഹിച്ചതും എന്തും നേടാം.
ആര്യ: എന്നാല്‍ അത് മതി.
വേലു: കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാതെയാണ് നിങ്ങല്‍ സംസാരിക്കുന്നത്.
പുഷ്പ: ഞങ്ങള്‍ എന്തും ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറാണ്.
വേലു: ഇവിടെ നിങ്ങളുടെ മണ്ണും സ്വര്‍ണ്ണവുമല്ല വേണ്ടത്. മനസും ശരീരവും ദേവന് സമര്‍പ്പിക്കണം. മനസിലായില്ലേ..?
പുഷ്പ: എന്നുവെച്ചാല്‍…?
വേലു: അതായാത് മോഹേശ്വരന്റെ ഭാര്യമാരാവണം നിങ്ങള്.
മീര: ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല.
മീര: സ്വാമി എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടല്ലോ…?
പുഷ്പ: എല്ലാം അറിയും മക്കളും. ഇങ്ങനെതന്നെയായിരുന്നു നീലകണ്ഠനാശാനും.
പുറത്ത് നിന്ന് ഉറക്കെ വേലു: പുഷ്‌പേ…
ഇതുകേട്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് പോവുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും. മുറ്റത്ത് ഒരു കോണകമുടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന വേലുക്കുട്ടി.
കൈ കൂപ്പികൊണ്ട് പുഷ്പ: സ്വാമി നന്ദി.. ഒരായിരം നന്ദി.. ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല.
മീരയും ആര്യയും നന്ദി സ്വാമി നന്ദി…
വേലുക്കുട്ടി: മറക്കാന്‍ പറ്റാത്തതൊന്നും ഞാന്‍ ചെയ്തു തന്നിട്ടില്ല. പിന്നെ 28 ദിവസം കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും അങ്ങോട്ട് കയറേണ്ടേ..?
ഇതു ഞെട്ടലോടെകേട്ട് വിഷമിക്കുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും.
പുഷ്പ: അതൊഴിവാക്കാന്‍ എന്താണ് മാര്‍ഗ്ഗം.
വേലു: മാര്‍ഗ്ഗമുണ്ട്. പക്ഷെ, അത് പ്രയാസം കൂടിയതാണ്. ചെയ്യുന്നതിനേക്കാള്‍ നല്ലത് ചെയ്യാതിരിക്കുന്നതാണ്.
പുഷ്പ: അങ്ങനെ പറയരുതേ സ്വാമി. രക്ഷിക്കണം
വേലു: കാര്യങ്ങള്‍ ഗണിച്ചുനോക്കി. ചെയ്യേണ്ടുന്നതും വലിയ പരീക്ഷണങ്ങളാണ്.
പുഷ്പ: എന്തിനും ഞങ്ങള്‍ തയ്യാര്‍.
വേലു: നിങ്ങള് കരുതുംപോലെ അതത്ര എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല. സമയവും സന്ദര്‍ഭവും അതിന് ചെലവഴിക്കണം. മേനോന്‍ 28 ദിവസം പുറത്ത് കാണും അതിനുള്ളില്‍ പണം കൊടുക്കണം. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ചെയ്യേണ്ട കര്‍മ്മം വളരെ വലുതാണ്.
പുഷ്പ: എന്ത് കര്‍മ്മവും ചെയ്യാം. എത്ര പണവും ചെലവാക്കാം.
വേലു: ഭൂമിയിലെ സ്വര്‍ഗ്ഗസുഖ ജീവിതത്തിന് എന്റെ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ രണ്ട് ദേവതകളാണുള്ളത്. ഒന്ന് പെണ്ണും മറ്റൊന്ന് ആണും. പെണ്ണിനെ പ്രതീപ്പെടുത്തണമെങ്കില്‍ ഒരു കന്യകയെ ബലികഴിക്കണം.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന പുഷ്പയും മീരയും ആര്യയും.
ഭയത്തോടെ പുഷ്പ: ബലി കൊടുക്കാനോ…? അതും ഒരു മനുഷ്യ ജീവനെ.
വേലു: ബലി കൊടുക്കുന്നതിന് എനിക്കും താല്‍പ്പര്യമില്ല. എന്റെ അമ്മാവന്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
ഭയത്തോടെ മീര: അതൊന്നുംവേണ്ട.
ആര്യ: ശരിയാ അതു വേണ്ട സ്വാമി
വേലു: നിങ്ങള് സമ്മതിച്ചാലും ഞാനതിന് കൂട്ടുനില്‍ക്കില്ല. ഈ കര്‍മ്മം ഈ ജന്മത്തെ ബാധിച്ചാല്‍ നരബലി ഏഴുജന്മങ്ങളെ ബാധിക്കും.
പുഷ്പ: പിന്നെ എന്താ മറ്റൊരു മാര്‍ഗ്ഗം.
വേലു: പിന്നെയുള്ളത് ദേവനെ പ്രീതി പെടുത്തുകയെന്നുള്ളതാണ്.
മീര: എന്നാല്‍ അത് മതി.
വേലു: മക്കളെ അത് നിങ്ങള് വിചാരിച്ചപോലെയല്ല. ആഗ്രഹസാഫല്യത്തിന്റെ ദേവനാണ് മോഹേശ്വരന്‍. അദ്ദേഹത്തെ ഉപവസിച്ചാല്‍ ആശിച്ചതും ആഗ്രഹിച്ചതും എന്തും നേടാം.
ആര്യ: എന്നാല്‍ അത് മതി.
വേലു: കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാതെയാണ് നിങ്ങല്‍ സംസാരിക്കുന്നത്.
പുഷ്പ: ഞങ്ങള്‍ എന്തും ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറാണ്.
വേലു: ഇവിടെ നിങ്ങളുടെ മണ്ണും സ്വര്‍ണ്ണവുമല്ല വേണ്ടത്. മനസും ശരീരവും ദേവന് സമര്‍പ്പിക്കണം. മനസിലായില്ലേ..?
പുഷ്പ: എന്നുവെച്ചാല്‍…?
വേലു: അതായാത് മോഹേശ്വരന്റെ ഭാര്യമാരാവണം നിങ്ങള്.
മീര: ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല.