ബാലതാരത്തിന്റെ അമ്മ [Production Executive]

Posted by

നിർണായകമായ ഒരു വിഷമഘട്ടത്തിൽ എന്നെ സഹായിച്ച രാജുവിനോട് എങ്ങനെ നന്ദി പറയണം എന്നറിയില്ല…””ഞാൻ ” അത് പിന്നെ ചേച്ചി അന്ന് വിഷമിച്ചു നിൽക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ.. എന്റെ അടുത്ത ആരോ വിഷമിച്ച് നിൽക്കുന്ന പോലെ തോന്നി”

( ഒന്ന് തള്ളി വെച്ചു നോക്കി)
അങ്ങനെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി.. എന്റെ കൈയുടെ മുകളിൽ ലക്ഷ്മി കൈ വെച്ചിട്ട് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

നന്ദി”

ആ മൃദു സ്പർശനത്തിൽ ഞാൻ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ആയിപ്പോയി… ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവൾ പെട്ടെന്ന് ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങി കാറിന്റെ ഡിക്കിയിൽ നിന്ന് ബാഗുമെടുത്ത് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലെ അകത്തേക്ക് നടന്നു…
അകത്തെ തിരക്കിൽ തൊട്ടുരുമ്മി സ്റ്റെപ്പ് കയറി ട്രെയിൻ കമ്പാർട്ട്മെന്റ് അടുത്തുപോയി അവൾക്ക് സീറ്റ് കാണിച്ചു കൊടുത്തു അവിടെ ബാഗും വെച്ച് ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങി.. അവളുടെ കണ്ണിൽ എവിടെയോ ഒരു നനവ് കണ്ടു..
ഞാൻ” എന്താ ലക്ഷ്മി ഒരുമാതിരി കരഞ്ഞ പോലെ”

ലക്ഷ്മി ” ഏയ് ഒന്നുമില്ല ഒന്നുമില്ല രാജു”

പറയാൻ വിഷമം ആണെങ്കിൽ പറയണ്ട..
ഞാൻ

ട്രെയിൻ പുറപ്പെടാൻ നേരം ആയി.. ഞങ്ങൾ പോട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ കുട്ടിയേയും കൂട്ടി ട്രെയിനിനു അകത്തു പോയി ഇരുന്നപ്പോഴേക്കും ട്രെയിൻ അനങ്ങി തുടങ്ങി..

അടുത്ത ഷെഡ്യൂളിൽ വരുമ്പോൾ കാണാം എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ കൈവീശി കാണിച്ചു..
ഞാൻ തിരിച്ചും കൈവീശി കാണിച്ചു..

അങ്ങനെ ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് വന്നു..
ഇനി ഷൂട്ടിംഗ് തുടങ്ങണമെങ്കിൽ 15 ദിവസം കഴിയണം..
അങ്ങനെ വെള്ളമടിയും, വാണമടിയും, സ്വന്തം അനിയത്തിയുടെ കുളി സീൻ കാണലും ഒക്കെയായി അഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഫോണിലേക്ക് അവളുടെ മെസ്സേജ് വന്നു..
ലക്ഷ്മിയുടെ..
ഞാൻ തിരിച്ച് ഹായ് അയച്ചു…

സുഖമാണോ??

ഞാൻ.. 😞

അവൾ “എന്താ എന്ത് പറ്റി”

ഞാൻ “ഏയ് ഒന്നൂല്ല”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *