പറ്റിച്ചിട്ടിരിക്കുകയാ… ഒന്നോര്ത്താല് കഷ്ടമാ അവളുടെ കാര്യം… നിങ്ങളെ ഇത്രയും ആക്കിയത് അവളുടെ ഒറ്റ മിടുക്കുകൊണ്ടാ… അവളോട് ഒരിക്കലും ദേഷ്യപ്പെടരുത് കേട്ടോ…’
‘അല്ലപ്പൂപ്പാ… ദേഷ്യം വന്നിട്ടാ, പൂജ ഇവിടെ നിന്നാല് അമ്മയ്ക്കെന്താ കുഴപ്പം…’
‘അത് ശരിയാ… അത് ഞാന് ശരിയാക്കി തരാം…’
‘ശരി അപ്പൂപ്പാ എനിക്ക് അപ്പൂപ്പനെ വിശ്വാസമാ…’ ജിഷ്ണു മാധവന് തമ്പിയുടെ കരംഗ്രഹിച്ചു.
‘അപ്പൂപ്പനോട് മോന് സത്യമേ പറയാവൂ… ആ കട്ടിളയില് പിടിച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് കൗതുകത്തോടെ മോനെന്താ നോക്കി നിന്നത്…’
അമ്മയുടെ കാലുകള് നോക്കി നിന്നത് അപ്പൂപ്പന്പൊക്കി….
‘പേടിക്കണ്ട ധൈര്യമായി പറ’
‘അപ്പൂപ്പന്കണ്ടല്ലേ…’
‘അതേ അപ്പൂപ്പന് കണ്ടു… അപ്പൂപ്പന് കണ്ട കാര്യം മോന് ഒന്ന് പറഞ്ഞേ…’ മാധവന് തമ്പി പറഞ്ഞു.
‘അത്…അത്… അപ്പൂപ്പന് കലിക്കില്ലെന്ന് പ്രോമിസ് ചെയ്യ്,….’
‘ എടാ ഞാന് കലിക്കില്ല, ഒന്നുമല്ലേലും നീ എന്റെ കൊച്ചുമകനല്ലേ… ‘
‘ഓ… ശരി ശരി… അമ്മ അറിയരുത്… അമ്മയുടെ കാലേല് നോക്കിയതാ…’
അതു കേട്ട് മാധവന് തമ്പി ഉറക്കെ ഇറക്കെ ചിരിച്ചു…
(പ്രിയ വായനക്കാരേ തേന് വരിക്കയുടെ ഒന്നാം ഭാഗം ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു…രണ്ടാം ഭാഗം എത്രയും വേഗം ആരംഭിക്കുന്നതായിരിക്കും.)